การเกิดใหม่ของนางสนมพิษ: อัครมเหสี นิยาย บท 1

ชานเมืองทางเหนือของ Huiguo

มีเมฆดำปกคลุมดวงอาทิตย์ ฟ้าร้อง ฝนห่าใหญ่ หน้าต่างบ้านทุกหลังปิดหมด

บ้านหลังใหญ่ที่มีลานกว้างสี่แห่งริมเขต Fengxian มีโคมไฟห้อยอยู่สูงในเวลานี้ ซึ่งดูแปลกตาท่ามกลางลมและฝน

มีแผ่นป้ายที่ประตูเขียนคำว่า "He Fu" ไว้ ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นคนเขียน

ในบ้านหินในสวนหลังบ้านของคฤหาสน์เหอ ผู้หญิงคนหนึ่งถูกแขวนคอลงมาจากขื่อในชุดนุ่งน้อยห่มน้อย เธอยังคงหายใจอยู่ ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยบาดแผล บางคนมีแผลเป็น และบางคนมีเลือดออก

"กรี๊ดด--"

ประตูถูกผลักเปิดอย่างกะทันหัน และเหอเหว่ยเข้ามาพร้อมกับหลี่โหว่ ชีหราน

ผู้หญิงคนนั้นเปิดเปลือกตาของเธอและมองดู ทันใดนั้นทั้งตัวของเธอก็สั่นสะท้าน และเธอก็ตั้งใจฟังเสียงของการบดฟันกรามของเธอ

"เหอเหว่ย..." เสียงของเธอแหบแห้งไปนานแล้ว และด้วยกำลังทั้งหมดของเธอ เธอทำได้เพียงส่งเสียงดังขนาดเท่ายุงเท่านั้น

ชายที่ถูกเรียกยิ้มอย่างชั่วร้าย: "เฝิงชิงหวู่ องค์หญิงเฟิง ช่วงนี้คุณเป็นยังไงบ้าง"

เฟิงชิงหวู่พยายามที่จะยิ้มออกมา และถ่มน้ำลายใส่เหอเว่ย

การกระทำนี้ทำให้เขาโกรธ เขาดึงแส้ขนาดนิ้วออกมาจากเอวของเขา และมุ่งตรงไปที่ใบหน้าของเฟิง ชิงหวู่พร้อมกับสายลม

เธอจับแส้ทั้งเป็น แม้ว่าริมฝีปากของเธอจะถูกกัด แต่เธอก็ไม่ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด

เมื่อเห็นเช่นนี้ เหอเหว่ยต้องการที่จะเคลื่อนไหว แต่ถูกห้ามโดยหลี่รู่

“องค์หญิง ตอนนี้เจ้าเป็นเพียงนางบำเรอ เหตุใดเจ้ายังวางท่าอยู่อีก? หากเจ้ามีเหตุผล พูดอะไรดีๆ กับข้าสองสามคำ เหตุใดวันนี้เจ้าจึงตกอยู่ในสภาพเช่นนี้”

เสียงที่นุ่มนวลและอ่อนโยนข่วนหัวใจของเฟิง ชิงหวู่ ทำให้เกิดความโกรธ

"หลี่โหรว ทำไมเจ้ามีสีหน้าพูดเช่นนี้ เมื่อเจ้าเข้าไปในคฤหาสน์ เจ้าโทรหาลูกพี่ลูกน้องของเหอเว่ย และเจ้ามาที่นี่เพื่อเลี้ยงลูก น่าเสียดาย ฉันยังต้องการดูแลผลลัพธ์ของคุณ? กลายเป็นว่าเจ้าเป็นคนจัณฑาลที่ยืนบนเวทีไม่ได้ โกหก หลอกลวงเข้าบ้าน”

"ตะคอก--"

การตบอย่างรุนแรงขัดจังหวะเธอ และเหอเหว่ยตบเธออย่างแรง ใบหน้าของเธอแดงและบวมทันที

"นังเอ๋อ! ถ้าเธอไม่ได้วางแผนต่อต้านฉันในตอนนั้น Rou'er จะแท้งลูกได้อย่างไร! โอ้ ฉันแต่งงานกับคุณเพียงเพราะสถานะอันสูงส่งของคุณ แต่ฉันไม่คิดว่าคุณจะโง่ขนาดนี้ คุณสูญเสีย เป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้ภายในเวลาไม่ถึงปี จากนั้น ข้าจะแต่งงานกับเจ้า" เจ้าจะมีประโยชน์อันใดเล่า!

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟิงชิงหวู่ก็หลับตาลง

ใช่ เธอมันโง่!

โดยไม่คำนึงถึงสถานะอันสูงส่งของเขา เขารักเหอเหว่ยที่มีครอบครัวยากจนเช่นนี้ มากจนเขาถูกทอดทิ้งโดยจักรพรรดิผู้สืบทอดบัลลังก์ และแม้กระทั่งถูกขับไล่ออกจากราชวงศ์...

“อย่างไรก็ตาม ฉันควรจะขอบคุณเจ้าหญิงสำหรับสิ่งหนึ่งจริงๆ”

เหอเหว่ยเดินต่อไป เดินไปจับผมของเฟิงชิงหวู่ บังคับให้เธอมองมาที่เขา “เพราะการแท้งลูกของฝ่าบาท ฝ่าบาททรงสงสารหม่อมฉันที่ต้องสูญเสียพระโอรสอันเป็นที่รักของหม่อมฉัน และทรงพระราชทานตำแหน่งเจ้าคณะมณฑลเป็นพิเศษ”

รูม่านตาของเธอหดลงอย่างรวดเร็ว และเธอส่ายหัวด้วยความไม่เชื่อ

"คุณพูดอะไร?"