ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 18

“งั้นเอาร้านอร่อยที่พี่รู้จักแล้วกันนะครับ อยู่แถวนี้เอง เขาขายอาหารหลากหลายมีทั้งไทยจีนฝรั่ง เพิร์ล อยากสั่งอะไรก็ได้เลย”

พัลลภาพยักหน้ายิ้มรับ

“ได้ค่ะ”

แค่ไม่กี่นาทีต่อมา ณัฐนันท์ก็พาเธอมาจอดรถหน้าร้านSweetGarden เป็นร้านอาหารที่เขามักจะมากับเพื่อนๆบ่อยๆเวลาที่มีเลี้ยงฉลองอะไรกัน

เขาผายมือให้เธอเดินนำเมื่อไปถึงหน้าร้านก็ทำหน้าที่สุภาพบุรษ เปิดประตูให้

เมื่อผลักประตูเข้าไปในร้าน เห็นลูกค้าที่นั่งอยู่ในร้านก็แทบอยากจะชวนเธอกลับ

วันซวยจริงๆ เขาเห็นว่าในร้านมีเพื่อนๆกลุ่มก๊วนเหล้านั่งกินข้าวกันอยู่หลายคน และคนที่เห็นเขาก่อนก็คือไอ้ตี๋เพื่อนรัก

“เฮ้ยนัท... ว้าว น้องเพิร์ลคนโปรด”

ติณณภพเอ่ยทักทายพัลลภาที่รู้จักกันผ่านเฟสบุ๊ค พลอยทำให้อคินที่นั่งอยู่มองอย่างสนใจไปด้วย

“นั่งด้วยกันไหมมึง”

อคินเอ่ยทักทายเพื่อน ณัฐนันท์อยากจะชวนพัลลภาไปร้านอื่น แต่ไอ้ตี๋เพื่อนตัวดีก็ลากเก้าอี้ออกให้ แล้วเชิญพัลลภานั่ง

“นั่งเลย นั่งเลย สวัสดีครับเพิร์ลพี่เพิ่งมีโอกาสเจอตัวจริงเพิร์ลวันนี้นี่เอง ในเฟซว่าน่ารักแล้วตัวจริงสวยน่ารักกว่าในเฟซตั้งเยอะ”

ปรมัตถ์หรือแป๊ะมองอย่างสนใจ แฟนใหม่ไอ้นัทเหรอวะ เขากับณัฐนันท์เรียนคนละสาขา แต่กินเหล้าด้วยกันบ่อย เลยไม่ค่อยรู้เรื่องของมันดีเท่าไอ้ตี๋ที่เรียนสาขาเดียวกัน

“ขอบคุณค่ะ พี่ตี๋ใช่ไหมคะ”

พัลลภายิ้มให้ติณณภพอย่างคนที่มนุษยสัมพันธ์ดี โดยเฉพาะถ้าใครคนนั้นเป็นเพื่อนสนิทของณัฐนันท์แล้วด้วยล่ะก็ เธอยิ่งต้องทำความคุ้นเคยเข้าไว้ หลายครั้งที่เธอแอบเข้าไปดูรูปของณัฐนันท์จากเฟซบุ๊คของติณณภพ เพราะณัฐนันท์เองไม่ค่อยชอบลงอะไร แต่คนที่ลงบ่อยและมักมีรูปของณัฐนันท์ติดมาด้วยเสมอก็คือติณณภพ

“ใช่ครับ ดีใจจังที่น้องเพิร์ลคนโปรดจำพี่ได้ ไม่เสียแรงที่พี่เฝ้าตามกดไลค์ คอยคอมเมนท์ให้ตลอด”

ติณณภพพูดอย่างอารมณ์ดีและเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักเขม่นมองอย่างไม่พอใจเขายิ่งอารมณ์ดีมากขึ้น สัมผัสได้ถึงรังสีของความหวงที่แผ่ออกมา