กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 383

หลังจากที่ชาลีมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง หัวใจที่จมลงสู่ก้นบึ้งก็กลับมาคึก

มีความรู้สึกสุขใจประหลาดไม่สามารถอธิบายได้

“ทำแท้งอะไรกัน ลืมที่ผมพูดไปแล้วเหรอ เกิดลูกผมออกมาให้ดีๆ!” ชาลีรู้สึกขึ้นมาว่าสาวน้อยคนนี้ทั้งโง่และตลก

อย่างน้อยก็โล่งใจได้อย่างหนึ่งแล้ว ลูกของเขาปลอดภัยดี

เมื่อมองดูท้องแบนราบของเจนนี่ พาเธอกลับบ้านไปหาคุณย่า ก็ถือว่าทำให้ท่านสบายใจได้แล้ว

ชาลีพาเจนนี่ไปตรวจครรภ์ตามปกติ

เพราะเธอไม่เคยไปตรวจที่โรงพยาบาลมาก่อน ไม่รู้ว่าแข็งแรงดีไหม

เจนนี่มองมือที่ถูกเขากำไว้แน่น จริงๆ ก็อยากจะสะบัดออก แต่กลับไม่มีแรง ถ้า...

ถ้าเธอท้องขึ้นมาจริงๆ เขาก็ยินดีจะแต่งงานกับเธอ ให้บ้านกับเธอและลูก เธอก็ไม่ต้องทำแท้ง ดูแล้วก็ไม่มีอะไรแย่เลยแฮะ

เธอไม่ยอมรับ เธอกลัวการทำแท้ง

ก่อนที่เธอจะมา เธออ่านข่าวทางอินเทอร์เน็ตมาเยอะ ล้วนมีแต่เรื่องที่ผู้หญิงไม่ได้ดูแลตัวเองให้ดีหลังทำแท้ง ส่งผลให้เกิดโรคมากมาย

ชีวิตของเธอเพิ่งเริ่มต้นเอง เธอจะไม่ยอมเดินทางแบบนั้นเด็ดขาด!

เจนนี่คิดไปคิดมาก็เดินผิดทาง เกือบชนกำแพงข้างหน้า ชาลีทนไม่ไหว หิ้วเธอเข้าไปในห้องตรวจเอง

ผู้อำนวยการมารับรองด้วยตัวเอง กำลังเตรียมเครื่องมือเจาะเลือด

เจนนี่กลัวเจ็บ แถมยังกลัวเลือดด้วย เธอกัดปากและหลับตาแน่นโดยไม่รู้ตัว

ชาลียิ้มเล็กน้อย

เธอสภาพนี้ ใครที่ไม่รู้คงคิดว่าเธอกำลังจะไปรบ

เลือดสีแดงสดถูกดูดเข้าไปในกระบอกฉีดยา ผู้อำนวยการหยิบสำลีก้าน ชาลีช่วยเธอกดให้เลือดหยุดไหล แล้วพาเธอไปนั่งพักผ่อนบนโซฟาข้างๆ

ผิวของเธอขาวมาก เมื่อสำลีก้านเป็นสีแดง มันยิ่งตัดกับผิวอย่างชัดเจน

ชาลีหวนคิดถึงค่ำคืนอันน่าหลงใหลคืนนั้น ลูกกระเดือกของเขาก็ขยับ

อันที่จริงเขาก็พูดถูก

เจนนี่เป็นคนเริ่มกระโจนเข้าหาเขา ตอนที่อยู่บนเตียง เธอก็เริ่มปลดกระดุมกับเข็มขัดเขาก่อนด้วย

การรอผลเลือดยังต้องใช้เวลาพอสมควร ชาลีจึงคนเอาขนมที่หญิงตั้งครรภ์กินได้มา เจนนี่สดใสขึ้นมาแล้ว เธอนั่งกอดแก้วนมแล้วดื่มอึกๆๆ ไม่รักษาภาพพจน์เลย

ชาลีอดไม่ได้ที่จะมองตรงๆ ละสายตาหนี

มีเรื่องให้คิดอีกแล้ว จะพาเจนนี่กลับคฤหาสน์หลังเก่า ก็ไม่แน่ว่าจะโดนคนในตระกูลรุ่งโรจน์พวกนั้นหัวเราะเยาะ

