กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 347

ท่าทีไม่ต่างจากเจนนี่ ณิชาก็จ้องมองเวธัสที่อยู่ในรถอย่างกังวล

เธอพบว่าเวธัสทำเช่นนี้ทุกครั้งที่เขาเมา

ดวงตาสุกใส เวลาเดินก็มีออร่า อันที่จริงสมองไม่ได้สตินานแล้ว

เมื่อไม่มีใครหรือเส้นประสาทคลายตัว ก็จะถูกเปิดเผยทันที

ในเวลานี้เขาผล็อยหลับไปอย่างสงบ ดวงตาของเขาปิดสนิท คิ้วของเขาอ่อนโยน ไม่มีอาการเมาแล้วเสียสติ ไม่มีแรงสักนิด

แต่เขาก็ขมวดคิ้วจนเป็นนิสัย

ณิชานวดคิ้วของเขาและพยายามทำให้คิ้วเขาคลายตัว

แต่ก็อยู่ได้แค่สองวินาที และกลับมาทำหน้าบึ้งทันที

ณิชาวางฝ่ามือขาวของเธอไว้ที่หน้าผากและบ่นพึมพำ “เสียหน้าไม่ได้! แค่พูดว่ายอมแพ้มันไม่ตายหรอก ตอนนี้เป็นยังไงล่ะ ไม่รู้เหรอว่าการเมาไม่ดีต่อสุขภาพ?”

เอกมีหน้าที่ขับรถและส่งทั้งสองกลับไปที่คฤหาสน์สนธิไชย

ค่อนข้างดึกแล้ว เกือบจะห้าทุ่มครึ่ง

เด็กทั้งสองหลับไปนานแล้ว

ณิชาและเอกช่วยกันแบกเวธัสไปที่ห้องนอนใหญ่บนชั้นสอง

“ลุงชัย ช่วยทำซุปแก้เมาค้างให้หน่อย…” ณิชาหันศีรษะและสั่งลุงชัย

ลุงชัยรีบพยักหน้า “ผมจะไปเดี๋ยวนี้ แต่ทำไมคุณเวธัสดื่มจนดื่มแบบนี้?”

“โรคปัญญาอ่อนกำเริบ ไปแข่งกับชาลีน่ะ”

ลุงชัยเมินครึ่งประโยคแรกโดยอัตโนมัติ เขาขมวดคิ้วและพึมพำ “คุณชาลีนี่จริงๆ เลย แค่ชอบเล่นก็ไม่เป็นอะไร รู้อยู่แล้วว่าคุณเวธัสเป็นโรคกระเพราะ ทำไมยังลากเขาไปดื่มอีกล่ะ”

ณิชาไม่ได้อธิบายอะไรมาก เธอไปเข้าห้องน้ำเพื่อเอาน้ำร้อนมาเช็ดกลิ่นแอลกอฮอล์บนร่างกายของเวธัส

เขาเกือบจะเมาเละแล้ว ก็เลยไม่ให้ความร่วมมือเลย

ซุปแก้เมาค้างเขาก็ไม่ดื่ม ในที่สุดณิชาก็ยอมแพ้ คิดว่าพรุ่งนี้ตื่นเช้ามาค่อยดื่ม

ตอนที่ห่มผ้าให้เขา ดวงตาของณิชาสังเกตเห็นรอยแผลบนร่างกายของเขา ซึ่งเป็นกากบาท เขาได้รับบาดเจ็บในฝรั่งเศสเพื่อช่วยเธอ

มีรอยแผลเป็นทั่วร่างกายของเขา ซึ่งนี่เป็นพยานถึงความรู้สึกของเขา

อันที่จริง เวธัสไม่ได้ดื่มไวน์มากเท่ากับชาลี

แม้ว่ารู้สึกมึนหัว แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีสติเลยจริงๆ

ก่อนที่เขาจะทำอะไรอีก ณิชาก็ปล่อยเขาและไปเข้าห้องน้ำแทน

จู่ๆ เวธัสก็ลุกขึ้นจากเตียง แต่สุดท้ายไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ และเขาก็เอนหลังอย่างเงียบๆ อีกครั้ง

……

เช้าวันรุ่งขึ้น ณิชาตื่นขึ้นด้วยความปวดฉี่

เมื่อคืนเธอดื่มเยอะเหมือนกัน ไม่สบายตัวมาก เธอจึงรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำ...

แต่เธอเห็นร่างสูงของเวธัสในห้องน้ำ

ณิชาเร่งเขาที่ประตูเป็นเวลานาน แต่เขาก็ไม่ออกมา

“รีบออกมาเร็วๆ! ถ้ายังไม่ออกมาอีกฉันจะโกรธแล้วนะ!” ณิชาหงุดหงิด จนผลักเขาออกไป แต่เวธัสแข็งแกร่งมาก เธอจะชนะเขาได้อย่างไร?

ณิชาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงเป็นคนพาล…

ที่ประตู ลุงชัยกำลังยกซุปแก้เมาค้างขึ้นไปชั้นบน

เมื่อคืนเวธัสไม่ได้ดื่มสักนิด ดังนั้นณิชาจึงขอให้เขาทำใหม่ในตอนเช้าวันนี้ เพื่อไม่ให้เวธัสตื่นขึ้นพร้อมกับอาการปวดหัว

แต่ลุงชัยได้ยินเสียงของณิชาทันทีที่เขาเดินไปที่ประตู...