กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 410

FCGได้ประกาศอย่างเป็นทางการว่าไปร์ทกับน้ำตาลกลายเป็นพรีเซนเตอร์คนใหม่ และใช้แอคปั่นเพื่อหาผลประโยชน์นับไม่ถ้วนในการแชร์

นี่คือเงื่อนไขของน้ำตาล ตอนที่โพสต์โปสเตอร์ พวกเขาสองคนก็จงใจทำตัวเป็นคู่จิ้น เพื่อสร้างกระแสให้กับตัวเอง

แต่คิดไม่ถึงว่า เหล่าสาวๆที่เป็นแฟนคลับของไปร์ทจะไม่คล้อยตามแม้แต่น้อย

ทั้งยังเสียดสีน้ำตาลว่าไม่คู่ควรกับไปร์ทของพวกเขา และด่าน้ำตาลว่าหน้าตาอัปลักษณ์ จนถึงขั้นที่มีคนไปขุดค้นฐานะและภูมิหลังของเธอ

บอกว่าเธอถูกทอดทิ้งไปนานแล้ว!

คอมเมนต์อื่นๆเธอล้วนไม่ใส่ใจ มีเพียงข้อความนั้นข้อความเดียว…

เธอ น้ำตาลถูกตระกูลรุ่งโรจน์ทอดทิ้งนั้นเหยียบถูกเกล็ดย้อนของน้ำตาลเข้าพอดี

เธอโมโหจนสูญสิ้นสติสัมปชัญญะ ใช้แอคเคาน์สำรองด่าฝ่ายตรงข้ามกลับในคอมเมนต์ สุดท้ายกระทำบ่อยไปหน่อย ลืมกดเปลี่ยนเป็นแอคเคาน์สำรอง และใช้แอคเคาน์หลักโต้กลับไป แม้ว่าจะลบทิ้งในเสี้ยววินาที แต่ชาวเน็ตก็ยังแคปรูปเอาไว้ได้

ข้อความด้านลบทยอยมากันไม่ขาดสาย น้ำตาลจึงยกทวิตเตอร์ให้ผู้ช่วยรับผิดชอบดูแล

เธอตั้งใจใช้ตำแหน่งฐานะของ ก้อยในการปีนขึ้นไป เพื่อเหยียบณิชา

พริบตาหนึ่ง ก็ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ ถึงได้เเสยะยิ้มราวกับแผนการชั่วร้ายประสบความสำเร็จ

…

อีกด้านหนึ่ง วีเอสเอ กรุ๊ป

เมื่อครู่ณิชาได้กล่าววาจาข่มขู่ต่อหน้านักข่าว และประสบความสำเร็จในการปิดปากพวกเขา

แต่สิ่งที่ตามมาก็คือปัญหาใหญ่…

อาคารที่เกิดเรื่องแห่งนั้นจะรื้อทิ้งแล้วสร้างใหม่?

ในที่สุดตอนนี้ก็สามารถติดต่อรวินทร์ได้แล้ว

แต่ไม่รู้ว่าเขาถูกสำนักงานใหญ่ที่ประเทศฝรั่งเศสถามเชิงตำหนิหรือไม่ ถึงได้มีท่าทางเศร้าซึม และให้ณิชาดูแลจัดการ

ณิชารับอำนาจในการจัดการเรื่องเล็กใหญ่ต่างๆของบริษัทอย่างเป็นทางการ ตัดสินใจเชิญสื่อมวลชนมาเป็นพยานการรื้อถอนโครงการก่อสร้างที่มีปัญหาทั้งหมดและจะสร้างขึ้นใหม่ในวันศุกร์

ความเสียหายทั้งหมด บริษัทจะรับผิดชอบเอง

ในขณะเดียวกันก็เชิญผู้รับผิดชอบหน่วยงานตรวจสอบคุณภาพที่เชี่ยวชาญที่สุดในเมืองพรมาตรวจสอบคุณภาพให้สมบูรณ์แบบก่อนที่จะเปิดตัวคอนโดใหม่ในตลาด

ตลอดการถ่ายทอดสด ชาวเน็ตสามารถสอบถามได้ตลอดเวลา รับรองได้ว่าจะไม่มีปัญหาด้านคุณภาพ หากมีจะชดเชยสิบเท่า

ตอนเย็น ณิชาไปพบกับผู้รับผิดชอบหน่วยงานตรวจคุณภาพตามนัด เพื่อปรึกษารายละเอียดการตรวจสอบบางอย่างในวันนี้

รอจนเธอเคาะประตูเข้าไปในห้องส่วนตัวถึงพบว่า ด้านในมีชายวัยกลางคนคนหนึ่งนั่งอยู่ และพิจารณามองเธอด้วยเจตนาที่ไม่ดี

“คุณน้ำเพชรล่ะคะ?” ณิชาฝืนฉีกยิ้มบางๆ

ผู้รับผิดชอบคนนี้คือคนที่น้ำเพชรนัดมา ณิชาได้แจ้งอลิสาก่อนแล้วจึงรีบมา

ชายวัยกลางคนแสยะยิ้มมุมปาก “คุณน้ำบอกว่ารถติดอยู่ระหว่างทาง คาดว่าต้องรออีกครู่หนึ่งถึงจะมาถึง”

ในใจณิชามีความระแวดระวัง เอ่ยยิ้มๆว่า “อย่างนั้นฉันจะโทรศัพท์หาผู้ช่วย ให้เธอมารับผิดชอบจดบันทึก”

“ไม่รีบร้อน…” ไม่รอให้ ณิชาต่อสายโทรศัพท์ออกไป ชายวัยกลางคนก็ยื่นมือออกมาแย่งโทรศัพท์มือถือเธอไป เอ่ยทักว่า “ผมวิชัยครับ เป็นผู้รับผิดชอบจากหน่วยงานตรวจสอบคุณภาพที่พวกคุณเชิญมาในครั้งนี้ ผมชอบกินข้าวก่อนแล้วค่อยคุยงาน ถ้าคุณณิชาไม่ถือสา รอพวกเรากินข้าวเสร็จก่อนแล้วค่อยเรียกผู้ช่วยคุณมาแล้วกัน?”

เขาพูดถึงขนาดนี่แล้ว ณิชารักษาระยะห่างกับเขา และไม่ได้พูดบิดพลิ้วอะไรอีก

“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นคุณวิชัยสั่งอาหารเถอะค่ะ”

ถือโอกาสตอนที่วิชัยสั่งอาหาร ณิชาก็หยิบโทรศัพท์มือถือตัวเองกลับมาเงียบๆ และส่งข้อความออกไปอย่างรวดเร็ว รอวิชัยสั่งอาหารเสร็จแล้ว เธอก็สนทนากับเขาราวกับว่าไม่มีเรื่องอะไร