กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 463

“เป็นละครเรื่องราวความรักที่ง่ายๆสบายๆครับ ไม่มีงานที่ดุเดือดอะไร”

“แบบนั้นก็ไม่ได้！กว่าฉันจะได้ตั้งหน้าตั้งตารอคอยเหลนของฉันมันไม่ใช่ง่ายๆ ถ้าเกิดไปชนไปกระแทกอะไรขึ้นมาจะทำยังไง?”คุณย่าศิริจันทร์สีหน้าไม่เห็นด้วย พูดถามขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่นจริงจัง“หลานไปทำให้เธอไม่พอใจตรงไหนหรือเปล่า? การหลั่งฮอร์โมนภายในร่างกายของผู้หญิงที่ตั้งท้องจะผิดปกติ หลานเป็นสามีก็ต้องหัดยอมเธอบ้างนะ”

คุณย่าเดิมทีอยากที่จะรับเจนนี่กลับมาช่วยเลี้ยงครรภ์ที่คฤหาสน์ แต่มักจะถูกชาลีหาข้ออ้างต่างๆนานาไม่ให้เธอกลับมาอยู่ตลอด

ตอนนี้ก็ด้วย บอกว่าไปถ่ายละครอีก……

ชาลีแอบเตะขาของณิชาอยู่ใต้โต๊ะไปที่หนึ่ง

ณิชากัดตะเกียบ รีบพูดช่วยขึ้นมาทันที “คุณยายคะ เจนนี่เป็นเพื่อนสนิทของหนู แม้ว่าเธอจะรักในการถ่ายละครมากๆ แต่ก็อยู่ในขอบเขต ไม่ไม่มีทางทำให้เหลนของท่านได้รับบาดเจ็บอะไรแน่นอนค่ะ”

“ยังดีที่เธอพอจะรู้เรื่องรู้ราวอยู่บ้าง คลอดฝาแฝดที่น่ารักขนาดนี้ออกมา……”คุณย่าศิริจันทร์พอได้ยินคำปลอบประโลมของณิชา ความโมโหก็จางหายไป

ณิชายิ้มอย่างอ่อนหวาน คีบกับข้าวให้กับคุณย่าศิริจันทร์

กลับคิดในใจ：หลายวันก่อนหน้านี้ตอนที่เธอไปที่Repulse Bay Villa เจนนี่ดูไม่เหมือนคนท้องเลย

หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ ณิชาก็ลากชาลีไปอยู่ด้านใต้ค้างไม้เลื้อยในสวน หลังจากที่มั่นใจแล้วว่าซ้ายขวาไม่มีใคร จึงพูดถามขึ้นมาเบาๆ“เรื่องที่เจนนี่ตั้งท้องมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ชาลียกไหล่“ก็ตามนั้นแหละ”

“เธอไม่ได้ท้องใช่ไหม?”เสียงของณิชาเบาลงกว่าเดิม

ชาลีจ้องมองณิชาไปตรงๆ ณิชาลูบแก้มของตัวเองโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะพูดถามขึ้นอย่างเข้มงวดจริงจัง“ฉันไม่ได้ล้อเล่นกันนะ”

“ได้ จะบอกความจริงกับเธอแล้วกัน เจนนี่ไม่ได้ตั้งท้องจริงๆนั่นแหละ”

“พี่บ้าไปแล้วเหรอ?”ณิชาขมวดคิ้วเบาๆ พูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์“ตอนนี้ยายตั้งหน้าตั้งตารอคอยเด็กในท้องของเจนนี่ขนาดนั้น ถ้าเธอรู้ว่าเจนนี่ไม่ได้ท้องล่ะก็……”

“ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็เป็นกังวลเหมือนกันว่าย่าจะรู้เข้า แต่ตอนนี้จะเป็นยังไงก็ช่างแล้ว”ชาลีมุมปากยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟสลัวๆ สันจมูกโด่ง ใบหน้าชั่วร้าย“เธอพาเด็กแฝดทั้งสองคนกลับมาแบบนี้ ต่อให้ความแตก นั่นก็เป็นเรื่องที่น่าดีใจมากกว่าเสียใจไม่ใช่หรือไง”

“ไม่ได้！ไม่ได้เด็ดขาด！แบบนี้จะทำให้ยายยิ่งดูถูกดูแคลนเจนนี่มากขึ้นนะ……”

เรื่องที่ตั้งท้องปลอมเรื่องนี้ ฟังยังไงก็เหมือนกับเจนนี่เอาลูกมาบีบบังคับผู้อาวุโส

