กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 495

หลังจากคำถามติดต่อกัน ณิชาถามได้ตรงไปตรงมามาก ซึ่งเทียบเท่ากับความคับข้องใจที่สะสมไว้ก่อนหน้านี้ได้เปิดเผยออกมา

ใบหน้าของประเสริฐร้อนผ่าว

เขารู้สึกว่าเขายังประเมินณิชาต่ำเกินไป!

เห็นได้ชัดว่าเธอทำให้เขาอับอายด้วยการพูดเสียดสีสิ่งที่เขาทำกับเธอและลูกทั้งสองคนของเธอในตอนแรก จะโล่งใจได้ที่ไหนกัน? เขาสำลักอยู่นานและไม่ตอบ

เวธัสซึ่งอยู่ด้านข้างแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินและนั่งลงบนโซฟาด้วยความสนใจอย่างมาก ก่อนจะรินชาให้ตัวเอง

ของในบ้านมีไม่มากนัก แต่ชาชั้นดีนั้นมีมากที่สุด ซึ่งทั้งหมดนั้นชายชราเก็บสะสมจากสถานที่ต่างๆ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

“คุณปู่ คำถามนี้ยากมากเหรอคะ?” ณิชาถามต่อ เธอไม่ใช่แม่พระ เธอถูกดูถูกเหยียดหยามมาก และศักดิ์ศรีของเธอถูกเหยียบย่ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า แน่นอนว่าเธอต้องแสดงสถานะและทัศนคติของเธอ

มิฉะนั้น แม้ว่าเธอจะได้เข้าลำดับวงศ์ตระกูล แต่เธอก็จะถูกดูหมิ่น

ประเสริฐรู้ว่าเขาไม่สามารถถูกหลอกเธอได้ “เธอเป็นลูกสาวของตระกูลรุ่งโรจน์ การยอมรับเธอเหมือนกับการยอมรับหลานสาวของตระกูลรุ่งโรจน์! ฉันรับรองได้ นอกจากเธอ ฉันจะไม่ยอมรับผู้หญิงคนอื่นมาเป็นหลานสะใภ้ฉัน พอใจแล้วหรือยัง?”

“มันน่าเศร้าจริงๆ” ณิชาถอนหายใจด้วยอารมณ์

ประเสริฐขมวดคิ้วและพิงไม้ค้ำอย่างไม่พอใจ “ฉันได้พูดไปขนาดนี้แล้ว สถานะของเธอจะไม่สั่นคลอนอีกต่อไป จะเศร้าได้ยังไง”

“ฉันรู้สึกเสียใจแทนเวธัส! คุณปู่เลือกภรรยาให้กับเขา คุณปู่ไม่สนใจนิสัยใจคอ และยิ่งไม่สนใจความรู้สึก แต่สนใจแค่ภูมิหลังของฝ่ายหญิง ถ้าเป็นอย่างที่คุณปู่ ถ้าฉันไม่ใช่หลานสาวของตระกูลรุ่งโรจน์ จนถึงตอนนี้คุณก็คงไม่ยอมรับฉัน ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเขาโชคดีหรือโชคร้ายที่ได้เป็นหลานชายของคุณ”

ประเสริฐไม่ได้ปฏิเสธสิ่งที่ณิชาพูด แต่เมื่อเธอพูด ทำไมเขาถึงรู้สึกว่ามันรุนแรงเป็นพิเศษ?

แม้ว่าตัวตนของเธอจะถูกเปิดเผยในงานเลี้ยงรับรองครอบครัวของเธอ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่อายเลย...

เพราะสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง เขาเลือกภรรยาให้เวธัสจากภูมิหลัง นั่นเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุด แม้ว่าเวธัสจะพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเขาไม่ต้องการให้เลือกคู่มันให้ แต่ในหัวใจของเขา เขาเชื่อว่าเขาไม่ผิด!

เขาทำเพื่อรากฐานของตระกูลสนธิไชยที่มีอายุนับศตวรรษ ไม่ใช่แบบณิชาที่มีความสัมพันธ์แบบนี้

แต่ตอนนี้ภูมิหลังของณิชาถูกเปิดเผย เธอกระโดดขึ้นไปด้านบน ถ้าเธอและเวธัสคบกัน จะไม่มีความขัดแย้งอีกต่อไป เขายังคงต้องการเกลี้ยกล่อมให้เธอยอมให้ลูกเข้าลำดับวงศ์ตระกูล แม้ว่าจะมีความโกรธในหัวใจของเขา เขาต้องอดทนไว้

“อย่างไรก็ตาม ฉันแก่แล้ว อีกไม่กี่ปีข้างหน้า ฉันก็จะควบคุมพวกเธอไม่ได้ เธอและเวธัสไม่ชอบรูปแบบการเลือกภรรยาของฉัน ดังนั้นพยายามทำให้ตระกูลสนธิไชยแข็งแกร่งขึ้น เพื่อที่ปัณณ์และอรัลจะได้ไม่ต้องแต่งงานเพื่อรวมกับตระกูลอื่น” ประเสริฐถอยกลับ

ณิชาจ้องไปที่ผมสีเงินของชายชรา เม้มริมฝีปากของเธอ และหยุดโต้เถียงกับเขา

แต่เธอสาบานว่าในอนาคต ปัณณ์และอรัลจะไม่มีทางไม่ได้อยู่กับคนที่เธอชอบได้เพราะเหตุผลทางครอบครัว

ตราบเท่าที่พวกเขาชอบ เธอจะสนับสนุนอย่างเต็มที่

……

ตอนที่เวลาประมาณเที่ยงๆ สมาชิกอาวุโสของตระกูลสนธิไชยทั้งหมดก็ปรากฏตัว และพวกเขาไปที่ห้องโถงบรรพบุรุษเพื่อไหว้บรรพบุรุษของพวกเขา จากนั้นจึงเขียนชื่อณิชา และปัณณ์ลงในแผนภูมิลำดับวงศ์ตระกูล

สำหรับชื่อของปัณณ์ เวธัสได้คิดไว้แล้ว: อาทิตย์

ขอให้เขาเป็นอบอุ่นเหมือนดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆ คอยส่องสว่างให้กับหมอกควันที่มืดมิด และยังคงไร้เดียงสาและมีความสุขอยู่เสมอ ไร้ความกังวลใดๆ