ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 131

ณัฐนันท์ดึงคอเสื้อรุ่นน้องเอาไว้ มีสี่หัวย่อมดีกว่าสามหัวแน่นอน กายนั่งลงเซ็งๆเบื่อคนมีของดีกับตัวแล้วไม่รู้จักรักษา

“แหม ใจเย็นไอ้กาย มึงนี่มันใจร้อนฉิบหาย”

เท็นบ่นเพื่อน แล้วหันมาทางพี่รหัส

“แต่วีรกรรมความเลว เอ้ย!ความปากร้ายของพี่หมดแล้วใช่ไหมครับ”

เท็นหันมาถามพี่รหัสคิดว่าประมาณนี้ก็หนักอยู่ แต่น้องเพิร์ลก็รักพี่นัทขนาดนั้น น่าจะพอง้อได้

“ยัง”

ณัฐนันท์ตอบเสียงเบา เอาจริงๆก็เงียบไปนานกว่าจะหลุดคำตอบออกมาเหมือนคนที่กำลังกลัวว่า ถ้าเล่าทั้งหมดจะไม่มีใครยอมช่วย

“ยังมีอีกเหรอพี่”

เท็นถามอย่างเหนื่อยใจแทน

“อืม หลังเลิกกันวันนั้นเขาเจอกูไปกับปริม เขาเลยมาถามกูว่าที่กูเคยบอกเขาว่าจะเลิกกับปริมสรุปไม่เคยเลิกใช่ไหม โกหกเขามาตลอดใช่ไหม แล้วถามกูว่าที่เคยบอกเขาว่ารักเคยรักเขาจริงๆบ้างไหม"

ติณณภพกลืนน้ำลายดังเอื้อก ลุ้นฟังคำตอบว่าเพื่อนตอบว่าอะไร เพราะแค่ที่เล่ามาก็คิดว่างานหินกว่าที่คิด ขืนมันปากเสียเรื่องนี้อีก คงไม่ต้องคิดเรื่องไปง้อแล้วล่ะ

“ก็ตอนนั้นกูโมโหที่เขาด่ากูเยอะเลย กูเลยบอกเขาไปว่า...”

ณัฐนันท์มองหน้าเพื่อนกับรุ่นน้องแล้วไม่อยากจะตอบ เพราะคิดว่าคงโดนด่าแน่ๆ

“ว่า..”

ติณณภพทวนคำแทนคำถาม

“ตอนจะเอา ให้พูดอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ”

“เหี้ย!!!”

สิ้นคำตอบของณัฐนันท์ ทั้งสามคนพร้อมใจกันปล่อยสัตว์ออกมาวิ่งเล่น เหี้ย คงไม่มีอะไรเหมาะเท่าคำนี้อีกแล้ว

กายส่ายหัวแล้วลุกขึ้นเป็นคนแรก ตี๋ลุกตามเป็นคนที่สอง เท็นเงยหน้ามองเพื่อนแล้วหันมามองพี่รหัสที่นั่งหน้าเศร้า

“พี่นัท ผมว่างานง้อน้องเพิร์ลยากเกินไปว่ะ ถ้าผมเป็นน้องผมคงหาผัวใหม่ และเอาจริงๆนะพี่ อย่าโกรธผมนะ ถ้าเพิร์ลเป็นน้องสาวผม ผมจะบอกน้องว่า อย่ากลับไปคบกับผู้ชายเลวๆคนนั้นอีกเลย แต่ผมไม่ใช่พี่ชายเพิร์ล ผมเป็นน้องรหัสพี่ ผมเลยจะบอกพี่แค่ว่า ยากว่ะพี่ ปล่อยน้องไปเถอะ พี่คงไม่ได้รักน้องจริงหรอก พี่อาจจะแค่คิดไปเอง”