กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 184

ณิชาไม่คิดเลยว่าจู่ๆ เวธัสจะถามคำถามที่ตอบยากขนาดนี้ขึ้นมา แล้วก็นึกย้อนไปถึงภาพเหตุการณ์นั้น ก็รู้สึกหวาดผวา สีหน้าที่มองหน้าเขาก็ดูหวาดกลัวเล็กน้อยเหมือนกัน “ตอนนั้นฉันไม่คิดว่าคุณย่าศิริจันทร์จะปล่อยให้น้ำตาล……”

“ถ้าเกิดว่าเธอรู้ทุกอย่าง แล้วตอนนี้จะมานอนอยู่ตรงนี้เหรอ? ” เวธัสยังคงขมวดคิ้วอยู่เหมือนเดิม

ณิชาหดคอด้วยความหวาดกลัว และก็พยักหน้า “โอเค ครั้งหน้าฉันจะระวัง”

“……”ยอมรับความผิดพลาดได้ง่าย แต่ก็ยังดื้อด้าน

เวธัสเห็นท่าทางอ่อนแอของเธอ ไม่ได้พูดอะไรรุนแรงอีกต่อไป แล้วก็ไม่ได้สนใจเธออีก ริมฝีปากมาของเขาเม้มเข้าหากัน ไม่พูดอะไรเลย

สีหน้านั้นในสายตาของณิชามันแปลได้ว่า——

คือฉันกำลังโกรธ

ณิชาก็รู้ว่าเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอ แล้วหัวใจของเธอก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาในทันที แล้วก็ไม่อยากไปเห็นเขาไม่มีความสุข

มือเล็กๆ ที่ขาวสะอาดของเธอค่อยๆ ยื่นออกมาจากผ้าห่ม แล้วก็ดึงที่ใช้เสื้อของเขา

เวธัสสะบัดมือของเธอออก ไม่สามารถควบคุมความโกรธของตัวเองได้

ณิชาก็ไม่ท้อแท้ ดวงตาใสกะพริบ ยังคงดึงชายเสื้อของเขาต่อไป นัยน์ตากลมโตของเธอเหมือนกับจะมีน้ำใส แม้แต่เบ้าตาก็เริ่มเปียก ตอนที่มองไปที่เขา เหมือนกวางน้อยที่กำลังแสดงท่าทางออดอ้อน

เธอรู้ดีว่า เขาชอบเธอที่เป็นแบบนี้มากที่สุด

เวธัสสูดหายใจเข้าลึกๆ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาพ่ายแพ้ให้เธอแล้ว

“หมอบอกว่าพบยาถ่ายในร่างกายของคุณ แถมปริมาณมากด้วย คุณลองคิดดูว่าวันนี้เช้าคุณกินอะไรไปบ้าง? ”

ณิชารู้ว่าเขาไม่ได้โกรธขนาดนั้นแล้ว ก็รีบคิดย้อนกลับไป หลังจากนั้นก็พยักหน้าอย่างจริงจัง

“มีสิ ฉันกินแพนเค้กที่คุณซื้อมาให้ตอนเช้าไง”

“……”เวธัสมองเธออย่างเย็นชา สายตาคมกริบราวกับมีด

ณิชาเคลียร์ลำคอของตัวเอง “ล้อเล่นเฉยๆ ไม่โกรธแล้วเหรอ？”

“คิดให้ดีแล้วค่อยตอบผมก็ได้ ว่าวันนี้คุณกินอะไรบ้าง หรือดื่มอะไรไปบ้าง ยาถ่ายพวกนั้นมีฤทธิ์รุนแรงและรวดเร็วมาก อย่างมากก็น่าจะใช้เวลาประมาณไม่กี่ชั่วโมงในการออกฤทธิ์ ดังนั้นต้องโดนตอนเช้าอย่างแน่นอน”

ณิชาพยายามนึกย้อนกลับไปอย่างละเอียด เช้านี้เธอไม่ได้กินอะไรไปจริงๆ ตอนอยู่ที่บ้าน

ถ้าจะบอกว่าก่อนเกิดเรื่อง เธอก็แค่ดื่มน้ำไปขวดหนึ่ง และน้ำขวดนั้นเป็นน้ำที่พนักงานของบริษัทเอสพี จิวเวลรี่เอามาให้ ไม่แน่ว่าน้ำขวดขนาดถูกใส่ยาไว้ก็ได้?

“เหมือนกับว่าฉันจะดื่มน้ำไปขวดหนึ่ง หลังจากนั้นไม่ถึงครึ่งชั่วโมงฉันก็เริ่มปวดท้อง หรือว่ามีใครทำอะไรกับน้ำขวดนั้นหรือเปล่า？”

ร่องรอยของความโกรธวาบผ่านดวงตาที่เย็นชาของเวธัส: “เบาะรายละเอียดเพิ่มเติมหน่อย เดี๋ยวผมจะให้ชาลีไปสืบหาที่กล้องวงจรปิด”

ณิชาบอกถึงระยะเวลาและสถานที่ บวกกับแถวที่นั่งที่เธอนั่งอยู่

เวธัสส่งข้อมูลพวกนั้นไปให้ชาลี จะต้องหาผู้หญิงคนนั้นให้เจอให้ได้……

พอทำทั้งหมดเสร็จแล้ว เวธัสก็หันไปมองณิชา “คุณเองก็ไม่ฉลาดเอาซะเลยนะ ทั้งๆ ที่รู้ว่าในเอสพี จิวเวลรี่คนพุ่งเป้าหมายมาที่คุณ แต่ว่าคุณก็ยังกล้าดื่มอะไรในนั้นอีกเหรอ？”

ณิชาถูกเขาต่อว่ามาโดยตลอด แถมตอนนี้ยังมาถูกด่าว่าโง่อีก เธอก็เริ่มไม่มีความสุขแล้ว

“ถ้าเกิดว่าฉันไม่โง่ จะทำให้คุณดูฉลาดขนาดนี้ได้ยังไงล่ะ？”

“ยังจะเถียงอีก？”เวธัสน้ำเสียงทุ้มต่ำ

ณิชานอนกับน้องไปบนผ้าห่มอีกครั้ง แต่ว่ายังมีความไม่อยากยอมแพ้ ก็เลยโทรกลับ

“ฉันกลายเป็นขนาดนี้แล้ว แต่ว่าคุณก็ยังมาดุฉันอีก หรือว่าการรังแกผู้หญิงคนหนึ่งมันสนุกงั้นเหรอ? เป็นผู้ชายอะไรกัน！แล้วอีกอย่างนะ ฉันจะไปรู้ได้ไงว่าน้ำตาลจะเอายาถ่ายใส่น้ำของฉัน ถ้ารู้ฉันก็ต้องไปถึงอยู่แล้วสิ！”

“……”เวธัสไม่คิดว่าเธออยู่ในสภาพนี้แล้วยังพูดเก่งขนาดนี้อีก

เขากัดฟันแน่น ก็พยายามบีบคำพูดออกมาจากฟัน……

“ผมเป็นผู้ชายหรือเปล่า คุณก็ได้สัมผัสมันตั้งแต่นานแล้วไม่ใช่เหรอ？”

ณิชาแก้มแดงขึ้นมาในทันที สำลักจนพูดอะไรไม่ออก

เวธัสแสดงให้เห็นว่าพึงพอใจ มือหนาของเขาลูบผมของเธอเบาๆ ริมฝีปากบางยกขึ้นเล็กน้อย “ไม่พูดอะไรแล้วเหรอ? เห็นว่าคุณเชื่อฟังขนาดนี้ เดี๋ยวผมจะให้รางวัล”