ณิชาใช้แรงเฮือกสุดท้ายคว้าข้อมือเจนนี่เอาไว้ก่อนที่เธอจะวิ่งออกไป พลางเอ่ยอย่างลนลานว่า “อย่า อย่าบอกเวธัส...ความจริงแล้ว ฉันไม่ได้เอาเด็กออก ลูกของฉันยังอยู่ แต่เวธัสคิดหลอกให้ฉันเอาลูกออก...”
ปากของเจนนี่อ้ากว้างเป็นวงกลม
“เธอ...เธอพูดว่า คุณเวธัสหลอกเธอให้เอาลูกออกหรอ”
เห็นอยู่ชัดๆว่า คุณเวธัสแคร์เธอกับเด็กคนนี้มากกว่าใคร...
ตอนที่รู้ว่าณิชาท้อง เขาก็ดีใจจนเป็นบ้าไปแล้ว ทุกวันระมัดระวังขนาดนั้น แม้ว่าจะไม่ได้แสดงออกมาว่าตั้งใจเป็นพิเศษ แต่ใครก็ล้วนมองออกว่า เขาเฝ้ารอการมาถึงของเด็กคนนี้มาก
มีหลายครั้งที่เธอแอบเห็นเวธัสเปิดพจนานุกรมเพื่อตั้งชื่อลูกสาว
“ฉันก็หวังว่านี่มันเป็นไปไม่ได้ แต่มันล้วนเป็นความจริง คุณหมอระบุว่าเป็นเขาเองกับปาก ฉันไม่ได้ตั้งครรภ์นอกมดลูกด้วยซ้ำ เขาข่มขู่คุณหมอ เพื่อที่จะทำให้ฉันเข้าใจผิดว่าท้องนี้ของฉันเป็นการตั้งครรภ์นอกมดลูก”
ณิชาจับมือเจนนี่ ฝากความหวังสุดท้ายไว้ที่เธอ ริมฝีปากสั่นเล็กน้อย “เธอฟังฉันนะ ตอนนี้อาการแพ้ท้องของฉันรุนแรงมาก อาจจะอาเจียนแพ้ท้องหนัก แล้วเวธัสก็ดันจับตาดูฉันตลอด ฉันไม่มีโอกาสไปหาหมอเอายา เธอจะ...”
“OK แน่นอนว่าไม่มีปัญหา!” เจนนี่พยักหน้าหงึกหงักอย่างเข้าใจความหมายของณิชา
ถึงอย่างไรตอนนี้เธอก็นับว่าเป็น “หญิงตั้งครรภ์” ไปเอายาแก้อาเจียนก็ไม่เป็นอะไร
พริบตาหนึ่ง เจนนี่ก็เอ่ยอย่างเป็นกังวลว่า “แต่ตอนนี้เธออ้วกจนมีสภาพแบบนี้ สารอาหารไม่พอ เด็กก็จะไม่แข็งแรง...”
“ฉันคิดเรียบร้อยแล้ว ในนามที่ฉันเพิ่งจะผ่าตัดเอาเด็กออกไป จึงสามารถนัดคุณหมอมาให้น้ำเกลือฉันได้”
“เธอคิดจะเปลี่ยนเป็นให้สารอาหารแทนเป็นการส่วนตัวหรอ” เจนนี่ดูแล้วนับว่าสงบนิ่ง แต่ความจริงแล้วสมองสับสนเละเทะนานแล้ว
มือหนึ่งเธอกดให้ณิชานั่งลงบนเตียง อีกด้านหนึ่งก็เดินไปเดินมาในห้องไม่หยุด
“ถึงจะสามารถปิดบังได้ช่วงหนึ่ง แต่จะสามารถปิดบังได้ชั่วชีวิตหรอ ช้าเร็วยังไงคุณเวธัสก็จะพบว่าลูกของเธอยังอยู่ ไม่สู้พวกเราไปบอกเขาตามตรง ถามเขาว่าทำไมถึงต้องเอาเด็กออกดีกว่า?”
เดิมณิชาก็วางแผนเช่นนี้
ปิดบังเวธัสเอาไว้ก่อน ไม่ให้เขารู้ถึงการคงอยู่ของลูก เขาจะได้ไม่คิดจะทำอะไรที่ไม่เป็นผลดีต่อลูก และเธอก็ค่อยๆสืบหาความจริง
ผลสุดท้ายเมื่อเธอกลับมาคฤหาสน์ตระกูลรุ่งโรจน์ อาการแพ้ท้องก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ...
แรกเริ่มยังดีหน่อย ตอนนี้กระทั่งอะไรก็กินไม่ลงแล้ว
จากประสบการณ์ตั้งครรภ์ของเธอก่อนหน้านี้ อาการแพ้ท้องพวกนี้จะค่อยๆทุเลาลงในเวลาประมาณสามเดือน
และก็หมายความว่า เธอยังต้องทนไปอีกเดือนหนึ่ง
เธอกลัวจริงๆว่าตัวเองยังทนไม่ถึงตอนนั้น ก็ถูกเปิดโปงเสียแล้ว
“ถ้าหากว่าเขาแข็งใจเอาลูกคนนี้ออก การไปเผชิญหน้ากับเขาแล้วเปิดเผยเรื่องทั้งหมด จะเป็นการเพิ่มอันตรายให้กับฉันและลูก โดยเฉพาะตอนนี้ที่ร่างกายของฉันอ่อนแอมาก ฉันคิดว่าจะพยายามไม่คิดเรื่องพวกนี้แล้วบำรุงร่างกายก่อน”
“เธอคิดได้ไม่เลวเลย ฮือ นี่มันจะล้มลุกคลุกคลานเกินไปแล้ว!” เจนนี่กอดณิชาด้วยความสงสาร และค้นพบว่าเธอผอมจนน่ากลัวจริงๆ ดูเหมือนว่าจะเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูก จากนั้นเธอก็เอ่ยปลอบว่า “เธอตั้งใจบำรุงร่างกายไป ฉันจะไปหาคนเลวเพื่อเลียบๆเคียงๆดูสักหน่อย เขาสนิทกับคุณเวธัสขนาดนั้น อาจจะรู้เบื้องหลังอะไรนิดหน่อยก็ได้?”
“ระวังหน่อย อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น” ณิชาเอ่ยเตือน
“เธอวางใจเธอ ฉันจะพยายามปกป้องหลานสาวตัวน้อยของฉันสุดความสามารถ!” เจนนี่เน้นย้ำอย่างเอาจริงเอาจัง
...
ความจริงพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ชาลีก็ไม่รู้เช่นกันว่าทำไมเวธัสถึงต้องการเอาเด็กออก
เจนนี่หยั่งเชิงอยู่หลายครั้ง ก็ไม่ได้ผลอะไร
กลับกัน เธอพบว่าช่วงนี้ชาลีมีเรื่องหนักใจอยู่บ้าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊
ตอน571-670หายไปไหนคะ ต้องทำไงถึงจะอ่านตอนที่ขาดไปได้...