กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 288

เวธัสที่กำลังกินข้าวอยู่ก็ต้องชะงัก ก่อนหรี่สายตาคมคายของเขา “มีคนจงใจทำงั้นเหรอ?”

“ใช่ครับ ตามข้อมูลของพวกคนที่คุณณิชาเจอช่วงนี้ ผมก็ได้ตรวจสอบมาแล้ว เวลานั้นAmyอยู่ที่ห้าง Ivanอยู่ที่บริษัท ทั้งคู่ไม่มีเวลาไปทำเรื่องนี้ได้ และการเดินบัญชีก็ปกติดี ไม่น่าจะใช่พวกเธอ”

“กล้องวงจรปิดล่ะ?”

“ป้ายโฆษณาใหญ่เกินไป มันบังคนได้เยอะมาก กล้องวงจรปิดไม่สามารถจับภาพที่ผิดปกติได้เลย” เอกรายงานอย่างนอบน้อม และก็กลัวด้วย

เวธัสไม่มีอารมณ์จะกินข้าวต่อ เขาเงยหน้าขึ้นไปมองเงาที่สะท้อนอยู่ตรงหน้าต่างบานกระจก

ตอนแรกคิดว่าเป็นเพียงอุบัติเหตุ ไม่คิดเลยว่าจะมีคนตั้งใจให้เป็นแบบนั้น

ในสถานการณ์แบบนั้น ถ้าเขาช้าไปแค่นิดเดียว และถ้าเขาไม่ได้พุ่งเข้าไปกอดณิชาได้ทันเวลา เขากับณิชาก็อาจจะได้ลงไปนอนกันอยู่ในหลุมฝังศพแล้ว

“แล้วเก้าล่ะ ตรวจสอบหรือยัง?”

เอกอึ้งเล็กน้อย “คุณธัสสงสัยว่าจะเป็นคุณเก้าเหรอครับ?”

“เขาก็ทำแบบนี้กับคนที่หมดประโยชน์แล้วตลอดไม่ใช่เหรอ?”

“…ตอนนี้ ข่าวยังไม่ถึงที่ประเทศจีน และเรื่องก็ยังอยู่ในช่วงที่ต้องสืบอยู่ ผมจะรีบหาตัวคนร้ายที่ไปขันน็อตให้ได้ แล้วค่อยสืบจากตัวคนร้ายต่อ”

เอกนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนพูดเสริมอย่างระมัดระวัง “เรื่องนี้ ผมคิดว่าไม่น่าจะเป็นฝีมือของคุณเก้า เพราะถ้าคุณเก้าอยากกำจัดคุณณิชาจริง ก็คงไม่ยอมช่วยให้คุณณิชากับคุณหนูทั้งสองคนหนีออกจากเมืองพรได้หรอกครับ”

เวธัสทำหน้าขรึม มือที่วางอยู่บนผ้าห่มก็กำไว้แน่น “ไม่ว่าจะใช่ดนัยหรือไม่ ยังไงก็มองข้ามไม่ได้ และคนที่อยู่ในเมืองพรเองก็น่าสงสัยเหมือนกัน ต้องตรวจสอบให้หมด”

“ครับ ผมจะไปสืบต่อครับ”

พอเอกเดินออกไป เวธัสก็ลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ก่อนก้าวขาเดินไปที่หน้าต่าง มองดูอาคารที่มีลักษณะโดดเด่นของประเทศฝรั่งเศส ด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม

ชีวิตนี้ เวธัสจับคนนั้นคนนี้มาเป็นหมากเยอะมาก และเขาเองก็เคยถูกคนมากมายจับเป็นหมากด้วย

แต่ถ้าใครกล้าแตะต้องณิชากับลูกน้อยสองคนล่ะก็…

เขาก็จะทำให้พวกนั้นเสียดายที่มาเกิดเป็นมนุษย์

……

คฤหาสน์ส่วนตัวของตระกูลหนึ่ง ณ เมืองพร

เวลารุ่งเช้า กันญ่าได้รับข้อความจากคนร้าย บอกว่าทำพลาดอีกแล้ว

ณิชาได้เวธัสช่วยไว้ แต่เวธัสกลับต้องเข้าโรงพยาบาลซะเอง

ดูท่าแล้ว เวธัสกับณิชาคงปรับความเข้าใจกันได้แล้วสินะ

“ไอ้พวกไม่ได้เรื่อง!เรื่องง่ายๆ แค่นี้ยังทำไม่ได้ ทีตอนรับปากล่ะ พูดซะดิบดี แล้วก็ได้เงินจากฉันไปตั้งเท่าไรแล้ว?” กันญ่ายืนอยู่หลังผ้าม่านหนา และกำมือถือเอาไว้แน่น และพูดด่ากับปลายสายฉอดๆ

ไม่รู้เหมือนกันว่าปลายสายตอบมาว่ายังไงบ้าง แต่กันญ่ากดตัดสายด้วยความโมโหเสียก่อน

ที่แผ่นหลังมีไอร้อนแรงจากผู้ชายมาแนบชิด เตชินท์ที่อยู่ในชุดนอน โอบเอวกันญ่าด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างก็ลูบผมยาวของเธอเบาๆ

ตั้งแต่ที่กันญ่าถูกเวธัสยกเลิกงานแต่งต่อหน้าฝูงชน เวธัสกับณิชาก็กลับมาดีกันอีกครั้ง

แถมยังดูสนิทมากกว่าเดิมอีกด้วย

กันญ่าที่กำลังหงุดหงิดอยู่ ผลักเตชินท์ออกทันที “ไปไกลๆ ฉันอารมณ์ไม่ดี!”

เตชินท์ถูกผลักจนล้มลงไป แต่ล้มลงที่เตียงพอดี

เขาเองก็ไม่ได้โกรธ

เขาเอามือท้าวคางไว้ข้างหนึ่ง แล้วเอียงหัวชื่นชมท่าทีหงุดหงิดของกันญ่า

ในสายตาของเขา แม้กันญ่าจะโมโห หรืองอแงยังไง เธอก็ยังดูสวยอยู่ดี

กันญ่าที่ถูกเตชินท์จ้องอยู่ก็ยิ่งโมโหไปใหญ่

คนที่มาชอบเธอทำไมถึงเป็นคนแบบนี้กันหมด?

กันญ่าเปิดตู้ไวน์แล้วหยิบไวน์ออกมาขวดนึง แล้วกระดกลงไปทีเดียว ถึงค่อยใจเย็นลงมาหน่อย

เตชินท์ชื่นชมความงดงามของกันญ่าอยู่ครู่นึง ก่อนเปิดลิ้นชักที่หัวเตียง หยิบเอากองภาพถ่ายออกมา แล้วเดินไปหากันญ่า

ภาพถ่ายก็เป็นภาพของเวธัสกับณิชาที่พาปัณณ์กับอรัลไปเดินห้างกัน

ทั้งสี่คนดูรักใคร่และสนิทสนมกันมาก

“คุณตั้งใจเอาให้ฉันดูให้เป็นเสนียดตาใช่ไหม?” สายตาของกันญ่าเต็มไปด้วยแรงอาฆาตที่ดูน่าสยดสยอง