กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 475

“เปล่านะ ผมไม่กล้าทำขนาดนั้นหรอกครับ”สุขุมโบกมือด้วยความหวาดกลัว“ตอนนั้นวีดูเหมือนจะอกหัก ก็เลยดื่มจนเมา”

แน่นอนว่าณิชาเชื่อสุขุม รู้สึกไม่พอใจกับการขัดจังหวะของพิภพ พูดตอกกลับไป“ตอนที่อกหักทำอะไรมันก็ไม่แปลกทั้งนั้น แถมไปผับไปบาร์มันก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นคนไม่ดีสักหน่อย”

“สุขุม นายพูดต่อ”คุณย่าศิริจันทร์จู่ๆก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

สุขุมจมดิ่งอยู่กับเรื่องราวในอดีตเมื่อยี่สิบปีก่อน ตอนที่พูดถึงก็รู้สึกดีแต่ก็เศร้าเสียใจในเวลาเดียวกัน

“มีอยู่ครั้งนี้ที่วีดื่มจนเมาเกินไป มีคนคิดที่จะรวบหัวรวบหางเธอ ผมก็เลยพาเธอกลับไปบ้าน ดูแลเธอด้วยตัวเอง ต่อมาเพื่อที่จะตอบแทนผม เธอก็เลยเชิญผมทานข้าว ต่อมาพวกเราก็ค่อยๆเกิดความรู้สึกขึ้นมาซึ่งกันและกัน……”

คุณย่าศิริจันทร์ฟังจบ ก็ถามคำถามของพิภพขึ้นมา“ทำไมกานต์รวีถึงไม่ติดต่อพวกเราเลย?”

“วีไม่เคยบอกเรื่องสถานภาพของตัวเองกับผมเลย เธอแค่รู้สึกว่าเธอละอายใจต่อคนในตระกูล ไม่มีหน้าไปเจอกับพวกเขา ผมปลอบเธอมาโดยตลอด สุดท้ายพวกเราก็กะว่าจะรอให้ณิชาคลอดออกมาแล้วค่อยมาเยี่ยมท่าน ใครจะไปรู้ว่าตอนที่ณิชาคลอดออกมา……”

สุขุมรู้สึกโศกเศร้าเสียใจ“ถ้าไม่ใช่เพราะณิชาบอกกับผมว่าเธอยืนยันความสัมพันธ์กับยายแล้ว ผมก็จะไม่มีทางรู้เลย ว่าวีเป็นลูกสาวของตระกูลรุ่งโรจน์”

“กานต์รวี……ลูกสาวของฉัน……”คุณย่าศิริจันทร์พอได้ฟังต้นสายปลายเหตุจบแล้ว จู่ๆต่อมน้ำตาก็แตก ร้องไห้โฮออกมาเสียงดัง

“ทุกสิ่งทุกอย่างนี้จะต้องโทษผู้ชายที่ทอดทิ้งแม่คนนั้น！”ณิชากำหมัดแน่นด้วยความโกรธแค้น“ถ้าไม่ใช่เขา แม่ก็คงจะไม่อกหักจนไม่กลับมาที่ตระกูลรุ่งโรจน์ แล้วก็จะไม่เกิดเรื่องที่ยากลำบากตามมาภายหลังด้วย……”

ในสมัยก่อนกานต์รวีมีชีวิตแค่อยู่ในโลกจินตนาการของณิชาเท่านั้น

จากนั้นพอกลับมาที่ตระกูลรุ่งโรจน์ ได้รู้เรื่องที่เกี่ยวข้องกับกานต์รวีมากขึ้นเรื่อยๆ รูปจินตนาการของเธอก็ค่อยๆเติมเต็มมากขึ้นเรื่อยๆ

เธออ่อนโยน ใจดี ใจกว้าง ไม่เคยดูถูกดูแคลนใครจากประสบการณ์ในชีวิต แถมยังมีความกระตือรือร้นที่จะช่วยเด็กที่ลำบากยากจนให้ได้เล่าเรียน เป็นคุณป้าที่ใจดีที่สุดจากปากของชาลี

หัวใจที่อ่อนไหวที่สุดของคุณย่าศิริจันทร์ก็กระชับแน่นขึ้นมาทันที พูดถามขึ้นต่อด้วยน้ำเสียงดุดัน“นายเคยได้ยินกานต์รวีพูดถึงสถานภาพของผู้ชายคนนั้นบ้างไหม?”

