กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 461

ปัณณ์วิ่งตรงเข้ามา ท่ามกลางความตั้งหน้าตั้งตารอคอยของผู้คนมากมาย

ตัวน้อยๆ แว่นตากันแดดสีดำปิดบังครึ่งใบหน้าของเขา แต่แอบดูเหมือนกับเวธัสอยู่ไม่น้อย

แม้ว่าคุณย่าศิริจันทร์ตอนนี้จะเกลียดเวธัสมาก แต่ก็ไม่สามารถรู้สึกหงุดหงิดกับใบหน้าน้อยๆนี้ได้

ณิชานั่งยองลง ตบมือให้กับปัณณ์“หม่ามี๊อยู่นี่”

“muma”ปัณณ์กระโจนเข้าไป จุ๊บไปที่แก้มซ้ายขวาของเธอสองครั้ง ก่อนจะเชิดคอขึ้นอย่างยโสโอหัง“สังเกตเห็นไหมว่าวันนี้ปัณณ์มีตรงไหนที่แตกต่างไป”

ณิชามองสำรวจเด็กน้อยหัวจรดเท้า“แว่นกันแดดเท่มาก?”

“หม่ามี๊เจนนี่พาปัณณ์ไปตัดผมแหละ！”ปัณณ์ผละออกมาจากอ้อมกอดของณิชา ถอดแว่นกันแดดออก ศีรษะเล็กๆเชิดขึ้นสี่สิบห้าองศา จับคางไว้แน่น จ้องมองไปที่เพดานด้วยใบหน้าลึกซึ้ง

ณิชาถึงได้สังเกตเห็นว่าทรงผมของเด็กน้อยมีการตัดเล็มและตกแต่งเล็กน้อย ไถผมทั้งด้านซ้ายและด้านขวา ทำให้ดูดีมีชีวิตชีวามากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

คุณย่าศิริจันทร์ไม่ได้พูดอะไร จ้องมองสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างเงียบๆ แววตาดำมืดลงทันที

ขอบตาแดงขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ เธอเมินหน้าหนีอย่างรวดเร็ว ไม่อยากจะร้องไห้ต่อหน้าเด็กน้อย

เดี๋ยวปัณณ์เห็นแล้วจะทำให้เขารู้สึกไม่ดีเอา

ณิชาจูงเด็กน้อยกลับมา“จะมาทำตัวเบียวอะไร หืม? มานี่สิ หม่ามี๊จะแนะนำผู้อาวุโสให้กับลูก”

“ไม่ต้องแนะนำแล้ว ปัณณ์รู้หมดแล้ว ลุงชาลีบอกกับปัณณ์หมดแล้ว……”ความลึกซึ้งที่ใบหน้าของปัณณ์จางหายไปอย่างรวดเร็ว กลับมาเป็นซุกซนดีอกดีใจปกติตามเดิม

ณิชารู้สึกตกใจ“ถ้าอย่างนั้นคุณยายของหม่ามี๊ ลูกรู้ไหมว่าเรียกว่าอะไร?”

ขนตาที่งอนของปัณณ์สั่นกระพือ หันไปสบกับสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของคุณย่าศิริจันทร์

พอเห็นหยดน้ำตาสองเม็ดใหญ่ของคุณย่าศิริจันทร์ร่วงหล่นลงมาจากขอบตา ปัณณ์ก็ดึงกระดาษทิชชู่ออกมาจากกล่อง วิ่งเตาะแตะๆไปหยุดอยู่ตรงหน้าของคุณย่าศิริจันทร์

ยื่นมือน้อยๆออกไปเช็ดให้กับเธอเบาๆ “คุณทวดไม่ชอบเห็นปัณณ์ใช่ไหม? ทำไมร้องไห้ซะแล้วล่ะ……ปัณณ์ไม่ได้น่าเกลียดน่ากลัวสักหน่อย”

เนื่องจากคุณย่าศิริจันทร์นั่งอยู่ ปัณณ์จึงต้องเขย่งปลายเท้าถึงจะสามารถเช็ดน้ำตาของเธอได้

เธอก้มตัวลงมาอย่างช่วยไม่ได้ เพื่อให้ปัณณ์ไม่ต้องออกแรงมาก

ภายในใจรู้สึกปลอบประโลมขึ้นมา……

นี่เป็นเหลนชายของเธอ เธอกลายเป็นทวดแล้ว！

ชาลีเจ้าเด็กนั่นมีลูกไม่ได้ ดีนะที่ยังมีณิชาอยู่

“เรียกอีกครั้งสิ?”

“คุณทวด”

คุณย่าศิริจันทร์ลากเสียงยาวออกมาอย่างกระฉับกระเฉงมีชีวิตชีวา“อื้อ！”

พสิษฐ์มาที่คฤหาสน์ก่อนนานแล้ว จู่ๆเมื่อวานก็ระบุเครือญาติ เรื่องมันกลับตาลปัตรเร็วเกินไป ทำเอาพสิษฐ์ก็ช็อกตกใจจนไม่ทันได้ตั้งตัวเหมือนกัน เขาเคยพูดเอาไว้ว่าก้อยเด็กสาวคนนั้นไม่เหมือนกับคนในสายเลือดของตระกูลรุ่งโรจน์ของเขา……

แต่ในชั่วพริบตาณิชาก็ดันถูกระบุว่าเป็รเครือญาติซะอย่างนั้น แถมยังมีลูกแฝดตั้งสองคนอีก

พูดในทางกลับกันก็คือ ทรัพย์สินของตระกูลรุ่งโรจน์ไม่ได้มีส่วนแบ่งเพิ่มมาคนเดียว แต่เพิ่มมาถึงสามคนตั้งหากล่ะ！อิงจากจิตใจที่ลำเอียงของคุณย่าแล้ว พสิษฐ์ก็รู้สึกเจ็บปวดหัวใจอยู่ไม่น้อย

พอคิดอีกมุมหนึ่งแล้วก็อดทำให้คิดไม่ได้ว่า ถ้าเกิดในอนาคตชาลีมีลูก ก็คงจะน่ารักขนาดนี้เหมือนกันไหม?

“ปัณณ์ใช่ไหม? มาหาตาพสิษฐ์หน่อยสิ”พสิษฐ์กดเสียงต่ำ ฟังแล้วดูทรงพลังสุดๆ

ปัณณ์ชำเลืองตามองชาลี ไม่รู้สึกหวาดกลัวเลยแม้แต่นิดเดียว“คุณลุงหล่อกว่าคุณตาพสิษฐ์อีก”

“……”พสิษฐ์

ชาลียกคิ้วขึ้นเล็กน้อยอย่างขี้เล่น“นี่มันแน่นอนอยู่แล้วลุงเด็กกว่าเขา ที่หน้ายังไม่มีริ้วรอย ข้างนอกก็ไม่ได้มีกิ๊กมากมายขนาดนั้นให้มาต้องเหนื่อยกายเหนื่อยใจด้วยเหมือนกัน”

มุมปากของพสิษฐ์กระตุกอยู่หลายที