จะส่งผลกระทบทำให้ชื่อเสียงของเจนนี่เสื่อมเสียได้

ชาลีผิวปากออกมาอย่างเกียจคร้าน“ฉันจะพยายามทำให้เธอท้องให้เร็วที่สุดแล้วกัน”

“พี่ เจนนี่รักการแสดงมาก ถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปมันไม่ได้นะ ท้องก็เท่ากับว่างานต้องหยุดชะงักลง วงการบันเทิงเปลี่ยนยุคสมัยเร็วขนาดนั้น……”ณิชารู้สึกเป็นห่วงแทนเจนนี่อย่างช่วยไม่ได้

ชาลีขมวดคิ้ว“แล้วความหมายของเธอคือ?”

“พี่หาโอกาสพาเจนนี่กลับมา พูดอธิบายเรื่องราวต่างๆให้กระจ่างชัดเจน ฉันกับปัณณ์จะช่วยขอร้องอ้อนวอนแทนพี่เอง หวังว่าปัญหาทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี”

“ฉันจะเก็บไปพิจารณาดูแล้วกัน”ชาลีไม่ได้รับปาก แล้วก็ไม่ได้ปฏิเสธเช่นกัน

ณิชาเห็นสีหน้าของเขาดูไม่ได้ผ่อนคลายเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว ก็รู้สึกเกรงใจที่จะพูดคุยต่อ แทนที่จะมาคุยกับเขาแบบนี้ สู้ไปคุยกับเจนนี่เลยดีกว่า

……

ณิชากับลูกๆทั้งสองคนเดินเล่นในตระกูลรุ่งโรจน์หนึ่งวันเต็มๆ กว่าจะรู้แผนผังของคฤหาสน์อย่างคล่าวๆ

มันไม่เหมือนกับบ้านคนเลยสักนิด แต่มันกลับเหมือน“เขตพระราชวัง”อะไรทำนองนั้นเลยด้วยซ้ำ

ข้างหน้าเป็นห้องโถงหลัก ตกแต่งอย่างหรูหรา ห้องที่อยู่ตามทางซ้ายขวาของห้องโถงหลักแบ่งเป็นห้องหนังสือ ห้องนั่งเล่น และห้องบูชาบรรพบุรุษ ปกติแล้วเวลามีเรื่องใหญ่อะไรก็มักจะมาปรึกษาเจรจากันที่นี่

เดินตรงไปข้างหลังอีก ก็จะแบ่งเป็นสวน ศาลา และเขตพื้นที่ใช้สอยอเนกประสงค์ สิ่งก่อสร้างก็เป็นสไตล์ที่ค่อนไปทางความหลากหลายที่ทันสมัย

ปัณณ์ที่เป็นคนร่าเริงแจ่มใสอยู่แล้ว หลังจากที่เดินไปหนึ่งรอบก็รู้สึกปวดขา ร้องตะโกนออกมาว่าที่นี่มันเหมือนกับพิพิธภัณฑ์

ตุ๊กเอามือปิดปากหัวเราะเบาๆ “คุณหนู ในคฤหาสน์ของพวกเรามีสิ่งของหลายอย่างที่เป็นของโบราณ บางอย่างก็เป็นมรดกตกทอดของตระกูลรุ่งโรจน์ บางอย่างก็เป็นของต่างๆนานาที่ประมูลมาจากงานประมูลที่ยิ่งใหญ่ในช่วงนี้ แล้วก็มีของหลายอย่างที่คนอื่นให้มาด้วย……”

“เห็นแล้วชอบมากๆเลย ขนกลับไปที่บ้านของปัณณ์ได้ไหมฮะ?”ปัณณ์กะพริบตาด้วยความปรารถนา

“ที่นี่ก็คือบ้านของหนูไม่ใช่หรือไง?”ตุ๊กตอบกลับมาอย่างเป็นธรรมชาติมากๆ คุณสุขุมล้มละลาย คุณวีจากโลกนี้ไปแล้ว ณิชาไม่มีญาติพี่น้องคนอื่นอีกแล้ว บวกเข้ากับคุณย่าศิริจันทร์รักและเอ็นดูณิชาขนาดนี้ ต่อให้ต้องเลี้ยงดูเธอไปตลอดชีวิต ก็เกรงว่าจะไม่มีใครกล้าว่าอะไรแม้แต่คำเดียว

ปัณณ์อึ้งตะลึงไป