กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 464

ดูเหมือนว่าในเมืองพรจะไม่เคยได้ยินชื่อบุคคลนี้มาก่อน

งานพบปะญาติพี่น้องของเธอในครั้งนี้ เชื้อเชิญเหล่าคนมีชื่อเสียงของเมืองพรมาไม่น้อย แต่ก็ไม่เคยเห็น ภูมิภัทรคนนี้เลย

ณิชาก็ยิ่งรู้สึกสงสัยขึ้นไปอีก พูดถามกลับไปอย่างนิ่งสงบ“คุณคงจะไม่ได้ให้นามบัตรมั่วๆกับฉันใช่ไหม ความจริงก็คือคิดจะเบี้ยวค่าเสียหายสินะ?”

คนขับรถวัยกลางคนพูดแก้ต่างแทนภูมิภัทร“คุณผู้หญิงครับ พวกเรามาจากประเทศ F เพิ่งจะมาเมืองพรครั้งแรก ไม่ได้คิดที่จะเบี้ยวค่าเสียหายแน่นอน”

“ขอโทษทีค่ะ พอดีพวกมิจฉาชีพเยอะเกินไปหน่อย พวกเรามาเจรจากันว่าจะชดเชยค่าเสียหายยังไงกันดีกว่า”

เธอไม่ได้เชื่อพวกเขาร้อยเปอร์เซ็นต์

ถึงยังไงเมื่อตะกี้คนขับรถก็พูดจาอย่างมีมารยาทขนาดนั้น ว่าเขาไม่ได้มีเวลาว่างมากมายที่จะมาพูดคุยกับเธอ แล้วคิดว่าเธอว่างมากหรือไง?

คนขับรถแอบหันมองดูสีหน้าของภูมิภัทร รู้สึกว่าเหนือความคาดหมาย ภูมิภัทรไม่ได้มีท่าทีโมโห แถมยังถามณิชาออกมาด้วยความรู้สึกสนใจ“ถ้าอย่างนั้นผมซื้อรถรุ่นเดียวกันคันใหม่ให้กับคุณไปเลยหนึ่งคันเป็นยังไงครับ?”

ณิชามองสำรวจภูมิภัทรหัวจรดเท้า พอเห็นว่าเขาไมได้ดูท่าทีเหมือนล้อเล่น ก็สบถอย่างเย้ยหยันออกมาเบาๆ“คุณร่ำรวยมีเงินทองแค่ไหนก็เรื่องของคุณ ฉันไม่ได้โลภมากอะไรอยู่แล้ว คุณจะไปก่อนก็ได้ หลังจากที่ซ่อมรถเสร็จแล้วก็จะส่งบิลให้กับคุณ ถึงตอนนั้นถ้าคุณกล้าหนีหายเข้าไปในกลับเมฆ ฉันจะแจ้งตำรวจทันที”

ณิชาพอเห็นว่าปาร์ตี้นัดบอดใกล้จะเริ่มแล้ว ก็ไม่มีเวลาจะมายืดเยื้ออะไรกับภูมิภัทรอีก ขึ้นรถจากไปทันที

ภูมิภัทรยืนเงียบๆอยู่ที่เดิม

คนขับรถพูดเตือนเขา“เจ้านายครับ เวลาที่นัดพบกับประธานของสนธิไชยกรุ๊ปใกล้จะถึงแล้วนะครับ……”

แววตาดำมืดของภูมิภัทรนิ่งลึกลงเล็กน้อย หันหน้าไปถามคนขับรถ“นายรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มีความคล้ายกับป้าวิวบ้างไหม?”