เขาเป็นคุณชายของตระกูลรุ่งโรจน์ คัดแล้วคัดอีกกลับเอาดาราสาวมาทำเมีย แถมยังเป็นคนที่ดูโง่ๆ หลอกง่ายอีกด้วย

ในที่สุดผลก็ออกมาแล้ว ผู้อำนวยการก็กลับมาพร้อมกับผลทดลอง แต่สีหน้าของเธอดูแปลกๆ เล็กน้อย

“หมอคะ ลูกของฉันมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า” เจนนี่กังวลใจ ก็รีบถามหมอ

ผู้อำนวยการไม่กล้าพูดอะไรเลยได้แต่มองชาลี

ชาลีก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดี “เกิดอะไรขึ้นกันแน่ บอกมาเถอะครับ”

“จากผลการทดสอบพบว่า ฮอร์โมน HCG ไม่ได้มีค่าสูงขึ้น นั่นก็หมายความว่า คุณเจนนี่ไม่ได้ท้องค่ะ” ผู้อำนวยการกล่าว พร้อมถอนหายใจ แล้วยื่นผลให้ทั้งสองคน

ชาลีชำเลืองมองดู ผลแสดงค่าไม่ได้ต่างอะไรกับคนปกติ

เจนนี่แก้มแดงแปร๊ด ทั้งเขินทั้งรู้สึกเหลือเชื่อ “เป็นไปได้ยังไง ประจำเดือนฉันยังไม่มา คลื่นไส้อาเจียน และที่สำคัญแท่งตรวจครรภ์ก็ขึ้นสองขีด! ถ้าไม่เชื่อล่ะก็! ฉันเอาให้ดูก็ได้...”

“มีหลายสาเหตุที่ทำให้ประจำเดือนมาช้าได้ เช่น นอนดึก กินอาหารไม่เป็นเวลา คลื่นไส้อาเจียน ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับกระเพาะและลำไส้ของคุณ ส่วนแท่งทดสอบการตั้งครรภ์ก็อาจจะใช้ผิดวิธี เป็นของปลอมหรือหมดอายุแล้ว การตรวจเลือดมีความแม่นยำสูงกว่าไม่น่าจะมีข้อผิดพลาด ฉันทดสอบสองครั้งแล้ว ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม”

เจนนี่ตะลึง ไม่พูดอะไรอยู่นาน

ขมับของชาลีโปนปูด ถามอย่างไม่สบอารมณ์ “คุณซื้อแท่งตรวจครรภ์ที่ไหน”

“...คลินิกเล็กๆ สามแท่งห้าสิบบาท” เจนนี่รู้สึกขายหน้ามาก

“...” ผู้อำนวยการเหมือนจะเข้าใจแล้ว “แท่งทดสอบการตั้งครรภ์ปกติราคาแท่งละห้าสิบกว่าบาท ถ้าสามแท่งห้าสิบบาท ต้องคุณภาพต่ำกว่ามาตรฐานหรือไม่ก็หมดอายุแน่"

เจนนี่ขายหน้ามาก ตอบรับอย่างเขินอาย

ตอนที่ออกจากโรงพยาบาล เจนนี่ในมือเจนนี่ยังถือยาออกมาอีกเป็นกอง เป็นยากระเพาะที่ผู้อำนวยการสั่งให้เธอ

เธอยังบอกด้วยว่าประจำเดือนมาไม่ปกติเดือนเดียวไม่เป็นไร ไม่จำเป็นต้องกินยา

ถ้ามาไม่ปกติสองสามเดือน ถึงจะต้องมาตรวจที่โรงพยาบาล

ชาลีหน้ามุ่ย เดินเร็วมาก เจนนี่เดินสับก็ตามไม่ทัน สุดท้ายก็หอบและตะโกนไปข้างหลังเขาว่า “ฉันเดินไม่ไหวแล้ว ไม่เดินแล้ว!”

ชาลีได้ยินเสียงเธอตะโกนถึงหยุดเดิน

ต่อไปจะไม่มาโรงพยาบาลนี้อีกแล้ว

เขาพาเจนนี่มาทำเรื่องเข้าใจผิดใหญ่โตที่นี่...

