เขาก็ตอบ พัลลภารู้สึกไม่พอใจขึ้นมาทันที เขาคุยกับคนอื่นลับหลังเธอ
“พี่นัท คนนี้ใคร”
เธอยื่นโทรศัพท์ให้เขาดู ณัฐนันท์รับไปดู แล้วเขาก็ยื่นคืนเธอไม่ได้มีท่าทีตกใจ
“คนรู้จัก”
คนรู้จักเนี่ยนะ!
“รู้จักกันได้ยังไงคะ”
ณัฐนันท์พยายามนึก
“ไม่แน่ใจนะ น่าจะร้านเหล้า เมื่อนานมาแล้ว อ้อ น่าจะสาวเชียร์เบียร์ถ้าจำไม่ผิดนะ”
คำตอบของเขามันดูง่าย แต่คนฟังนี่ลมออกหูแล้ว
“พี่นัทแจกไลน์ให้สาวเชียร์เบียร์เนี่ยนะ”
นี่ไลน์เขามันสาธารณะมากเลยใช่ไหม
“อย่าไปสนใจเลย มันนานมาแล้ว”
นานจนเขาลืมไปแล้วด้วย พอดีหลายวันก่อนเจอกันอีกโดยบังเอิญ ผู้หญิงคนนี้เลยทักมาอีกรอบ
“เพิร์ลจะไม่สนใจเลย ถ้าพี่นัทไม่ตอบเขาแบบนี้”
ณัฐนันท์เงยหน้ามามองเธอ
“ก็เขาทักมา พี่ก็ตอบตามมารยาท”
มารยาทดีมาก
“…..”
ณัฐนันท์ก้มหน้าก้มตากินข้าวของตัวเองต่อไม่ได้สนใจอะไรกับข้อความของคนที่ทักมา เขาไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรขนาดนั้น
“กินข้าวเถอะ อย่าคิดมากเลยมันไม่มีอะไรจริงๆ”
เขาจะไม่ให้เธอคิดมากได้ยังไง เธอกับเขาก็เริ่มจากการทักข้อความหากันแบบนี้แหละ แล้วไงล่ะสุดท้ายก็ได้กันจนได้ แบบนี้ยังจะไม่ให้เธอคิดมากอีกเหรอ
ณัฐนันท์เงยหน้ามามองคนที่เงียบไป เห็นเธอจ้องหน้าเขานิ่ง
“ถ้าเพิร์ลไม่สบายใจบล็อกไปเลยก็ได้”
จะได้สบายใจว่าไม่มีอะไรจริงๆ เฮ้อ คิดมากจังโว้ย คนอย่างเขาถ้าจะแอบมีกิ๊กจริงๆ ไม่ให้จับได้หรอก แต่นี่ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย
พัลลภามองข้อความที่ทักเข้ามา บล็อกงั้นเหรอ เธอบล็อกได้เขาก็ปลดบล็อกได้ ก่อนจะบล็อกต้องด่าก่อน
Nut: อย่าส่งข้อความมาหาเขาอีก ผู้ชายคนนี้มีแฟนแล้ว ผู้หญิงดีดี ไม่ทักหาแฟนคนอื่นนะคะ
พิมพ์เสร็จเธอก็จัดการบล็อก เหนื่อยใจกับการมีแฟนเป็นผู้ชายไลน์สาธารณะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ของตายคนโปรด My Deceitful Lover