กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 504

“……ถ้ายังงั้นฉันขอสร้อยข้อมือที่เป็นทองแทนได้ไหม? ” เจนนี่เกาหัว และพยายามเจรจา “กำไลเงินก็ได้ มันไม่หักง่าย”

ชาลีอยากจะเปิดหัวเธอดูจริงๆ เลยว่ามีอะไรอยู่ข้างใน กำไลทองกับเงินนั้น เทียบราคาไม่ได้กับกำไลหยกเลย เธอไม่รู้จักชื่นชมความฟุ้งเฟ้อเลยรึยังไงกัน?

ผู้หญิงคนนี้ซื่อบื้อมากเลยจริงๆ ！

ชาลียื่นมือขึ้นมาตีหน้าผากเธอเบาๆ หนึ่งที “เก็บไว้ดีๆ เลยนะ ถ้าเกิดว่ามันแตกขึ้นมาผมจะหักเงินเเดือนคุณ สัญญาสิบกว่าปี ก็คงจะสามารถจ่ายได้พอดี”

“อะไรนะ? ” เจนนี่กุมหน้าผากที่โดนเขาตีเมื่อกี้นี้ แล้วก็กัดฟันพูดด้วยความโกรธว่า “จะเป็นไปได้ยังไง? คุณย่าของคุณให้ฉันแล้วก็คือของฉันสิ ฉันจะจัดการยังไงก็เรื่องของฉัน ทำไมฉันต้องมาชดใช้ด้วย？”

ชาลี “ที่จริงคุณก็ไม่ได้โง่ถึงขั้นที่ไม่มียารักษาได้สินะ? ”

“คุณต่างหากที่โง่ โง่ทั้งบ้านนั่นแหละ”เจนนี่รู้สึกอับอายด้วยความโกรธ

“ขอโทษด้วยนะ ที่มันมีชื่อของคุณใบสำมะโนครัวของผมด้วย”ชาลีพูดต่ออย่างสบายๆ

เจนนี่“……” เหมือนมีพายุคำราม

……

ภายในชั่วพริบตา แขกก็มาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และสถานที่นั้นก็มีชีวิตชีวามากขึ้นเรื่อยๆ

“คุณย่า สุขสันต์วันเกิดนะคะ”สายไหมเดินเข้ามาพร้อมกับกล่องที่สวยงาม น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดีใจและปีติยินดี และอุษาก็เดินตามมาด้านข้าง

ทุกคนหันกลับไปมอง ก็พบว่าวันนี้แม่ลูกคู่นี้แต่งตัวเรียบง่าย เมื่อเทียบกับพวกหญิงสาวจากชนชั้นสูงที่แข่งกันแต่งตัวแล้ว พวกเธอดูไม่โดดเด่นเลยแม้แต่นิดเดียว

แต่พอมาคิดว่าพิภพพึ่งจะจากโลกนี้ไปได้ไม่นานเท่าไหร่ ก็ถือว่าเข้าใจได้

สายไหมเป็นคนที่หน้าตาสะสวยมากอยู่แล้ว ได้รับกรรมพันธุ์ที่ยอดเยี่ยมมาจากตระกูลรุ่งโรจน์ คิ้วโค้งมน ปลายจมูกเชิด ริมฝีปากสีชมพู ตอนเดินผ่านนั้นจะได้กลิ่นมะลิจางๆ จากตัวเธอ

ศิริจันทร์ก็คิดถึงพิภพอยู่เสมอ ก็เลยมองสายไหมให้เยอะขึ้น “ขอบใจหนูกับอุษานะ หลายวันมานี้อยู่คฤหาสน์เริ่มเคยชินรึยัง? ”

“ขอบคุณคุณย่าที่เป็นห่วงค่ะ พวกเราสบายดีมากเลยค่ะ”สายไหมฟังออกถึงความห่างเหิน ก็เลยรีบเปลี่ยนเรื่องคุย

ถ้าเกิดว่าพวกเธอสองคนแม่ลูกอยู่ในคฤหาสน์มาโดยตลอด คุณย่าจะถามได้ยังไงว่าคุ้นชินรึยัง? ถ้าเกิดว่าคุยเรื่องนี้ต่อไปเรื่อยๆ คนอื่นก็คงจะเดาได้ว่าพวกเธอต้องเป็นบ้านเล็กบ้านน้อยที่ไม่เคยได้เป็นตัวจริงอย่างแน่นอน เธอก็เลยรีบยิ้มและพูดว่า “คุณย่าคะ นี่คือของขวัญค่ะ”

“คืออะไรน่ะ？”

“กล่องดูดีมากเลยนะ ได้กลิ่นหอมของไม้แพร์ด้วย”

“ได้ยินมาว่าสายไหมเป็นลูกนอกสมรสของพิภพ ไม่คิดเลยว่าจะออร่าดีขนาดนี้ แต่ว่าถ้ามายืนกับหลานสาวที่แท้จริง ก็ถือว่ายังห่างกันมากอยู่นะ……”มีคุณนายคนหนึ่งเหมือนตั้งใจเอาใจณิชา พยายามจงใจพูดให้เสียงดังขึ้น

พออุษาได้ยินว่าลูกสาวของตัวเองถูกประเมินค่าให้ต่ำกว่าณิชา ก็เลยหันไปประเมินณิชา ก็แค่งั้นๆ แหละ

สายไหมกับอุษาเปิดกล่องออกภายใต้สายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยของทุกคน แล้วก็นำภาพวาดจิตรกรรมสีน้ำมันที่สมบูรณ์แบบออกมา

ภายใต้แสงแดดที่แผดเผา ลาเวนเดอร์สีม่วงชิ้นใหญ่เติบโตอย่างแข็งแรง และครอบครัวที่อยู่ในมุมของรูปภาพนั้นก็มีความสุขและหอมหวาน

และก็มีคนในฝูงชนอุทานออกมามากมายทันที……

วินาทีต่อมา ก็เห็นสายไหมถือภาพวาดนี้เดินเข้าไปหาณิชา แล้วก็กะพริบตาอย่างมีชีวิตชีวา “พี่ณิชาคะ ฉันได้ยินมาว่าพี่มีความรู้เรื่องจิตรกรรมสีน้ำมันมากมาย พี่คิดว่ารูปภาพนี้นำมาเป็นของขวัญให้คุณย่าพอจะได้ไหม? ”

ก่อนหน้านี้ณิชาเคยเจอสายไหมในสวนอยู่สองสามครั้ง แต่ว่ายังไม่เคยคุยอะไรกัน

พอได้ยินว่าเธอให้ตัวเองมาประเมินภาพวาดนี้ เธอก็ยิ้มแล้วพูดว่า “นี่คือ 《ความสุข》 โดย มอริซ แอนน์ อาจารย์ภาพเขียนสีน้ำมันชื่อดัง สร้างขึ้นในยุโรปในศตวรรษที่ 19 มีสีสันสดใส ลายพู่กันนั้นอวบอิ่มเต็มที่ เทคนิคต่างๆ ล้าสมัย เหมือนจริง และเป็นภาพวาดที่หายาก แต่ว่า……เอ้ะ！”