เจนนี่หายใจหอบ หน้าม้าเอียงไปข้างหนึ่งเพราะเดินเร็ว เผยให้เห็นหน้าผากเอิบอิ่มของเธอ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา “ในเมื่อฉันไม่ได้ท้อง เราก็ไม่ต้องจดทะเบียนกันแล้วใช่ไหม”

“เหอะ...” ชาลีตอบอย่างเยือกเย็น และจ้องหน้าเธอโดยไม่พูดอะไร

เจนนี่กังวลใจมาก ใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ

เหอะอะไร เหอะหมายความว่าไง

“คุณทำให้ทุกคนรู้แล้วว่าคุณท้องลูกของผม แล้วตอนนี้ยังไม่อยากจดทะเบียนเหรอ” ชาลีไม่คิดเลยว่าตัวเองจะโดนคนอื่นรังเกียจ ยิ่งเธอไม่อยากจะจดทะเบียน เขาก็ยิ่งอยากผูกมัดเธอมากขึ้นเท่านั้น

เจนนี่ตะลึง "ไม่มีใครรู้ว่าฉันท้องนี่"

เธอไม่แม้แต่จะบอกณิชา

ชาลีไม่ฟังคำพูดไร้สาระของเธอ ผลักเธอเข้าไปในรถ “คุณไม่ได้บอกว่าคุณแข็งแรง คลอดทีมฟุตบอลได้เลยไม่ใช่เหรอ ผมจะช่วยให้คุณสมความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่นี้ ให้คุณได้มีทีมฟุตบอลอย่างถูกกฎหมาย”

“แต่ฉัน ...”

“ถ้าพูดอีกคำเดียว ผมจะทำคุณเดี๋ยวนี้แหละ!”

เจนนี่ “...”

...

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ชาลีก็พาเจนนี่ไปจดทะเบียนสมรสเรียบร้อยแล้ว

หลังจากออกมาจากอำเภอ เจนนี่ยังคงรู้สึกโล่ง ใบทะเบียนสมรสในมือของเธอนั้นดูไม่จริงเอาซะเลย เธอ... แต่งงานแบบนี้แล้วจริงๆ เหรอ

ทุกอย่างรวดเร็วมาก...

ไม่สิ! เธอไม่ได้ท้องนี่ ทำไมต้องยอมแต่งงานกับเขาด้วย

ไม่ต้องทำแท้ง ไม่มีลูก

เจนนี่อยู่ที่ประตูอำเภอ กลืนน้ำลายลงแล้วพูด “นี่ คุณอยากแต่งงานสายฟ้าแลบแล้วหย่าสายฟ้าแลบดูไหม”

"..." ชาลีคิดเสมอว่าตัวเองไม่ได้เป็นคนประเภทที่หงุดหงิดง่าย

แต่ทุกครั้งที่เจนนี่พูดก็ทำเขาหัวร้อนมากตลอด

เจนนี่รู้สึกผิดเพราะสายตาที่เขาจ้องมอง แล้วก็ยอม “คิดซะว่าฉันไม่ได้พูดก็แล้วกัน แต่ว่า! ฉันแต่งงานกับคุณฉันมีข้อต่อรอง ไม่งั้นฉันให้คุณแต่งเมียฟรีๆ อยู่ในทะเบียนบ้านคุณเฉยๆ หรอก”

ชาลีเงยหน้าขึ้นอย่างสบายๆ แล้วโบกมือให้เธอพูดต่อ

เขาอยากรู้จริงๆ ว่าเธอจะมีข้อต่อรองอะไร...

“อย่างแรก เรื่องแต่งงานห้ามแพร่ออกไป มันกระทบกับการงานของฉัน อย่างที่สอง ในระหว่างการแต่งงาน คุณห้ามทำอะไรที่เป็นการใกล้ชิดกับฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต อย่างที่สาม ยกเลิกสัญญากับฉัน ฉันไม่อยากฟังการควบคุมของคุณ...”

ชาลียังคงเยาะเย้ยเธออยากเยือกเย็น นั่นทำให้เจนนี่ขนลุกซู่

จากนั้นชาลีก็พาเจนนี่ไปที่สำนักงานกฎหมายของทีปกร

เขาไม่ได้ให้ทีปกรทำ เขาสร้างข้อตกลงเองโยนมันลงตรงหน้าเจนนี่ แล้วก็พูดอย่างเอาแต่ใจ “เซ็นซะ ผมจะทำให้คุณโด่งดังภายในห้าปี”