กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 85

ฐานภพเจ็บจนขมวดคิ้ว

เมื่อหันหน้ากลับมาก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งสวมเสื้อเชิ้ตสีชมพู

“ฉันก็คิดว่าใคร? ที่แท้ก็คนรุ่นหลังของตระกูลสนธิไชย ปกติธัสไม่ได้สอนกฎระเบียบหรือไง เมื่อไหร่กันที่กล้าแม้แต่รังแกผู้หญิง ทำเรื่องอย่างนี้ได้ยังไง?” ชาลีสวมเสื้อเชิ้ตลายดอกยิ้มบางๆ อย่างชั่วร้ายและมองไปที่ฐานภพ

เส้นเลือดบนหน้าผากฐานภพระเบิดออกทีละเส้น “...คุณชาลี?”

“ณิชาคือคนที่ฉันดูแล มือไหนที่แตะต้องเธอ?”

“คุณชาลี ณิชาเป็นแฟนเก่าของฉัน เธอ...”

“งั้นดูเหมือนว่าจะแตะต้องทั้งสองมือ”

เพิ่งจะพูดจบ แทบจะดูไม่ออกว่าชาลีเคลื่อนไหวยังไง ได้ยินแค่เสียงเพี๊ยะดังขึ้น ท่าทางหล่อเหลาของชาลีผ่านไหลเขาไป และทำให้ฐานภพล้มลงกับพื้น เสียงกระแทกดังออกมาอย่าอึดอัด

เดิมทีแล้วฐานภพดื้อจะออกจากโรงพยาบาล แผลตรงซี่โครงยังไม่ทันหายดี ตอนนี้เจ็บยิ่งขึ้นจนเหงื่อไหลเย็นออกมา

เขาลุกปีนขึ้นมาจากพื้น ฝุ่นเต็มตัว อับอายอย่างมาก

จ้องณิชาและชาลีด้วยความโกรธแค้น

“คุณ...พวกคุณ...”

“ไสหัวไปเถอะ”

ชาลีตบมืออย่างสบายๆ

ฐานภพกัดฟันชำเลืองมองทั้งสองคน และเดินพุ่งออกไปด้วยความโกรธ

หญิงชั่วชายเลว!

ณิชามองแผ่นหลังของฐานภพไกลๆ แววตามีความสับสนเพิ่มขึ้นเล็กน้อย

หายใจเข้าลึกๆ เธอมองชาลี

ชาลีมีใบหน้าที่แม้แต่ผู้หญิงยังอิจฉา ความชั่วร้ายที่สมบูรณ์แบบ ยิ้มมุมปากที่เคยชินเป็นนิสัย เผยให้เห็นสไตล์อย่างไม่ตั้งใจ ฆ่าสิ่งมีชีวิตเพศหญิงได้ในชั่ววินาที แต่...ณิชามีภูมิคุ้มกัน

ก่อนหน้านี้เจอผู้ชายหล่อเยอะ และลูกชายก็ยังเป็นหนุ่มน้อยสุดหล่อ เธอชินแล้ว

“ขอบคุณค่ะคุณชาลี” ณิชายิ้มรับ