ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 120

“ได้ค่ะ ของปริมเอาสลัดปูนิ่มกับชาเขียวจืดไม่ใส่นมนะคะ นัทกินอะไรดีคะ”

เธอหันไปสั่งอาหารกับพนักงาน แม้แต่พนักงานผู้หญิงยังมองเธออย่างชื่นชม

“สเต๊กเนื้อแล้วกันครับ”

เมื่อพนักงานรับออร์เดอร์เดินจากไป ทั้งคู่ก็คุยเรื่องทั่วไปต่อกันจนพนักงานเอาอาหารมาเสิร์ฟ ทั้งสองคนก็แบ่งอาหารให้กันทาน ดูน่ารักในสายตาของคนที่พบเห็น เหมือนคู่รักที่ดูหวานกันมาก ผู้ชายหล่อผู้หญิงสวยเซ็กซี่ดูเหมาะสมกัน

“นัทลองทานสลัดปูนิ่มดูค่ะ น้ำสลัดเขาอร่อยนะ เดี๋ยวปริมแบ่งให้ชิม”

พริมาตัดปูนิ่มพร้อมน้ำราดลงบนจานของเขา ณัฐนันท์ลองตักเข้าปากดู

“อร่อยดีครับ”

พริมายิ้มกว้าง

“ปริมชอบมากเลย ไปทานร้านอื่นไม่อร่อยเท่าร้านนี้เลยรู้ไหม ขอปริมชิมสเต๊กของนัทได้ไหมคะ”

ณัฐนันท์พยักหน้าหั่นสเต๊กในจานให้เธอแล้วยื่นมาป้อนที่ปาก พริมาอ้าปากรับ

“อร่อยไหม”

ณัฐนันท์รอเธอเคี้ยวจนหมดก่อนที่พริมาจะตอบว่า

“อร่อยค่ะเนื้อนุ่มดี”

“หนูเพิร์ลนั่นมันผู้ชายของหนูหรือเปล่าลูก”

เคที่หรือคุณากร รุ่นพี่สาวข้ามเพศสะกิดให้พัลลภาดูคู่รักที่กำลังป้อนอาหารหวานฉ่ำให้แก่กันที่โซนสวนของร้าน พัลลภานั่งหันหลังให้กับมุมนั้น หันไปมอง ใจกระตุกกับภาพที่เห็น ณัฐนันท์กำลังป้อนอาหารให้กับผู้หญิงคนนั้น ไหนว่าจบกันไปแล้วไง แล้วนี่คืออะไร หรือที่ผ่านมามันไม่เคยจบจริงๆ เขาแค่หลอกเธอ เหมือนมีคนเอาเข็มมาทิ่มที่ใจ ความเจ็บจุกไหลวนไปทั้งใจ โดนหลอกอีกแล้วสินะ

“ตอนนี้ไม่ใช่แล้วล่ะค่ะ พี่เคที่ เลิกกันแล้ว”

พัลลภาหันหน้าหนีจากภาพที่เห็น ฝืนยิ้มออกมาแต่น้ำตาคลอ เธอเจ็บและเธอรับไม่ไหว เลิกกันแค่เจ็ดวันเขาก็มากับคนอื่น ดูเขาสบายดีมากตรงข้ามกับเธออย่างสิ้นเชิง

“โธ่ลูก”

เคที่มองรุ่นน้องแล้วรู้สึกสงสาร สวยน่ารักขนาดนี้ยังนกเลย แต่ก็นะ คู่ควงคนใหม่ของอดีตแฟนของรุ่นน้องคนนั้นก็สวยจริงๆนั่นแหละ สวยดูแพงหาที่ติไม่เจอเลย ส่วนรุ่นน้องของเธอเป็นผู้หญิงประเภทน่ารักน่าเอ็นดู ผู้หญิงสองคนดูต่างกันอย่างสิ้นเชิง

“นังเคที่จะพูดทำไม ฉันเห็นตั้งนานแล้วยังไม่พูดเลย”

วุ้นพี่รหัสของส้มเอ่ยปากตำหนิเพื่อน

“ขอโทษทีนะหนูเพิร์ล พี่ไม่ได้ตั้งใจ ไม่เป็นไรหรอกลูกอย่าไปแคร์ ผู้ชายไม่ไร้เท่าใบโหระพาน่ารักๆอย่างหนูเดี๋ยวก็หาใหม่ได้”

“นังเคที่ใบพุทราไหมยะ”

เคที่หลุดขำ

“ก็ใบโหระพามันตลกกว่า ฉันแยกไม่ออกว่าอันไหนโหระพาอันไหนกะเพรา เวลาแม่ใช้ให้ไปเด็ดโหระพาทีไรฉันได้กะเพรามาทุกที หาโหระพาไม่เคยได้เลย”

คำพูดตลกของรุ่นพี่ทำให้พัลลภาพอจะยิ้มออกมาได้

“เห็นไหม อย่างน้อยก็ทำให้น้องยิ้มได้”