กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 356

ใบหน้าของณิชาแดงและหูของเธอก็แดง เธอหลับไปแล้วแท้ เธออ่อยเขาในความฝันหรือไม่?

เธอทุบหน้าอกของเขา หูของเธอก็อ่อนระทวยเล็กน้อย “อย่า...อย่าอยู่ในอ่างอาบน้ำ”

เวธัสหยุดเมื่อได้ยินคำพูดนี้ หน้าตาหล่อเหลาของเขาเปร่งประกาย ทำให้เกิดมนต์เสน่ห์อันน่าหลงใหล “สั่งผมเหรอ?”

ณิชาก้มศีรษะลงและจูบเขาที่คางเขา “แล้วคุณจะตกลงไหม?”

มีความปรารถนาอันแรงกล้าในดวงตาของเวธัส การหายใจของเขาถี่ขึ้น ทันใดนั้นเขาก็ลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำพร้อมกับเธอในอ้อมแขนของเขา

ดวงตาที่ลึกล้ำของเขากวาดไปทั่วโรงแรม และถามอย่างใจกว้าง “ผมจะทำตามความต้องการของคุณ คุณชอบที่ไหน คุณเลือกได้เลย”

“…” ณิชาดึงเขากลับไปที่เตียงนอนอย่างเขินอาย

บางทีอาจเป็นเพราะเพิ่งตื่น เธอจึงไม่มีสติ เธอพูดคุยกับเวธัสต่อไป

“คุณคิดว่าฉันเรื่องมากไหม หลังจากแต่งงานแล้วยังไม่ยอมไปอยู่ที่คฤหาสน์สนธิไชยอีก และไม่บอกใครอีก…”

“...ไม่นะ” เขาสามารถเข้าใจความคิดของเธอ

นอกจากลูกสองคนแล้ว เขายังบังคับให้เธอแต่งงาน...

เมื่อสองสามปีก่อน เธอต้องดูแลปัณณ์ ความฝันของเธอก็เพิ่งเริ่มต้นขึ้น ถ้าประกาศว่าเธอคือนายหญิงแห่งตระกูลสนธิไชย มันจะมีผลกระทบต่อเธอ

เขาจ้องใบหน้าขนาดเท่าฝ่ามือของณิชา และมองผมยาวสีดำของเธอ

“ขอบคุณที่คุณตามใจฉัน”

อันที่จริง เธอก็รู้ว่าเธอเป็นคนเรื่องมากนิดหน่อย แต่เธอจะไม่นึกถึงประเสริฐไม่ได้

“...”

“คุณเคยสัญญากับปัณณ์และอรัลว่าจะพาพวกเขาไปที่สนามแข่งม้า เมื่อไหร่คุณจะว่าง?”

“...”

“ม้าสองตัวที่เลี้ยงไว้ในฝรั่งเศสจะเอากลับมาไหม?”

“ณิชา!” หญิงสาวเอาแต่พูด เวธัสก็เริ่มไม่มีสมาธิ เขาปิดปากเธอและพูดเสียงต่ำ “คุณสบายตัว แต่ผมยังไม่สบาย หุบปาก! “

……

วันรุ่งขึ้น ณิชาลากร่างที่เหนื่อยล้าของเธอกลับบ้าน

ฉันรู้สึกผิดต่อเจนนี่มาก

เพิ่งจะเกิดเรื่องกับเธอ แต่เธอกับเวธัสกลับไปจดทะเบียนสมรสและยังออกไปเที่ยวอีก!

หลังจากที่เธอกลับไปที่หมู่บ้านออเรนจ์ เธอได้รับการเตือนจากเด็กทั้งสองคน ว่าแม่บุญธรรมเก็บของบินไปที่สหรัฐอเมริกาแล้ว

ณิชาไม่ได้รับข่าวใด ๆ ล่วงหน้าและไม่เห็นสัญญาณใด ๆ ว่าเจนนี่จะออกไปเที่ยวเล่น

เธอโทรไปถามเจนนี่

แต่โทรศัพท์มือถือของเจนนี่ปิดเครื่องไว้ คาดว่ากำลังอยู่บนเครื่องบิน

เด็กทั้งสองกล่าวว่าพวกเขาได้ปลอบแม่บุญธรรมแล้ว แม่บุญธรรมอารมณ์ดีและน่าจะสบายดี

อย่างไรก็ตาม ณิชายังคงส่งข้อความถึงเจนนี่บนโซเชียลมีเดีย ให้เธอตอบกลับทันทีที่เธอปลอดภัย

