กำราบรัก 20+ นิยาย บท 64

"มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว เพราะถ้าได้มาแค่ตัวแต่ไม่ได้หัวใจลินไม่เอาหรอก แล้วถ้าได้มาแค่หัวใจแต่ไม่ได้ตัวมาลินก็ไม่เอาเหมือนกัน"

"เด็กหื่น เกิดมาเพื่อรีดน้ำเฮียใช่ไหม"

"แล้วทำไมจะทำไม่ได้ ก็เราเป็นแฟนกันนิ" ไพลินตอบหน้าซื่อ หากแต่สายตาที่จ้องมองใบหน้าของบดินทร์แตกต่างกับท่าทางใสซื่อที่แสดงออกอย่างสิ้นเชิง เธอกัดปากเบาๆแล้วดันศีรษะทุยเล็กเข้าไปคลอเคลียซอกคอหนาอย่างออดอ้อน ทำราวกับตัวเองเป็นแมวน้อยก็ไม่ปาน

"มาอ้อนแฟนต่อหน้าพ่อแบบนี้มันน่าอิจฉานะ" เดชาที่เพิ่งเดินตามออกมาอมยิ้มล้อเลียนการกระทำของลูกสาว แล้วเดินเข้าไปหย่อนตัวนั่งลงฝั่งตรงข้ามกัน ทำให้ไพลินที่กำลังออดอ้อนแฟนหนุ่มต้องเลื่อนใบหน้าออกมาก่อน แต่ถึงแม้ผู้เป็นพ่อจะนั่งอยู่ตรงหน้า เธอก็ยังนั่งเอนหลังอยู่กลางหว่างขาของแฟนหนุ่ม

"ลินอ้อนไม่เก่งเท่าแม่อ้อนคุณพ่อหรอกค่ะ"

"ถ้าเป็นตอนสาวๆน่ะใช่ แต่เดี๋ยวนี้ไม่อ้อนแล้ว"

"ก็คุณพ่อชอบไปคุยงานที่ต่างประเทศนี่คะ ทิ้งแม่ให้นอนเหงาอยู่บ้านคนเดียว ระวังแม่จะเบื่อแล้วหาหนุ่มคนใหม่มาแทนที่พ่อนะคะ" ไพลินพูดเย้าหยอก แต่เดชากลับยักไหล่ไม่ยี่หระ

"ไม่มีใครแซ่บถูกใจแม่เท่าพ่ออีกแล้ว"

"เชื่อค่ะ เพราะลินได้ดีเอ็นเอความแซ่บมาจากคุณพ่อนี่เอง แม่เลยชอบด่าลินว่าไม่มีความเป็นกุลสตรี นี่ลินถามจริงๆนะ พ่อเบื่อแม่บ้างไหมคะ"

"พ่อไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นนะ" เดชาตอบด้วยรอยยิ้ม "ตอนพ่อจีบแม่ใหม่ๆแม่ก็เป็นคนเรียบร้อยอ่อนหวานแบบนี้แหละ ตอนนั้นพ่อเหมือนบดินทร์นั่นแหละ เป็นพวกไม่เอาไหนในสายตาแม่ แต่พ่อมันหน้าด้านหน้ามึน ตามจีบแม่ติดจนได้ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้พ่อก็ยังเหมือนเดิมตลอด ไม่เคยรู้สึกว่านิสัยของแม่น่ารำคาญนะ เพราะพ่อชอบที่แม่เป็นแบบนั้น พ่อไม่ได้เปลี่ยนตัวเอง แม่ก็ไม่ได้เปลี่ยน เราแค่ปรับเข้าหากันในบางเรื่องที่ไม่เข้าใจกัน"

"แล้วไม่เบื่อเหรอคะเวลาแม่จู้จี้จุกจิก"

"ไม่มีใครดีไปหมดทุกเรื่องหรอก แม่บ่นพ่อก็ฟังเงียบๆ ดีซะอีกที่โดนบ่นโดนว่า เพราะมันทำให้พ่อรู้ว่าแม่ยังใส่ใจกับทุกเรื่องของพ่อ"

"ผู้ชายแบบคุณพ่อนี่เพอร์เฟกต์จังเลยนะคะ"

"แล้วแฟนลูกไม่เพอร์เฟกต์เหรอ" เดชาถามหยอกล้อเมื่อเห็นบดินทร์เอาแต่นั่งเงียบ

"ลินว่าเฮียเหมือนคุณพ่อเลยค่ะ นิสัยบางส่วนคล้ายๆกัน รักเดียวใจเดียวเหมือนกันด้วย"

"แล้วไหนว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนไปมีเรื่องมา แผลหายดีรึยังล่ะ" เดชาถามว่าที่ลูกเขย

"หายดีแล้วครับ" บดินทร์ตอบ

"วันไหนจะมีเรื่องก็หอบลินไปด้วยสิ นี่ลูกศิษย์เอกของพ่อเลยนะ พ่อปั้นมาเองกับมือ สอนมวยให้ตั้งแต่เจ็ดขวบ ยิงปืนควงมีดทำได้หมด ตอนเรียนมัธยมก็ได้ลองวิชาหลายครั้งนะ ต่อยตีกับเพื่อนผู้ชายที่ชอบมาแกล้งจนเกือบถูกไล่ออกไม่รู้กี่ครั้ง" เดชาคุยโวให้ว่าที่ลูกเขยฟัง ในขณะที่ไพลินกอดอกภูมิใจในวีรกรรมของตัวเอง

"แต่พ่อสอนลินเขาเสมอนะว่าอย่ารังแกใครก่อน เราต้องปกป้องคนที่อ่อนแอกว่า แต่ถ้าใครมันทำเราก่อนก็ใส่ให้ยับเลย ไม่มันก็เราที่เจ็บ จะผู้หญิงหรือผู้ชายก็อย่าไปกลัวมัน"

"..." บดินทร์ได้แต่นั่งฟังเงียบๆ เขาไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมไพลินถึงชอบทำตัวห้าวเกินผู้หญิง

"พ่อเคยสอนลินเขาว่าถ้าโดนนอกใจให้จัดการแฟนตัวเองก่อน เพราะถ้าเขาซื่อสัตย์กับเรามากพอ จะด้วยเหตุผลอะไรเขาจะไม่นอกใจเราเด็ดขาด พวกชอบนอกใจมันต้องโดนหนักๆ" บดินทร์ยิ้มแห้งเมื่อได้ยินอย่างนั้น