การแต่งงานเป็นเรื่องยากที่จะทำลาย นิยาย บท 7

Duan Yuancheng ผ่านไประยะหนึ่ง เขาหันศีรษะไปด้านข้าง มองฉันขึ้นและลง จากนั้นส่ายหัวอีกครั้ง: "คุณต้องแต่งตัวจริงๆ"

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่พอใจกับเสื้อผ้าของฉันจริง ๆ เขาเป็นคนรวยที่มีวิสัยทัศน์ที่สวยงามมาก ฉันไม่เข้าใจ

ฉันเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวเรียบๆ มาโดยตลอด และฉันก็ไม่ได้ใช้เวลามากไปกับการดูแลตัวเอง เพราะในสายตาของข้าพเจ้า สิ่งเหล่านี้ เป็นของนอกกายอย่างชัดเจน

ในหน้าต่างของห้างสรรพสินค้า นางแบบสวมกระโปรงถักสีฟ้า มีเข็มขัดประดับเพชรที่เอว ประดับประดาด้วยฝีมือประณีตและเพรียวบางมาก

ต้วนหยวนเฉิงหันศีรษะ ชี้ไปที่ชุดด้วยนิ้วเบาๆ และถามด้วยเสียงแผ่วเบา: "ในเมื่อเจ้าไม่รู้วิธีเลือกเสื้อผ้า ข้าทำได้แต่ตัวข้าเอง แล้วตัวนั้นล่ะ?"

ฉันจ้องมองมันเป็นเวลานานและหัวใจของฉันก็ถอยห่างออกไป ถ้าคุณใส่เสื้อผ้า แผ่นหลังทั้งหมดจะถูกเปิดออก สำหรับคนหัวโบราณอย่างฉัน มันคงดูเกินจริงไปใช่ไหม? !

ฉันส่ายหน้าอย่างหมดหวัง ไม่มีความสุขจากก้นบึ้งของหัวใจ ในที่สุดเขาก็ถูกลากไปที่ห้องลองเสื้อผ้า

"อืม... แน่ใจนะว่าไม่อยากออกไปไหน?" ฉันเห็น Duan Yuancheng ยืนอยู่ที่ประตูตลอดเวลา และฉันก็ผงะ ฉันไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรเมื่อยืนอยู่ตรงนั้น

ต้วน หยวนเฉิงเม้มริมฝีปากและยิ้ม และก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว: "โอ้ คุณกลัวว่าคนอื่นจะเห็นสนามบินของคุณ!" เขาหยอกล้อ แม้ว่าเขาจะปิดประตู แต่เสียงของเขาก็ดังจนทุกคนที่อยู่รอบๆ ได้ยินแล้ว ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะหารอยต่อดินแล้วเข้าไป

"คนลามก!" ฉันพูดอย่างชั่วร้าย กำปั้นของฉันกำแน่นโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาเดินเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ และระยะห่างระหว่างเราสองคนก็ใกล้มากเช่นกัน ราวกับว่าเรารู้สึกได้ถึงลมหายใจของกันและกัน

“อะไรนะ สิ่งที่ฉันทำเมื่อคืนมันเลวร้ายยิ่งกว่านี้อีก” เขาก้มลง เสียงแม่เหล็กก้องอยู่ในหูของฉัน

ฉันรู้ว่าที่เขาพูดถึงคือตอนที่ฉันนอนกับป้าหลิวคืนหนึ่ง ฉันเห็นเขาสาบานว่าเขาจะไม่ยอมแพ้ และฉันไม่มีทางเลือกอื่น ดังนั้นฉันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากลองเสื้อผ้า

ฉันเร่งแต่งตัวให้เร็วที่สุดใช้เวลาไม่นานนักก็เสร็จ “เฮ้ ไม่ดูแล้วจะดูยังไงล่ะ” ฉันก้มหน้าดูเสื้อผ้าตัวเองแล้วถามเขาอย่างมีความหวัง

ดวงตาสีเข้มของ Duan Yuancheng เป็นประกาย และเขา tsk-tsk พูดว่า: "มันเป็นสาวชนบทจริงๆ และฉันต้องแต่งตัว" เขายืนเอามือไพล่หลังราวกับว่าเขาได้มีส่วนร่วมมากมาย

ฮึ่ม คนรวยดูถูกคนชนบทแบบนี้เหรอ?

ฉันเม้มปากแน่น แทบรอไม่ไหวที่จะเดินไปหน้ากระจก ในขณะนั้นฉันตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ นี่ยังเป็นฉันคนเดิมอยู่หรือเปล่า?

ชุดเดรสสีฟ้าช่วยขับอารมณ์ของฉันได้เป็นอย่างดี ผมกระจัดกระจายบนไหล่ซึ่งดูคล้ายผู้หญิงเล็กน้อย และเข็มขัดที่คาดไว้รอบเอวก็แสดงให้เห็นเอวที่เรียวยาว

ฉันไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าฉันจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เพราะเสื้อผ้าเพียงชิ้นเดียว มันเหลือเชื่อมาก!

Duan Yuancheng พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและพูดว่า "เร็วเข้า อย่าหมกมุ่นอยู่กับตัวเอง ครอบครัวของเราสงสัยว่าคุณยังไม่ได้จากไป"

"จ่ายบิล" ฉันพยายามอย่างเต็มที่ที่จะระงับความโกรธของฉันและพูดกับแคชเชียร์โดยไม่สนใจเขาโดยตรง

"คุณผู้หญิง ทั้งหมด 6,000 หยวน"

ฉันอ้าปากค้างทันที นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินเรื่องเสื้อผ้าราคาแพงแบบนี้ ตอนแรกชอบมากแต่พริบตาเดียวความสุขหายไปกว่าครึ่ง

เพราะไม่ว่าในกรณีใด ๆ เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะนำเงินมามากมาย ยิ่งไปกว่านั้น เงินฝากของฉันเป็นเพียงห้าพันหยวนที่ฉันได้รับจาก Duan Yuancheng ครั้งล่าสุด