การกระทำนี้ของเจนนี่มันทำให้เธอตกใจมาก

ในช่วงบ่าย เวธัสขอให้คนไปปรับแต่งคอนโดระดับไฮเอนด์ของเขา ซึ่งเป็นที่พักในเมือง

ในเมื่ออีกฝ่ายเริ่มก่อน งั้นเขาก็ต้องเป็นคนเริ่มก่อน

สุดท้ายครอบครัวทั้งสี่คนก็จะย้ายเข้ามาอยู่ในคอนโดใหม่อย่างมีความสุข

จากนั้นเขาจะพาณิชาไปที่แกรนด์วิลล์เพื่อไปเยี่ยมจงกล

คนอื่นๆ ในตระกูลสนธิไชยเขาไม่สนใจ มีเพียงจงกลเท่านั้นที่ต้องไปแจ้งให้เธอทราบ

ตั้งแต่งานแต่งงานของเวธัสเมื่อไม่กี่เดือนก่อน สภาพร่างกายของจงกลก็แย่ลง และเธอต้องอยู่บนเตียงเป็นเวลานาน มันไม่สะดวกที่พวกเขาจะเชิญเธอออกไปกินข้าวข้าวนอก พวกเขาก็เลยทำอาหารที่บ้านกิน

เมื่อรู้ว่าทั้งสองแต่งงานกัน จงกลก็ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้

หลังจากผ่านไปนาน สุดท้ายพวกเขาก็แต่งงานกัน

เมื่อรู้ว่าเวธัสยอมสละชีวิตเพื่อณิชา จงกลทำได้เพียงยอมรับหลานสะใภ้คนนี้ เธอให้คนใช้เตรียมของขวัญให้กับเธอ และคอยแนะนำการอยู่ด้วยกันในฐานะผู้หลักผู้ใหญ่

ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน จงกลดูเหมือนจะแก่ขึ้นมาก

หมอบอกว่าเธอจะเป็นแบบนี้ทุกปีเมื่อฤดูกาลเปลี่ยนไป และเธอจะไม่ดีขึ้นจนกว่าจะถึงฤดูใบไม้ผลิตหน้า

ณิชารู้สึกสงสารเธอจริงๆ ในอนาคตถ้ามีโอกาส เธอจะต้องแสดงความกตัญญูให้มากขึ้น

……

เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ณิชากลับมาทำงานที่วีเอสเอ กรุ๊ป สาขาเมืองพรอย่างเป็นทางการ

อลิสาในฐานะผู้ช่วยของเธอ เธอมารายงานตัววันนี้เช่นกัน

ตอนนี้ ณิชาอาศัยอยู่ในบ้านที่อยู่ใกล้กับบริษัทมาก ดูเหมือนว่าเดินมาแค่ 10 นาที ดังนั้นเธอจึงมาถึงบริษัทก่อนอลิสา

ณิชามาที่บริษัทวันแรก เธอยังไม่ได้รับใบอนุญาตทำงาน

ทันทีที่เข้ามาในบริษัท เธอก็ถูกผู้หญิงที่แผนกต้อนรับห้ามไว้

“สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง มาหาใครคะ?”

ณิชายิ้มอย่างอ่อนโยน ดวงตาที่สวยงามของเธอเปล่งประกายราวกับดวงดาว “ฉันชื่อณิชา ฉันมาทำงานในบริษัทนี้ค่ะ”

แผนกต้อนรับดูงุนงงเล็กน้อย “บริษัทของเราไม่ได้รับสมัครบุคลากรใหม่มาเกินครึ่งปีแล้ว”

“ลิลี่ เกิดอะไรขึ้น” ในขณะนี้ เสียงผู้หญิงที่ดุดันก็ดังขึ้นข้างหลังเธอ

ตามมาด้วยเสียงรองเท้าส้นสูงที่เหยียบบนพื้นหินอ่อน เสียงนั้นคมชัดมาก

น้ำเพชรเดินผ่านมาอย่างสง่างาม เธอแต่งหน้าหนามาก กลิ่นน้ำหอมฉุนบนร่างกายของเธอทำให้ณิชาทนไม่ได้

“คุณน้ำเพชร ผู้หญิงคนนี้บอกว่าเธอมาทำงานในบริษัทของเรา”

น้ำเพชรมองณิชา เธอสวมเสื้อสเวตเตอร์สีดำและกระโปรงสั้นสีขาว เสื้อแจ็คเก็ตสีดำและสีเทา เธอดูมีรสนิยมมาก

เธอหรี่ตาลงและนึกได้ในทันใดว่าไม่นานมานี้ เธอได้รับข่าวภายในว่า ทางสำนักงานใหญ่ฝรั่งเศสได้ส่งผู้อำนวยการออกแบบมา

อาจจะเป็นผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเธอ?

