กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 385

ณิชาถูกชลิดาปฏิเสธตรงๆ แบบไม่มีเยื่อใย

แต่ณิชาก็ไม่ได้จะยอมแพ้

พอดีกับที่เวธัสโทรมาหา เธอรับสายแล้วก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เขาฟัง

แต่ลมที่ท่าเรือนั้นแรงมาก จนฟังไม่ได้ศัพท์ เวธัสไม่รู้ว่าเธอพูดอะไรกันแน่ เลยบอกให้เธอกลับบ้านเร็วๆ หลังจบงาน หรือส่งโลเคชั่นให้เขา เขาจะไปรับเธอเอง

ณิชาไม่อยากอยู่ที่ท่าเรืออีกแล้ว จึงเรียกรถกลับบ้าน

ช่วงนี้มีเรื่องเกิดขึ้นเยอะมาก เวธัสไม่พอใจที่เธอเฉยชากับเขาและลูกๆ เพราะเรื่องงาน

ณิชาเองก็รู้สึกผิดมากเช่นกัน การต้องหาจุดสมดุลระหว่างครอบครัวกับงาน จะพูดเล่นๆ ไม่ได้

เพื่อเป็นการชดเชยให้กับพ่อลูกทั้งสาม เธอเข้าครัวทำอาหารมื้อใหญ่ตอนเย็น

แถมยังเล่นเกมกับตัวน้อยสองคนด้วย

เวธัสนั่งอยู่บนโซฟาและเหลือบมองไปด้วยสายตาไม่พอใจ

ณิชาแกล้งทำเป็นไม่เห็นแล้วเล่นเกมต่อไป แต่ฝีมือของลูกทั้งสองคนเก่งมาก แม้ว่าพวกเขาจะยอมอ่อนให้เธอแล้วแต่เธอก็ตายเร็วทุกครั้ง

“หม่ามี๊ครับ อย่าทำแบบนั้นสิ ตัวละครของฝ่ายตรงข้ามเป็นประเภทใช้ความเร็ว ส่วนของมี๊ใช้ความอึด ต้องหาทางทำให้เลือดเขาลดลงสิ” อรัลที่เฝ้าดูหม่ามี๊แพ้สองเกมรวด ก็กะพริบตาปลอบโยนเธอ

ณิชารู้สึกว่าตัวเองอ่อนเกินไป ขนาดเด็ก 3 ขวบครึ่งยังสู้ไม่ได้ เธอก็หันไปมองเวธัสแล้วบ่น

“ทำไมยีนคุณถึงดีอย่างนี้”

“เอาจอยเกมมาให้ผม" เวธัสถอดเสื้อสูทออกแล้วเดินเข้ามาอย่างสง่างาม “ผมจะสอนให้พวกเขารู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่แทนคุณเอง”

ปากน้อยๆ ของอรัลขยับ อยากจะบอกว่าเขาเตือนอย่างปรานีแล้ว แต่พอเห็นท่าทีจริงจังของเวธัส เขาก็เลือกที่จะเงียบแล้วเริ่มที่จะต่อสู้กับปีศาจกษัตริย์กับปัณณ์

ณิชาก็อยากเห็นภาพพ่อลูกสามคนเพชิญหน้ากัน เธอก็รีบลุกจากพรมแล้วยื่นจอยเกมให้เขาอย่างตื่นเต้น

เวธัสมองดูเด็กสองคนที่นั่งขัดสมาธิกับพื้น ก็ผยองเล็กน้อย

“เร็วสิ เกมกำลังจะเริ่มแล้ว!” ณิชากดไหล่เขา นัยน์ตาเป็นประกาย แล้วพูดอย่างเจ้าเล่ห์ “คืนนี้ถ้าใครชนะล่ะก็ ฉันจะนอนกับคนนั้น”

เวธัสได้ยินอย่างนั้นก็นั่งลงบนพื้นสีหน้าจริงจัง

เด็กสองคนนี้จะแย่งหม่ามี๊กับเขาทุกคืน ต้องสั่งสอนให้พวกเขารู้กฎเกณฑ์ซะมั่ง

พ่อลูกนั่งขัดสมาธิเรียงกันสามคน จ้องตรงไปที่หน้าจอเกม ดูอบอุ่นและมีชีวิตชีวามาก

ณิชาถือโอกาสที่ทั้งสามคนกำลังเล่นเกมกันอย่างจริงจังอยู่นั้น เอากล้องมาเก็บบรรยากาศที่แสนสุขนี้ไว้

