กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 271

“ผู้อำนวยการ เรื่องราวมันไม่ใช่แบบที่เธอพูดนะคะ คุณฟังฉันอธิบายก่อน……”Amyเชิดหน้าขึ้น ชำเลืองตามองไปยังณิชาด้วยความเย่อหยิ่ง ก่อนจะพูดขึ้น“ฉันเป็นคนถ่ายวิดีโอนี้เอง ฉันเห็นมากับตาว่าผู้หญิงคนนั้นใส่เงินไว้ในเต็มกระเป๋าแล้วส่งมันให้กับณิชา！”

พอพูดจบ เหล่าบรรดาพนักงานที่ล้อมวงดูอยู่ก็เริ่มพากันพูดคุยซุบซิบขึ้นมาทันที……

“ถ้าอย่างนั้นแสดงว่า ณิชาเป็นสปายจริงๆเหรอ?”

“กระเป๋าใบใหญ่ขนาดนั้น น่าจะใส่เงินไว้ไม่น้อยเลยสินะ?”

“ดูไม่ออกเลยจริงๆว่าณิชาจะเป็นคนแบบนี้ ที่ไปเจรจากันในห้องน้ำ คงจะเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกถ่ายสินะ?”

พอได้ฟังคำพูดซุบซิบของคนพวกนี้แล้ว ณิชาก็รู้สึกว่ามีไอความเย็นยะเยือกไหลผ่านร่างกายของเธอ กระดูกแขนขาของเธอราวกับถูกแช่แข็งเอาไว้

ที่แท้ในวันนั้นผู้หญิงคนนั้นก็จงใจทำกระเป๋าตกสินะ……

ที่มาพูดคุยกับเธอ ก็เพื่ออยากที่จะให้ณิชาสังเกตเห็นว่าเธอทำกระเป๋าตก

เธอติดกับของAmyเข้าแล้ว

ตอนนี้รู้สึกวิงเวียนไปหมด แทบจะยืนประคองตัวเองไม่อยู่ อลิสาพอเห็นว่าณิชาดูท่าจะไม่ดี ก็รีบตรงเข้าไปประคองเธอเอาไว้ทันที ก่อนจะหันไปพูดกับWilliam“ผู้อำนวยการคะ ฉันเชื่อว่าณิชาไม่ใช่คนแบบนี้ แล้วแบบจำลองนั่น ฉันเห็นกับตาว่าเธอยอมอดหลับอดนอนทำมันเพื่อที่จะให้งานมันออกมาดี จะเป็นไปได้ยังไงที่……”

“อลิสา ที่คุณพูดมาหมายความว่ายังไง?”

ในขณะนี้เอง Ivanที่นิ่งเงียบไม่พูดอะไรมาโดยตลอดก็ลุกขึ้นมา

เขาจ้องมองอลิสาด้วยสายตาเย็นชา พร้อมกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเห็นอกเห็นใจ“ผมรู้ว่าคุณกับณิชาล้วนแต่เป็นเอเชียกันทั้งคู่ แต่ผมอยากจะบอกคุณว่า ณิชายอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะบรรลุเป้าหมาย อย่างเมื่อกี้ เธอก็เอาเช็คมูลค่าหนึ่งแสนมาเพื่อที่จะติดสินบนผม ให้ผมมอบลิขสิทธิ์ของสถาปนิกอันดับสองให้กับเธอ！”

ระหว่างที่พูดIvanก็หยิบเช็คที่ณิชาไม่เอาใบนั้นออกมา

ในเช็คใบนั้นเขียนเลขศูนย์เรียงไว้หลายตัว เป็นจำนวนหนึ่งแสนพอดี

ช่องเซ็นชื่อที่ว่างเปล่าก่อนหน้านี้ ในตอนนี้ได้มีชื่อของณิชาถูกเซ็นเอาไว้ รอยหมึกแห้งแล้ว ไม่ได้ปลอมแปลงขึ้นมาแน่นอน！

Ivanอยู่ที่บริษัทมาหลายปีมากแล้ว แถมเวลาพูดอะไรก็มีความน่าเชื่อถือมากๆด้วย แล้วเขาก็เป็นคนที่พูดจาสมเหตุสมผลมีสัจธรรม ทุกคนก็ยิ่งเชื่อเขา สายตาที่หันมองไปยังณิชาเต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลน

เป็นคนชั้นต่ำที่ทำเรื่องต่ำๆอย่างที่คิดเอาไว้ไม่มีผิด

ณิชาจ้องมองไปยังช่องเซ็นชื่อที่อยู่บนเช็ค รู้สึกโกรธจนเจ็บปวดไปทั้งหัวใจ ไม่อยากจะเชื่อว่าพวกเขาจะหน้าหนาไร้ยางอายได้ถึงขนาดนี้！

