กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 87

ยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ ณิชาจัดชุดราตรีสีฟ้าเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นนิดหน่อย มองสำรวจหญิงสาวที่แต่งตัวละเอียดสวยงามในกระจก มีความรู้สึกเหมือนภาพลวงตาที่อยู่กับคนละโลก

เธอยังจำตัวเองเมื่อ4ปีก่อนได้ เธอก็สวมชุดราตรีสวยงามแบบนี้ออกงานเลี้ยงสังสรรค์มากมาย

การมีชีวิตต้อยต่ำ4ปีมานี้ ทำให้เธอแทบจะจำตัวเองไม่ได้แล้ว

……

อีกด้านหนึ่ง เวธัสได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงด้านธุรกิจการค้าที่ท่านสันต์ซึ่งเกษียณไปแล้วเป็นคนจัดขึ้น ความจริงแล้วคนที่เชิญก็คือผู้ใหญ่ของตระกูลสนธิไชยและท่านสุขุม

แต่ผู้ใหญ่ทั้งสองท่านต่างส่งบัตรเชิญให้ลูกหลาน ดังนั้นเวธัสและกันญ่าจะเข้างานพร้อมกัน

กันญ่ารู้ว่าวันนั้นภาพที่เธอทิ้งไว้ให้เวธัสในคฤหาสน์สนธิไชยไม่ค่อยดีนัก ตั้งใจที่จะแก้ไขสักหน่อย ดังนั้นก่อนที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ จึงตั้งใจแต่งหน้าให้สวยงามจนไม่มีที่เปรียบ ดูแล้วมีเสน่ห์ที่สุด เพื่อที่จะได้รับคะแนนความประทับใจกลับมาสักหน่อย

วันนี้ กันญ่าที่มาสนธิไชยกรุ๊ปก่อนล่วงหน้าครึ่งวัน อยากให้เวธัสไปลองชุดราตรีเป็นเพื่อนเธอ

และงานเลี้ยงธุรกิจครั้งนี้ เป็นโอกาสดีที่จะได้ใกล้ชิดกัน

โทนี่ยิ้มและมองไปที่กันญ่าด้วยความเคารพ “คุณกันญ่ารอสักครู่นะครับ คุณผู้ชายกำลังประชุมอยู่ ใกล้จะเสร็จแล้ว”

กันญ่านั่งลงบนโซฟาหนังแท้ในห้องทำงานท่านประธานด้วยความเคยชิน ยิ้มอย่างสนิทสนม “ฉันนั่งรอสักครู่ คุณไปทำงานเถอะ”

“เหมือนเดิมใช่ไหม ชามะนาวหนึ่งแก้ว?” โทนี่ก้มหน้าเล็กน้อย และยังคงอยู่ในท่าทางเป็นทางการเหมือนเดิม

กันญ่าพยักหน้า แสร้งทำเป็นขี้เล่น “งั้นก็ลำบากคุณโทนี่แล้ว”

“ไม่เป็นไรครับ”

หลังจากโทนี่ออกไป กันญ่ารอเวธัสจนรู้สึกค่อนข้างเบื่อแล้ว

นั่งอยู่บนโซฟานานแล้ว เธอลุกขึ้นและเดินรอบห้องทำงาน

สายตาโดนกองเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะชุดนั้นดึงดูดความสนใจ

นี่คืออะไร?

กันญ่ามองไปรอบๆ เวธัสน่าจะยังไม่มา