กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 191

ณิชาหันกลับไปมองอย่างไม่พอใจ มองไปที่ชายแปลกหน้าที่หน้าตาดี แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย “คุณ ทำอะไรคะ? ”

“ขอโทษด้วยครับ ผมแค่อยากจะเตือนคุณว่าของคุณหล่นน่ะ”ดูเหมือนชายคนนั้นจะตระหนักว่าการกระทำของเขาไม่เหมาะสมและปล่อยเธอออก ด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นและอ่อนโยน เขาชี้นิ้วไปยังของที่อยู่ที่พื้น

ณิชามองไปทางนิ้วของเขา มันคือธนบัตรสีแดงที่วางอยู่นิ่งๆ

เธอละสายตากลับมา แล้วก็พิจารณาผู้ชายคนนั้น

เขาดูเหมือนชายในชุดสูทและรองเท้าหนัง แต่จริงๆ แล้วเขาเป็นคนที่ไม่บริสุทธิ์

“คุณคะ วิธีการเข้าหาของคุณค่อนข้างล้าสมัย วันนี้ฉันออกมาค่อนข้างรีบ ไม่ได้เอาเงินสดมาเลยแม้แต่บาทเดียว”น้ำเสียงของณิชาดูห่างเหิน หลังจากพูดจบ เธอก็เดินจากไปโดยไม่ได้มองชายคนนั้นอีกเลย

ชายหนุ่มมองไปยังทิศทางที่ณิชาหายไป ตอนแรกก็อึ้งไป หลังจากนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย

แล้วเขาก็เก็บแบงก์นั้นขึ้นมา……

“ไม่มีเงินสักบาทงั้นเหรอ? ”ทันใดนั้นเขาก็พึมพำขำเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นมันหลุดออกจากกระเป๋าของเธอ หรือว่าสิ่งที่เวธัสชอบก็คือความโง่เขลาของเธองั้นเหรอ?

……

ในร้านกาแฟที่ชั้นบนสุดของห้างJN ในห้องส่วนตัววีไอพี กลิ่นหอมของกาแฟกำลังเอ่อล้น เวธัสนั่งอยู่ที่โต๊ะกาแฟที่ปูด้วยผ้าปูโต๊ะสีอ่อนแล้วจิบกาแฟของเขาช้าๆ

คนที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขาเป็นเด็กชายอายุ 17-18ปี

ยังมีท่าทีหน่อมแน้มเหมือนกับเด็ก ไว้ผมสั้นสีดำตาล ทำดริฟท์สีเขียว ดูจะชื่นชอบมาก

“พี่ธัส รับปากให้ผมไปฝึกงานในบริษัทเถอะ！ผมจะไม่สร้างเรื่องอีกแล้ว！”มาวินขอร้องเวธัส ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

เวธัสจิบกาแฟลงไป “แต่คุณป้าไม่อยากให้แกเข้าไปที่บริษัทก่อนวัยอันควร ไปมีส่วนร่วมในกิจการครอบครัว”