เดิมเวธสคิดว่าการต่อสู้กับลลูฏชายวัยสามขวบครึ่งเป็นการปอกกล้วยเข้าปาก แต่ไม่คิดเลยว่าลูกฝาแฝดทั้งสองจะรู้ใจกันขนาดนี้ เล่นเกมกันเป็นทีมเวิร์คได้อย่างดี

เวธัสเกือบติดกับดักของคนสองคนแล้ว โชคดีที่เขาออกมาทัน เอาชนะเด็กสองคนนี้ด้วยประสบการณ์

ปัณณ์อึ้ง ไม่ยอมแพ้จะให้เวธัสเล่นอีกรอบ

เวธัสเหลือบมองนาฬิกา นี่ก็ดึกแล้ว เงยกรามอย่างเย่อหยิ่งจองหอง

“คืนนี้พอแค่นี้ ได้เวลานอนแล้ว”

“ไม่เอา ไม่เอานะ มาเล่นกันอีกรอบเถอะ” ปัณณ์ กอดต้นขาของวุธัสไม่ยอมปล่อย “รอบนี้ผมกับอรัลชนะแน่”

เวธัสอยากจะดึงเจ้าตัวเล็กออกไป แต่ไม่คิดว่าเจ้าตัวเล็กจะแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

เขาหรี่ตาลง “แล้วพ่อก็ให้เมียพ่อไปนอนกับลูกน่ะเหรอ”

ปัณณ์ถูกมองเจตนาออกอย่างปรุโปร่ง กะพริบตาอย่างเขินอาย อ้อนวอน “ที่ไม่กล้ารับคำท้าเพราะกลัวแพ้ใช่ไหมล้า เล่นอีกรอบเถอะน้า เล่นกับปัณณ์อีกรอบนะ ปัณณ์อยากให้เล่นด้วยอ่า...”

จริงๆ ณิชาไม่ได้ส่งเสริมให้เด็กๆ เล่นเกมนานๆ แต่ปัณณ์แสดงท่าทีอ่อนหวานแบบนี้ต่อหน้าเวธัส เธอก็กลับกันทันที

เวธัสถูกลากกลับมาที่เครื่องเล่นเกมอีกครั้ง

ปัณณ์วิ่งกลับไปนั่งอย่างมีความสุข แล้วเริ่มเล่นเกมต่อสู้กับเวธัส

ปากก็ยังพูดพล่ามไปเรื่อย หวังว่าจะรบกวนสมาธิเวธัสได้

เวธัสที่อยากจะอาบน้ำเข้านอนเร็วๆ ก็บอกให้เขาหุบปากอย่างเย็นชา จากนั้นก็ไม่ฟังพวกเขา แล้วก็ชนะการรวมพลังของอรัลและปัณณ์ได้อย่างง่ายดาย

ปัณณ์และอรัลแพ้ราบคาบ มองเวธัสอย่างเศร้าๆ แล้วเหลือบไปมองณิชา จากนั้นก็วิ่งเข้าไปในห้องเด็ก

ณิชาเห็นแล้วก็กุมท้องหัวเราะ นี่มันสนุกมาก

ขณะที่เธอกำลังหัวเราะ เธอรู้สึกว่าดวงตาเย็นชาของเวธัสจับจ้องมาที่เธอ จากนั้นเธอก็เปลี่ยนเรื่องทันที บอกเวธัสทุกอย่างบนเรือสำราญ แล้วก็มองดูเขา

“ทำไมพวกเขาถึงคิดว่าคุณเป็นล่ะ ก่อนหน้านี้คุณก็คบกับกันญ่าไม่ใช่หรอ”

กันญ่าเป็นคู่หมั้นตัวจริงของเขา แวดวงไฮโซก็รู้กันทั้งนั้น

เวธัสขมวดคิ้วเล็กน้อย “ผมไม่เคยแตะต้องเธอ”

“แต่คนอื่นไม่มีใครรู้นี่”

“…”

