กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 426

“แม่ของคุณเกิดอุบัติเหตุรถยนต์นอนอยู่ที่โรงพยาบาล มีเรื่องอะไรที่ต้องปิดบังอย่างนั้นเหรอ?”ดูเหมือนเวธัสจะไม่ได้ยินคำกล่าวโทษของเธอ สีหน้าเย็นชา“เธอได้รับบาดเจ็บจำเป็นต้องได้รับการช่วยเหลือ คุณควรจะบอกผม ไม่ใช่พยายามคิดหาวิธีมาเปลี่ยนเรื่อง คุณรู้สึกผิดอะไรอยู่ภายในใจกันแน่?”

“ฉันไม่ได้รู้สึกผิดในใจ！ฉัน……”ณิชากัดริมฝีปากล่างอยู่สักพัก

“อะไร?”เวธัสถามเค้นต่อ อยากที่จะฟังว่าเธอจะพูดอธิบายอะไรออกมา

เขานึกว่าพวกเขาอุส่าผ่านประสบการณ์ต่างๆนานามาตั้งเยอะแยะมากมาย แล้วเธอจะให้ความเชื่อใจกับเขา แต่คิดไม่ถึงว่าเธอจะมาปิดบังซ่อนเร้นอะไรกันแบบนี้！

พูดง่ายๆก็คือ เธอยังไม่เชื่อใจเขาอย่างสุดหัวใจ

ณิชาถูกเขาบีบบังคับจนใจเต้นรัว ในหัวแทบจะระเบิด พูดหลุดปากออกมา“คุณมีพี่น้องฝาแฝดไหม?”

เวธัสขมวดคิ้ว จ้องมองเธอด้วยความสงสัย“แล้วคุณคิดว่าไงล่ะ?”

ถ้าเกิดมีพี่น้องฝาแฝด แล้วคุณท่านจะยกบริษัทให้กับเขาไหม? ถ้ามีพี่น้องฝาแฝด เขาจะปิดบังเธอไม่พาเธอไปเจอเหรอ? นี่มันเป็นไปไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว！

พละกำลังที่ตัวของณิชาดูเหมือนจะหมดลงทันที รู้สึกหมดเรี่ยวแรง

เธอยอมรับว่าเธอรู้สึกผิดในใจ

เธอไม่อยากจะพูดอธิบายออกไป ไม่อยากจะเผชิญหน้าว่าเขาเป็นคนทำร้ายสิดาหรือไม่……

แต่เวธัสหลักแหลมขนาดนี้ รวมกับที่เธอจ้องมองหน้ารถของเขาก่อนหน้านี้อย่างเหม่อลอย สายตาก็ชั่วร้ายลงทันที แทบจะพูดเค้นออกมาจากร่องฟัน“คุณคงจะไม่ได้คิดว่าผมเป็นคนชนเธอหรอกใช่ไหม?”

“……ฉันไม่เคยพูดแบบนี้สักหน่อย”

“คุณคิดแบบนี้จริงๆด้วย！””เวธัสยิ้มอย่างเย้ยหยัน ในที่สุดก็เข้าใจแล้ว“คุณสงสัยว่าเมื่อคืนผมเป็นคนขับรถชนแม่ของคุณ จากนั้นก็หนีไป ตอนนี้คุณก็เลยวิ่งแจ้นมาพูดกับผมอ้อมๆไม่กล้าพูดตรงๆ นี่สินะที่เรียกว่าคุณรักผม?”

คำถามของเขาราวกับเข็มหนึ่งเล่มทิ่มแทงเข้ามาในจิตใจ ณิชาพูดถามขึ้นอย่างอ่อนแอ“เรื่องที่คุณทำเมื่อคืนให้ใครรู้ไม่ได้เหรอ? ทำไมถึงไม่ยอมบอกฉัน?”

“นี่มันคนละเรื่องกันเลย！”เวธัสพูดทิ้งท้ายไว้หนึ่งประโยคอย่างเย็นชา ก่อนจะคว้าข้อมือของเธอ จับเธอยัดเข้าไปในรถไมบัค

ตอนนี้มือเท้าของณิชายังไม่ได้ฟื้นฟูกลับมาเป็นปกติดี ถูกเขาลากไปตลอดทั้งทาง โซซัดโซเซอยู่ไม่น้อย

“ปล่อยนะ คุณจะพาฉันไปไหน……”

เวธัสไม่ฟัง ยัดเธอเข้าไปนั่งลงตรงที่นั่งข้างคนขับ ประตูรถถูกปิดไปก่อนจะล็อคประตู

ณิชาทุบกระจกรถ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไร

จากนั้นเวธัสก็เข้ามานั่งข้างในรถเช่นกัน สตาร์ทรถ ถอยรถแล่นไปยังศูนย์จัดการอุบัติเหตุกองบังคับการตำรวจจราจรของเขตหมู่บ้านออเรนจ์

ณิชายังไม่ทันดึงสติกลับมา ก็ได้ยินเขาแจ้งความกับเจ้าหน้าที่จัดการดำเนินคดีไปตรงๆ！

“ตรวจสอบหน่อย เมื่อคืนประมาณสองทุ่มเกิดอุบัติเหตุชนแล้วหนีขึ้นที่ข้างนอกเขตชุมชนของหมู่บ้านออเรนจ์ ผมถูกสงสัยว่าเป็นคนร้าย”เวธัสพูดอธิบายสถานการณ์อย่างรวบรัด พยายามใช้วิธีการที่ง่ายที่สุดมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถบอกตำแหน่งแล้วก็การกระทำเมื่อวานกับเธอได้

แต่ว่าได้ขับรถชนคนหรือไม่นั้น ตัวเขาเองนั้นรู้ดี

เจ้าหน้าที่รัฐมองสำรวจเวธัสหัวจรดเท้า นึกว่าตัวเองฟังผิดไป มีใครคนไหนที่จู่ๆก็มาบอกว่าตัวเองอาจจะเป็นคนร้ายแบบนี้มาก่อน?

แต่ตอนที่สบกับสองตาที่นิ่งขรึมของเวธัสแล้ว ก็รู้สึกช็อกตกใจอย่างไม่ได้ตั้งตัว

“รบกวนพวกคุณรอเดี๋ยวนะ พวกเราจำเป็นต้องไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดที่อยู่ในละแวกใกล้ๆแล้วก็คำให้การของผู้พบเห็นเหตุการณ์ก่อน”

เจ้าหน้าที่ตำรวจรินน้ำให้กับทั้งสองคน ให้พวกเขานั่งรอในห้องรับแขก

ตอนที่ยังไม่มีหลักฐาน พวกเขาจะไม่ปฏิบัติกับเวธัสเหมือนกับเป็นผู้ต้องสงสัย

ณิชามองเหล่าบรรดาเจ้าหน้าที่รัฐที่เดินไปเดินมา ขมวดคิ้ว ดึงชายเสื้อของเวธัส“เวธัส คุณหยุดก่อเรื่องได้แล้ว！คุณออกไปจากที่นี่กับฉันก่อน……”