กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 416

ประเสริฐได้รับข่าวว่า คุณย่าศิริจันทร์ตามหาหลานสาวที่หายไปหลายปีกลับมาได้แล้วล่วงหน้า

กานต์รวี ลูกสาวที่รักและทะนุถนอมมากที่สุด แต่กลับต้องเสียชีวิตไปเพราะให้กำเนิดก้อย

ประเสริฐรู้สึกมีความสุขที่ฝันกลายเป็นจริง ตอนเขายังหนุ่มได้ผิดต่อคุณย่าศิริจันทร์ ทำให้ตระกูลรุ่งโรจน์และตระกูลสนธิไชยกลายเป็นศัตรูกันนานหลายปี เรื่องนี้เป็นความโศกเศร้าในใจของเขามาโดยตลอด

เขากำลังจัดของเตรียมตัว ผ่านไปอีกสองคนก็จะไปเยี่ยม วางแผนจับคู่เวธัสกับคุณหนูคนนี้

ถ้าหากว่าสามารถใช้การแต่งงานมาคลี่คลายความเกลียดชังของสองครอบครัวได้ เช่นนั้นก็ไม่มีอะไรจะดีไปกว่านี้แล้ว

แต่คุณย่าศิริจันทร์ไม่อยากพบเขา ดังนั้น ประเสริฐจึงได้ยืดเวลาไม่ไปได้ไปหาที่บ้านเสียที แต่จะรู้ได้อย่างไรว่าจู่ๆก็มีข่าวอื้อฉาวของก้อยกับ FCGออกมา

ประเสริฐที่เห็นข่าวก็มีสีหน้ามึนงง FCGอะไร โครงการที่อยู่อาศัยซึ่งก่อสร้างแบบลวกๆอะไร ทำไมถึงได้เกี่ยวข้องกับก้อยได้?

เมื่อเขาฟังลุงพรเล่าเรื่องราวทั้งหมดจบแล้วประเสริฐที่ผ่านเรื่องราวมามากมาย ย่อมสามารถฟังออกว่า ก้อยต้องการได้รับการยอมรับจากคุณย่าศิริจันทร์ แต่ต้องการเห็นผลสำเร็จในทันที แม้ว่าจะใช้แผนการร้าย แต่กลับถูกฝ่ายตรงข้ามจับจุดอ่อนได้

ใช้แผนการร้ายนั้นประเสริฐไม่โกรธเลยสักนิด แต่กลับชื่นชมมาก

ไม่มีแผนการสักหน่อย จะคู่ควรกับการเป็นหลานสาวของ ตระกูลรุ่งโรจน์ได้อย่างไร จะคู่ควรกับเวธัสได้อย่างไร แต่ถูกจับจุดอ่อนได้นั้นประเสริฐไม่ค่อยพอใจเท่าไร

ต่อมา ตอนที่เขาได้ยินลุงพรพูดว่า ก้อยจัดการกับณิชา นัยน์ตาเขาก็สว่างวาบ “แกจะบอกว่า บริษัทที่เป็นเจ้าของโครงการที่อยู่อาศัยซึ่งก่อสร้างแบบลวกๆนี้ เป็นบริษัทที่ณิชาเข้ารับตำแหน่งแห่งนั้นพอดี?”

“ใช่ครับ อีกอย่าง…จากเบาะแสที่เหลือเอาไว้คุณก้อยมีเป้าหมายอยู่ที่คุณนายน้อยครับ”

ลุงพรรู้ว่าณิชากับเวธัสแต่งงานกันแล้ว เมื่อเอ่ยถึง จึงเรียกคุณนายน้อยตามความเคยชินไป

ประเสริฐคิ้วขมวดเป็นปมทันที “แกเรียกเธอว่าอะไรนะ”

“…คุณณิชาครับ”

“ไม่ได้รับการพยักหน้ายอมรับจากฉัน มากสุดเธอก็เป็นแค่เมียน้อยที่ธัสเลี้ยงไว้ข้างนอก ไม่ได้ถูกบันทึกเข้าผังตระกูล ตายไปก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในสุสานตระกูลสนธิไชย!” ”ประเสริฐถือไม้เท้า พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงอึมครึมอย่างไม่สบอารมณ์

ลุงพรอยู่ข้างกายประเสริฐมาหลายปี เข้าใจความคิดเขาเป็นอย่างมาก จึงเอ่ยอ้อมๆว่า “คุณณิชาคลอดลูกแฝดให้กับ คุณเวธัสคู่หนึ่ง แถมยังจดทะเบียนสมรสด้วยนะครับ นี่…”

“แต่ก่อนนั่นมันไม่มีผู้หญิงที่เหมาะสม ตอนนี้ก้อยกลับมาแล้ว ก็ไม่มีเรื่องณิชาอะไรนั่นอีกแล้ว แต่งงานกันแบบสายฟ้าแลบ หย่ากันเร็วก็มีถมเถไป ให้เธอเป็นนายหญิงของตระกูลสนธิไชยไปตั้งหลายเดือนนี่ก็ยกผลประโยชน์ให้เธอแล้ว

ลุงพรพูดไม่ออกในทันที จึงไม่ได้พูดอะไรอีก

ณ หมู่บ้านออเรนจ์ ตอนที่ สิดาเห็น ก้อยเปลี่ยนฐานะเป็นหลานสาวตระกูลรุ่งโรจน์ ร่างกายก็แข็งทื่อ

ก้อยคือลูกสาวของเธอ แล้วกลายเป็นคนตระกูลรุ่งโรจน์ตั้งแต่เมื่อไร

ตระกูลรุ่งโรจน์หนึ่งในสี่ตระกูลเก่าแก่และร่ำรวยแห่งเมืองพร หรือว่ากระทั่งสายเลือดตัวเองก็ยังไม่ประจักษ์ชัด?

สิดากับก้อยพักอยู่ที่หมู่บ้านออเรนจ์ได้ไม่กี่วัน ก้อยก็ใช้ข้ออ้างว่าตัวเองจะไปทำงานนอกสถานที่ จึงได้ย้ายออกไป สิดาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คาดไม่ถึงว่าจะเห็นชื่อ ก้อยในโซเชียลมีเดีย

แรกเริ่มเธอนึกว่าตัวเองดูผิด…

เธอรีบโทรศัพท์หาก้อย

สายโทรศัพท์ไม่ว่างตลอด เสียงเรียกเข้าดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า และหยุดลงหลายต่อหลายครั้ง เปลวไฟแห่งความหวังในก้นบึ้งนัยน์ตาของสิดาดับลง และปกคลุมด้วยความมืดมัวชั้นหนึ่ง แต่ในใจเธอเต็มไปด้วยความสงสัย จึงเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปหา ก้อยทันที

ประธานสาวของ FCG?

เช่นนั้นก็ไปหาเธอที่ FCG!