“คุณไปทำอะไรให้พวกเขาเข้าใจผิดอีกหรือเปล่า” ณิชาจ้องเวธัสอย่างสงสัย

เวธัสคิดย้อนกลับไป คิดว่าน่าจะเกี่ยวกับชาลี มีอยู่ปีหนึ่งที่งานเลี้ยงของตระกูลรังสิกุล คนจากสี่ตระกูลใหญ่ก็มากันหมด

ตอนนั้นชลิดาบ้ามากกว่าตอนนี้เสียอีก แล้วก็พอดีกับเรื่องที่มีคนฆ่าตัวตายเพราะเธอ

ชาลีกับเขาไปงานเลี้ยงด้วยกัน ก็ได้ยินคนคุยกันว่างานเลี้ยงนี้ จริง ๆ แล้วเป็นงานที่พ่อของชลิดาจะหาทายาทเศรษฐีที่เหมาะสมให้ลูกสาว

ไม่รู้ว่าใครในกลุ่มคนพูดล้อเล่นกันหรือยังไง บอกว่าคนที่สามารถปราบชลิดาได้น่าจะมีแต่ชาลี

ชาลีได้ยินคนพูดแบบนั้น ก็บอกไปว่าเขาคบกับตร

ทันใดนั้นบรรยากาศก็เงียบลง

นับแต่นั้นมา สายตาที่ชลิดามองมาที่เขากับชาลีก็แปลกไป

เรื่องอดีตไม่ต้องไปพูดหรอก เวธัสกางสองแขนออก อุ้มณิชาขึ้นมา

จู่ๆ ก็โดนอุ้มขึ้นมากลางอากาศทำให้ณิชาโอบรอบคอของเวธัสอย่างไม่รู้ตัว

เวธัสอุ้มเธอแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ ณิชาพยายามดิ้นอยู่ในอ้อมแขนของเขา “ฉันอาบน้ำแล้ว”

เธอโดนลมทะเลมากลับมาก็หนาวๆ สเลยอาบน้ำตั้งแต่กลับมาแล้ว

“ผมยังไม่อาบ” เสียงเข้มของเวธัสดังมาจากบนหัว

ณิชานึกภาพผลที่ตามมาของการถูกเขาอุ้มเข้าห้องน้ำ แล้วต่อยเข้าที่หน้าอกเขาสองครั้ง “อย่างนั้นฉันก็ไม่อยู่กับคุณหรอก ฉันจะกลับไปรอคุณที่ห้อง...”

“คุณพูดแล้วนะว่าใครชนะจะได้นอนกับคนนั้น เวลายังอีกเยอะ พวกเราไปอาบน้ำกันก่อนเถอะ”

“ฉันไม่ได้หมายความว่า... อื้อ...”

เวธัสก้มศีรษะลงตรงริมฝีปากของเธอ กัดริมฝีปากล่างของเธอเบาๆ

ณิชาหมดคำจะพูด ถูกเขาอุ้มเข้าห้องน้ำไป...

แม้ว่าน้ำจะไหลลงมาจากหัว แต่ก็ยังไม่สามารถกลบลมหายใจอุ่นๆ ของเขาได้

ในไม่ช้า เธอก็เลิกปัดป้อง ทรุดตัวลงสู่ห้วงทะเลแห่งความรักที่เขามอบให้...

ณิชานึกว่าเวธัสยังไม่ได้ทำการผ่าตัดแก้หมัน ไม่กลัวว่าจะท้องอีก ทั้งสองก็ระมัดระวัง ไม่ได้เตรียมยาสำหรับผลที่จะตามมา ถูกกระทำอยู่ในห้องน้ำจนอิดโรยแล้วก็ผล็อยหลับไป

พอตื่นมาอีกทีก็ถูกเวธัสอุ้มไปที่ห้องนอนแล้ว

เขาวางเธอลงบนเตียง หยิบไดร์เป่าผม แล้วเป่าผมให้เธอ

เมื่อนิ้วเรียวยาวของเขาเคลื่อนผ่านผมสีดำสนิทของเธอ ก็มองเห็นว่าริมฝีปากของเธอเผยอขึ้นเล็กน้อย ก็อดไม่ได้ที่จะก้มหน้าจูบอีกครั้ง