คนขับรถหวนนึกถึงลักษณะท่าทีของคุณหญิงวิวทุกครั้งที่เธอปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณะก็มักจะใช้ผ้าฝ้ายบางๆปกคลุมใบหน้า คนขับรถเคยเจอกับคุณหญิงวิวแค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น ตอนที่กำลังจะบอกออกไปว่าตัวเองไม่ค่อยแน่ชัด ก็ได้ยินภูมิภัทรพูดตอบกับตัวเอง“จะเป็นเธอไหม? หนิงหนิง”

เขาถูกจับให้หมั้นหมายกันกับลูกสาวของป้าวิวตั้งแต่เด็ก ที่มาเมืองพรในครั้งนี้ นอกจากจะมาร่วมงานกันกับสนธิไชยกรุ๊ปแล้ว ก็จะมาพาลูกสาวของป้าวิวกลับไปด้วยเหมือนกัน

เป็นภรรยาในอนาคตของเขาเช่นกัน

แต่ไม่รู้ว่าหนิงหนิงยังอยู่ในโลกใบนี้อยู่อีกหรือเปล่า……

อาจจะเป็นเพราะว่าตัวเองคิดมากเกินไป เขาเพิ่งจะมาที่เมืองพรได้สองวันเอง จะมาเจอกับหนิงหนิงได้ง่ายๆขนาดนั้นได้ยังไงกัน

……

ณิชามาถึงยังงานปาร์ตี้นัดบอด จัดขึ้นที่โรงแรมแห่งหนึ่ง แถมมาตรการในการรักษาความปลอดภัยของสถานที่นี้ก็ดีมาก ต้องเป็นคนที่มีการ์ดเชิญเท่านั้นถึงจะเข้ามาได้

ณิชายื่นการ์ดเชิญออกมา พร้อมกับสอบถามที่แผนกต้อนรับและได้ทราบว่างานปาร์ตี้นัดบอดอยู่ที่ชั้นห้า

เธอหันเดินตรงไปที่ลิฟต์ ไม่ได้คาดคิดว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองภาพตรงหน้านี้อย่างดุร้ายราวกับเหยี่ยวอยู่ตรงมุมมืด

เวธัสได้รับโทรศัพท์จากอรัล รู้ว่าวันนี้ช่วงบ่ายณิชาจะไปนัดบอด แต่ที่เขาบังเอิญมีงานร่วมมือกันพอดี เดิมทีกะที่จะรอให้อีกฝ่ายเจรจาเสร็จแล้วค่อยไปหาเธอ แต่คิดไม่ถึงว่าสถานที่ที่เธอไปนัดบอดจะเป็นโรงแรมเดียวกันกับเขา！

แม้ว่าจะอยู่ห่างกัน แต่เขาก็สามารถมองเห็นได้อย่างแม่นยำว่าวันนี้เธอแต่งหน้าบางเบาแต่ก็ยังคงสวยสง่างามอยู่

ผมยาวสลวยดัดลอนเล็กน้อย ทัดเอาไว้หลังหู ทำให้ใบหน้ายิ่งดูเด่นออกมามากขึ้น ริมฝีปากที่สวยงามก็ทาลิปสติกเนื้อมุก ปากดูชุ่มชื้น ภายใต้แสงไฟสลัวๆกสาดส่องสะท้อนความยั่วยวนใจ เห็นได้ชัดว่าแต่งตัวอย่างตั้งอกตั้งใจ

อรัลยังบอกกับเขาอีกว่า……ณิชาแค่มาผ่านๆเท่านั้นไม่ได้จริงจัง

มาแบบผ่านๆจำเป็นต้องแต่งตัวขนาดนี้?

ริมฝีปากบางๆของเวธัสเม้มเข้า ขาเรียวยาวกำลังจะก้าวเดินตรงไปที่ณิชา

“คุณเวธัส คุณภูมิมาถึงแล้วครับ”จู่ๆโทนี่ก็พูดเตือนข้างๆหูของเขา หยุดยั้งการกระทำของเวธัสได้ทันเวลาพอดี

เวธัสสูดหายใจเข้าลึกๆ อดกลั้นความรู้สึกที่อยากจะพุ่งเข้าไปอุ้มเธอออกมาแล้วตีก้นอย่างแรงเอาไว้ ก่อนจะพูดสั่งกำชับกับโทนี่“ตามณิชาไป ดูว่าเธอไปเจอกับใครบ้าง คุยอะไรกันบ้าง”

ถ้าเธอกล้าพูดโอ้อวดออกไปว่าตัวเองโสดนะ……

เหอะ

คอยดูก็แล้วกัน