“เห็นบอกว่าชอบ เลยให้พนักงานเอามาเก็บใส่กล่องไว้ให้หมดเลย เพราะความชอบของเพิร์ลทำให้ลูกค้าสาขานี้อดกินบานอฟฟี่เลยรู้ไหม”
ณัฐนันท์บอกยิ้มๆ มองดูแก้มเนียนๆที่แต้มรอยแดงโดยไม่ต้องปัดบลัชออนเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะมันเพิ่งแดงตอนที่เธอคุยกับเขานี่เอง อะไรจะขี้อายขนาดนั้น
“ขอบคุณค่ะ ทั้งหมดเท่าไหร่คะ”
พัลลภาเปิดกระเป๋าสตางค์ล้วงธนบัตรออกมาเตรียมจ่ายเงิน
“ไม่เป็นไร พี่ให้ครับไม่คิดเงิน”
ณัฐนันท์เหลือบตามองพนักงานที่เดินออกไปเก็บโต๊ะ เมื่อเห็นว่าอยู่กันเพียงลำพัง เขาก็ถามคำถามที่อยากรู้ พร้อมสายตากรุ้มกริ่ม
“รับพี่นัทใส่กล่องไปด้วยไหม”
พัลลภาเบิกตากลมโตของเธอขึ้นเพราะตกใจกับคำถาม ปากเธอยิ้มกว้างอย่างคนที่ไม่สามารถหุบยิ้มเอาไว้ได้ บ้าจริง ถามอะไรแบบนี้เนี่ย ตอนคุยทางโทรศัพท์ เธอก็เขินตัวจะบิด เล่นมาถามกันต่อหน้าแบบนี้ เธอทำหน้าไม่ถูก
“เอ้าเงียบเลย อุตส่าห์เสนอของอร่อยที่สุดในร้านให้แล้วนะเนี่ย ไม่อยากกินหน่อยเหรอ”
ณัฐนันท์มองแก้มที่แดงขึ้นกว่าเดิมของคนที่พยายามจะหุบยิ้ม อย่างอดเอ็นดูไม่ได้
จริงดิ นี่คือเขินจริง เขินเป็นเรื่องเป็นราวเลยนะเนี่ย
“ให้ฟรีด้วยหรือเปล่าคะ หรือต้องจ่ายด้วยเงินเท่าไหร่ สำหรับของที่อร่อยที่สุดในร้าน”
พัลลภาข่มความอายถามออกไป เพราะไม่อยากให้เขามองว่าเธอซื่อจนเกินไป เธอกลัวว่าเขาจะไม่ชอบที่มัวแต่เหนียมอาย แม้จริงๆจะอายมากก็เถอะ แต่เธอก็อยากจะพูดคุยกับเขานานๆ
“ถ้าเพิร์ลอยากกิน พี่ให้ฟรีได้ครับ...พรุ่งนี้เพิร์ลว่างไหม ไปดูหนังกันไหมครับ”
ณัฐนันท์มองสาวน้อยตรงหน้าแล้วเอ่ยชวนออกไป ถ้าไม่ได้ฟันสักที มันคงอึดอัดคาใจอยู่แบบนี้
“ไปดูหนังเหรอคะ”
พัลลภามองหน้าเขาอย่างคาดไม่ถึง เมื่อเขาชวนไปดูหนัง ใจเต้นแรงยิ่งขึ้นด้วยความตื่นเต้นและดีใจ
“ใช่ครับ เพิร์ลชอบดูหนังแนวไหนพี่ตามใจเลย ให้เพิร์ลเลือก พี่แค่อยากไปดูหนังกับเพิร์ลแค่นั้นเอง”
พัลลภาซ่อนยิ้ม หลุบตาลงมองถุงเค้กในมือ หัวใจเบิกบานไปหมด พี่นัทชวนเธอไปดูหนัง!
“เพิร์ลดูได้ทุกแนวค่ะ พรุ่งนี้กี่โมงดีคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ของตายคนโปรด My Deceitful Lover