ถ้าเธอตรวจสอบได้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เขาทำให้แม่ลูกต้องพลัดพรากจากกัน แถมยังแยกจากหลานๆไปตั้งยี่สิบกว่าปี ไม่มีทางปล่อยผู้ชายคนนั้นไปแน่นอน！

กานต์รวีเพื่อเธอแล้ว ยอมทิ้งได้แม้กระทั่งตระกูลรุ่งโรจน์ แต่เขากลับทิ้งเธอไป！

สุขุมเช็ดขอบตาที่แดง ส่ายหัวด้วยความอึดอัด“วีไม่เคยพูดถึงเรื่องในสมัยก่อนกับผมเลย ผมกลัวว่าเธอจะเศร้าใจมากขึ้นไปอีก ก็เลยตั้งใจหลีกเลี่ยงหัวข้อประเด็นนี้ แต่ผมก็พอจะจำได้อย่างคลุมเครือ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่คนของเมืองพร เป็นคนต่างประเทศ?”

จู่ๆมันก็ไปตรงกับเบาะแสที่ตระกูลรุ่งโรจน์รู้เข้าพอดี！

คนนอกที่แสนลึกลับคนนั้น ทำร้ายลูกสาวของเธอ……

คุณย่าศิริจันทร์เลือดเดือดพล่านขึ้นมาทันที ในที่สุดก็เป็นลมหมดสติไป

“ยาย……”

“คุณย่า！”

“แม่……”

ผู้คนต่างพากันตกใจจนร้องตะโกนออกมา ชาลีตัดสินใจอย่างเด็ดขาดทันที อุ้มหญิงชราขึ้นมา หันหน้าไปพูดกับณิชา“อารมณ์ของคุณย่าตื่นตัวเกินไป ไปเรียกหมอมาเร็วเข้า”

“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้……”ณิชาไม่กล้ายืดเยื้อเวลา ไปโทรศัพท์หาหมอประจำตระกูลอย่างรวดเร็ว

……

ข่าวการจากไปของกานต์รวีได้รับการยืนยันแล้ว คุณย่าศิริจันทร์ก็แก่ชรามากแล้ว

ณิชาเปลี่ยนลูกเล่นในทุกๆวันเพื่อที่จะปลอบประโลมให้เธอมีความสุข แม้ว่าจะเป็นแบบนี้ เธอก็ยังสูบผอมลงไปเยอะอยู่ดี ทำให้ณิชารู้สึกกระวนกระวายใจแล้วก็เจ็บปวดใจอยู่ไม่น้อย เธอสูญเสียแม่ไปแล้วหนึ่งคน ไม่อยากสูญเสียยายไปอีกคน

เธอเริ่มสอบถามคนรับใช้เกี่ยวกับเรื่องราวสำคัญและงานอดิเรกของแม่

วันหนึ่ง เธอสวมใส่ชุดเดรสเรียบๆสีขาว แต่งหน้าเบาๆ ผมยาวสลวยตามธรรมชาติ ตอนที่ปรากฏตัวต่อหน้าผู้คน ทุกคนต่างก็พากันสงสัยว่ากานต์รวีกลับมาแล้ว……

เธออยู่ตรงหน้าเตียงเป็นเพื่อนหญิงชราตลอดทั้งช่วงบ่าย คุณย่าเหม่อมองหน้าของเธอเป็นระยะๆ

ถึงตอนค่ำ ในที่สุดคุณย่าศิริจันทร์ก็เผยให้เห็นถึงรอยยิ้มจางๆอีกครั้ง แล้วก็ยอมทานอาหารร่วมโต๊ะกับทุกคนด้วย

สุขุมจ้องมองใบหน้าของณิชาด้วยความอาลัยอาวรณ์ สีหน้าการแสดงออกซับซ้อนขึ้นมาทันที ต่อมาก็แฝงไปด้วยความหม่นหมองที่ยากจะสัมผัสได้