“ฉันเปล่านะ！เช็คใบนี้เป็นสิ่งที่คุณคิดที่จะเอามาปิดปากฉันชัดๆ เพราะว่าแบบจำลองที่คุณส่งให้กับWilliamฉันเป็นคนออกแบบเองกับมือ……”

ผู้คนพากันประหลาดใจอีกครั้ง ต่างพากันกระซิบกระซาบขึ้นมา

Ivanไม่เพียงแต่จะไม่รู้สึกประหลาดใจแล้ว แต่กลับยิ่งปวดหัวขึ้นไปอีก“ผมรู้สึกว่าคุณเป็นสถาปนิกที่มีความสามารถคนหนึ่งมาโดยตลอด แต่กลับคิดไม่ถึงว่าคุณจะพูดออกมาว่าผมลักลอบสวมลอยการออกแบบคุณ? คุณเป็นแค่เด็กใหม่ตัวน้อยๆคนหนึ่งเท่านั้น ผมจำเป็นต้องไปขโมยผลงานของคุณด้วยเหรอ? ณิชา ผมรู้สึกผิดหวังในตัวคุณจริงๆ”

“เธอฉีกหน้าทำลายชื่อเสียงของประเทศตัวเองจนย่อยยับไปหมดแล้ว！” Amyยิ่งมีท่าทีหยิ่งทะนงมากขึ้น เอาคำพูดที่ณิชาพูดเยาะเย้ยเธอก่อนหน้านี้ ตอกเธอคืนกลับไป พร้อมกับหันหน้าไปพูดกับWilliam“ผู้อำนวยการคะ ความจริงมันก็ปรากฏให้เห็นอยู่ตรงหน้าแล้ว จับเธอส่งเข้าคุกเถอะค่ะ……”

สีหน้าของWilliamก็ยิงบูดเบี้ยวมากขึ้นกว่าเดิม จู่ๆเขาก็คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่รีสอร์ตในตอนนั้น……

พอเวธัสเพิ่งจะมาถึง ณิชาก็ดูเหมือนว่าแทบจะล้มไปกองอยู่บนเท้าของเขา คิดที่จะแย่งซีนดึงดูดความสนใจชัดๆ

การที่จะขายผลประโยชน์ของบริษัทเพื่อเงิน ไม่แปลกเลยแม้แต่นิดเดียว

“น่าเสียดายจริงๆที่ผมนึกว่าคุณเป็นคนมีความสามารถก็เลยรับคุณเข้ามา！”

“ไม่ใช่นะคะ……”ณิชาจ้องมองWilliam จริงจังสุดๆ แถมยังแฝงไปด้วยความขอร้องวิงวอน“ผู้อำนวยการ คุณได้โปรดเชื่อฉันเถอะนะคะ ฉันไม่รู้จริงๆว่าในกระเป๋ามีอะไรอยู่ แล้วฉันก็ไม่ได้ไปเจรจาอะไรกับผู้หญิงคนนั้นด้วย แบบจำลองการออกแบบที่Ivanเอาไปให้คุณดู ฉันก็เป็นคนออกแบบเองกับมือจริงๆ Ivanเขา……”

“พอได้แล้ว！” Williamไม่อยากฟังอีกต่อไปแล้ว

สถาปนิกที่เพิ่งจะเข้ามาทำงานได้เดือนเดียว กับดีสถาปนิกรายใหญ่ที่ประสบความสำเร็จแล้ว แน่นอนว่าเขาก็ต้องเลือกอย่างหลังแน่นอนอยู่แล้ว

ณิชาเห็นสีหน้าของเขาก็รู้ว่าในใจลึกๆของWilliamได้ตัดสินความผิดของตนเองเรียบร้อยแล้ว

“ผู้อำนวยการ คุณให้โอกาสณิชาอีกสักครั้งเถอะนะคะ เธอไม่มีทางเป็นสปายแน่นอน……”อลิสาขอร้องอ้อนวอนแทนณิชาอย่างสุดชีวิต

แต่Williamโบกมือ พร้อมกับพูดขึ้นอย่างหมดความอดทน“บริษัทตัดสินใจแล้วว่าจะเลิกจ้างคุณเพื่อทำการตรวจสอบ ถ้าเกิดตรวจสอบหาหลักฐานได้ชัดเจนมากขึ้นแล้ว พวกเราก็จะแจ้งความ เพื่อปกป้องสิทธิประโยชน์ของบริษัทอย่างเด็ดขาด！”

อลิสายังอยากจะพูดอะไรต่อ ณิชาเข้ามาดึงชายเสื้อเธอเอาไว้……

รู้สึกดีใจจริงๆ ที่ช่วงเวลาแบบนี้อลิสายังเต็มใจที่จะพูดแทนเธอ