ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 114

“เพิร์ลไม่รู้ว่าเขาจะมาติดต่อไปจัดเบรก เพิร์ลขอโทษ เพิร์ลไม่ได้ตั้งใจ”

พัลลภาหน้าซีดเผือดนึกเสียใจที่ปล่อยให้อารมณ์หึงครอบงำ แต่นาทีนั้นมันไม่ไหวจริงๆ ใครไม่เป็นเธอคงไม่เข้าใจ เขาหน้าตาดีแบบนี้ ขึ้นชื่อเรื่องความเป็นเพลย์บอยขนาดนี้ จะไม่ให้เธอระแวงได้ยังไง

หลายครั้งที่เธอเห็นว่ามีข้อความเข้ามาหาเขา ผู้หญิงโทรมาก็มี แม้ต่อหน้าเธอเขาจะดูไม่ได้สนใจอะไร แต่เธอจะรู้ได้ยังไงว่าลับหลังเธอเขาจะไม่ทำ

เพื่อนๆรุ่นพี่ที่สนิทกันก็ชอบมาเล่าให้เธอฟังว่าแต่ก่อนเขาเจ้าชู้ขนาดไหน ไหนจะพฤติกรรมที่เธอเคยเห็นมาก่อนนั่นอีก หลายๆเรื่องเธอรู้ว่าเขาโกหกแต่เธอก็เงียบเพราะไม่อยากทะเลาะ เธอพยายามมีเหตุผลแล้ว พยายามใจเย็นแล้ว แต่ใครเป็นเธอก็คงอดที่จะระแวงไม่ได้เหมือนกัน คนมันเคยมีประวัติจะให้เธอไว้ใจเขาร้อยเปอร์เซ็นต์เลยมันเป็นไปไม่ได้

“เพิร์ลพี่บอกตรงๆพี่ไม่ไหว คนเราถ้าจะต้องมานั่งมีปัญหากันในเรื่องหึงหวงแบบนี้ พี่ว่ามันไม่สนุกเพิร์ล งี่เง่าเกินไป”

พัลลภาน้ำตาคลอหน่วย เมื่อเขาบอกแบบนั้น

“แล้วพี่นัทเคยคิดในมุมเพิร์ลบ้างไหมว่าเพิร์ลจะรู้สึกยังไง พี่นัทเจ้าชู้มาก ไหลไปเรื่อย ถ้าเพิร์ลจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน เพิร์ลคงโง่ไปตลอด ทุกวันนี้ก็พยายามโง่อยู่ เรื่องบางเรื่องรู้ทั้งรู้ว่าอะไรเป็นอะไรเพิร์ลก็ต้องแกล้งโง่ เพราะไม่อยากให้เรามีปัญหากัน สิ่งที่พี่นัททำแต่ละอย่าง มันน่าระแวงไหมล่ะ”

พัลลภาน้ำตาไหลพราก ระเบิดอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองออกมาเต็มที่ ทุกอย่างที่เคยเก็บกดเอาไว้ ระเบิดออกมาหมด

ณัฐนัท์บอกไม่ถูกว่าควรจะรู้สึกยังไงดีกับภาพที่เห็น พัลลภาน้ำตาไหลออกมาเป็นสาย พูดทุกอย่างแบบที่คิดออกมา เธอดูเจ็บปวดมาก เขาก็พยายามทำดีแล้วนะ แต่มันคงดีไม่พอสำหรับเธอ ที่ผ่านมาตั้งแต่ตกลงกันว่าถ้าเธอทำตามที่เขาต้องการได้เขาจะไม่มีใคร เขาก็ทำตามที่รับปากเอาไว้ ให้เวลากับเธอ โทรหาเธอ ทำในแบบที่ไม่เคยทำกับใคร

"พี่เคยมีชีวิตที่เป็นอิสระ อยากไปไหนก็ไปอยากทำอะไรก็ทำ ทุกวันนี้พี่คิดว่าพี่พยายามทำอย่างดีที่สุดแล้ว แต่ถ้ามันยังไม่ดีมากพอที่จะทำให้เพิร์ลเชื่อใจ พี่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ถ้าสิ่งที่พี่เคยเป็น มันทำให้เพิร์ลไม่สามารถไว้ใจพี่ได้อีก พี่ก็ไม่รู้จะทำให้ดีกว่านี้ได้ยังไง เอาที่เพิร์ลสบายใจแล้วกัน บางทีการที่ไม่มีพี่อยู่ในชีวิตของเพิร์ล เพิร์ลน่าจะมีความสุขกว่านี้”

เขาไปแล้ว ไปพร้อมกับคำพูดที่พัลลภาไม่เข้าใจแม้แต่นิดเดียว มันหมายความว่ายังไง การไม่มีเขาอยู่ในชีวิตมันจะดีได้ยังไง เธอรักเขา เธอขาดเขาไม่ได้

“เพิร์ล แกเป็นอะไร”

สุธาสินีตกใจเมื่อเปิดประตูห้องออกมาดูแล้วพบว่า เพื่อนสนิทมากดกริ่ง ตาบวมแดง น้ำตาไหลพราก พัลลภามาพร้อมกับกระเป๋าหนึ่งใบ

“ส้ม ฉันขอนอนค้างกับแกนะ”

สุธาสินีรีบเปิดประตูให้เพื่อนรักเข้ามาในห้อง

“เข้ามาก่อนแกเกิดอะไรขึ้น”

พอได้ยินคำถาม พัลลภาก็ปล่อยโฮออกมาอีกรอบ

“พี่นัท ฮึกพี่นัทเขาบอกเลิกฉัน”

ไม่รู้ว่าเรียกว่าบอกเลิกได้หรือเปล่า เพราะจริงๆแล้วเขาก็ไม่ได้พูดแบบนั้น รู้แต่ว่าเขาโกรธและพูดเหมือนกับว่า เธอกับเขาจะไม่เจอกันอีก