ณิชาทำการบ้านล่วงหน้ามาแล้ว เธอรู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเธอเป็นผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบคนปัจจุบัน

เธอยื่นมือออกไปหาน้ำเพชร “ฉันชื่อณิชา ฉันหวังว่าในอนาคตเราจะได้ร่วมมือกันอย่างมีความสุข”

ใบหน้าของ น้ำเพชรเปลี่ยนไปทันที เป็นเธอจริงๆ

เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นผู้อำนวยการตัวจริง แต่เมื่อเธอมาถึง เธอต้องยกตำแหน่งให้ณิชา

เธอจงใจจับผมยาวของเธอ ก่อนจะละเลยณิชาที่อยู่ข้าง ๆ และพูดกับลิลี่ที่แผนกต้อนรับอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ลิลี่ มีตาหามีแววไม่? นี่คือหัวหน้าของเรา ผู้อำนวยการออกแบบที่เพิ่งมาถึง!”

ลิลี่เคยได้ยินเรื่องซุบซิบมาบ้าง แต่เธอมักจะคิดว่าคนที่มาจากฝรั่งเศสจะต้องเป็นชาวต่างชาติ

เธอรีบโค้งคำนับให้ณิชา

“สวัสดีค่ะ ผู้อำนวยการ ขอโทษด้วยนะคะที่ฉันจำคุณไม่ได้”

ณิชาไม่ได้โกรธที่น้ำเพชรละเลยเธอ เธอช่วยพยุงลิลี่ขึ้นและพูดว่า “ไม่เป็นไร”

น้ำเพชรพ่นลมอย่างเย็นชา และเดินเหยียบรองเท้าส้นสูงของเธอแล้วเข้าไปในลิฟต์ ณิชาเดินตามอย่างใกล้ชิด เธอต้องการทักทายน้ำเพชร แต่น้ำเพชรเห็นว่าณิชากำลังจะตามเธอมา เธอจึงรับปิดประตูลิฟต์

ณิชาตามไปไม่ได้ทัน เธอต้องรอลิฟต์ต่อไป

เธอเป็นพนักงานใหม่ แม้ว่าเธอจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับการบริหารในสาขาอื่นมาก่อน แต่เธอเพิ่งมาถึงที่นี่ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ทำงานหนักมากนักในช่วงสองวันแรก เธอและอลิสาคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมการทำงานและเพื่อนร่วมงานใหม่

อลิสาเป็นคนที่คุ้นกับคนเก่งและรู้จักเข้าหาคน

เธอรู้จักและสนิทกับเจ้าหน้าที่อย่างรวดเร็วและได้ข่าวสารมากมาย

วีเอสเอ กรุ๊ปทำการตลาดในเมืองพรนั้นค่อนข้างเร็ว แต่กำหนดเป้าหมายกลุ่มลูกค้าระดับไฮเอนด์มาโดยตลอด

กำลังการซื้อของตลาดในเมืองพร เมื่อ 10 ปีที่แล้ว ไม่แข็งแกร่งเหมือนในทุกวันนี้ ดังนั้นจึงค่อนข้างยาก

เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา จากความรุ่งเรืองของตลาดในเมืองพร วีเอสเอ กรุ๊ปใจร้อนที่จะลองอีกครั้ง คิดไม่ถึงเลยว่า อสังหาริมทรัพย์ระดับไฮเอนด์ทั้งหมดในกลุ่มนั้นจะมีปัญหา

ไม่พูดถึงเรื่องอู้งาน แม้แต่บริษัทที่รับผิดชอบด้านการตกแต่งภายในก็แอบหาผลประโยชน์ร่วมกับผู้จัดการในขณะนั้น จนส่งผลให้ฟอร์มาลดีไฮด์เกินมาตรฐานเยอะมาก

ลูกค้าที่เข้าอยู่ได้ไม่ถึงครึ่งปีต่างก็เป็นมะเร็ง!