ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 30

“ถ้ามึงไม่ได้อะไรกับน้องเพิร์ลจริงๆ กูจีบได้ไหม”

ณัฐนันท์สบตาติณณภพเพื่อดูว่ามันพูดจริงหรือพูดเล่นแต่พอมองตามันแล้ว เดาไม่ออก

“มึงพูดจริง? ”

“ไม่ต้องถามว่าจริงไหม กูแค่อยากรู้ว่าถ้ากูหรือใครจะจีบน้องมึงจะว่าไง”

ณัฐนันท์สบตาเพื่อน

“กูก็คงไม่ห้ามหรอกแต่มึงเป็นเพื่อนกู ถ้ามึงจะคบกับผู้หญิงที่กูเคยเดทด้วยกูอาจจะรู้สึกแปลกๆ แต่ก็คงห้ามไม่ได้ แต่ถ้าเป็นไปได้ก็คงไม่อยากให้เป็นแบบนั้น แต่ถ้าน้องเขาจะมีคนอื่นมาคบหรือจีบก็เรื่องของเขาไหมวะ ไม่เกี่ยวกับกู กูกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน”

ณัฐนันท์รู้สึกแปลกๆที่ใจ ตอนพูดประโยคนี้ออกไป นึกถึงจูบเมื่อวานขึ้นมาเสียอย่างนั้น เขาเป็นจูบแรกของเธอและเขาขอให้เธออย่าทำแบบนั้นกับใครอีก เหมือนจะรู้สึกหวงอยู่หน่อยๆ แต่แล้วไง สิทธิ์ของเธอไหมวะ เธอจะไปทำอะไรที่ไหนกับใครก็เรื่องของเธอนั่นแหละ อย่าเป็นไอ้ตี๋ก็พอ

“สรุปว่าถ้าน้องคบกับคนอื่นมึงไม่หวง แต่อย่าเป็นกูก็พอใช่ไหม”

ณัฐนันท์พยักหน้า

“เออ เพราะมึงเป็นเพื่อนรักกู กูคงรู้สึกแปลกๆถ้าวันหนึ่งมึงมาแนะนำว่าเพิร์ลเป็นแฟนมึง กูคงทำหน้าไม่ถูก แต่ถ้าเป็นคนอื่นกูไม่ติด”

ติณณภพมองหน้าเพื่อน