กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 83

โจ๊กไก่ที่กันญ่าให้ต้มไว้ก่อนหน้านี้ รสชาติยังเหมือนเดิม ด้านบนโรยด้วยต้นหอมซอย ดูแล้วน่ากินมาก

ท้องหิวมากๆ แต่ยอมแพ้ไม่ได้

เหมือนเวธัสจะรู้ใจเขา ยิ้มเย็นชาและหมุนตัวเดินออกไป ถึงแม้อรัลในตอนนี้จะจัดการได้ค่อนข้างยาก แต่บางครั้ง..ก็รู้สึกน่ารักแปลกๆ?

เมื่อเห็นปีศาจกษัตริย์ออกไป ปัณณ์ก็ถอนหายใจยาวออกมาทันที กะพริบตาอัญมณี “ลุงชัย ฉันอยาก...”

“ได้ ได้  คุณหนู ลุงชัยป้อนครับ” ลุงชัยใจอ่อนแทบไม่ไหว

……

อีกด้านหนึ่ง ณิชาแจ้งความแพรข้อหาบุกรุกบ้าน

แพรโดนตำรวจจับ ฐานภพหาทนายมาคุยตกลงกับณิชา หวังว่าจะแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ได้

ณิชาบอกทนายตรงๆว่าเธอถอนคำร้องได้ โดยมีเงื่อนไขคือหลังจากนี้ฐานภพห้ามมารบกวนเธออีก

และไม่รู้ว่าฐานภพเหนื่อยหรือเปล่า ก็ไม่ได้มาหาเรื่องเธอนานมาก

ณิชาใช้ชีวิตที่นิ่งสงบช่วงนี้ ปรับแบบร่างที่ออกแบบไว้ให้เรียบร้อยอีกครั้ง และกดส่งไปที่อีเมลสาธารณะของการแข่งขันออกแบบเครื่องประดับระดับต้น รอเพียงสามสัปดาห์ก็ประกาศรายชื่อผู้เข้ารอบรองชนะเลิศ

ออกแบบร่างระดับต้นเสร็จเรียบร้อย สุดสัปดาห์ ณิชาเชิญสิดาและอรัลออกไปทานอาหารตะวันตกด้วยกันด้านนอก

ที่ทำให้ณิชาตกใจก็คือ มารยาทของเด็กน้อยเป็นแบบอย่างที่ดีกว่าเธอเสียอีก

“น้องปัณณ์ ก่อนหน้านี้ลูกไม่ค่อยชอบการทานอาหารตะวันตกไม่ใช่หรือไง รู้สึกว่าดูดัดจริตเกินไปไม่ใช่หรือ?” สิดาถามยิ้มๆ ปัณณ์เป็นเด็กกินจุ ให้ความเคารพอาหารและมีความสุขกับการกิน

ไม่มีกฎตายตัวตั้งแต่ไหนแต่ไร

อรัลวางมีดและส้อมลงอย่างสง่างาม การเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนตั้งแต่เขายังเด็ก ทำให้เมื่อเขาก้าวเข้ามาในร้านอาหารตะวันตก เขาจึงจัดระเบียบภาพลักษณ์โดยไม่รู้ตัว

เขาเม้มปากน้อย “ในหนังสือบอกว่า ช่วงอายุของหนูในวัยนี้เป็นช่วงเวลาของการลอกเลียนแบบได้ดีที่สุด...”

ความหมายก็คือเขาดูมาตรฐานของคนอื่น เขาก็นั่งตัวตรงด้วย?