ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 35

“พี่มีสอบช่วงบ่ายค่ะ ต้องไปรอสอบก่อน คนดีขอกำลังใจหน่อยได้ไหมคะ”

ณัฐนันท์เกลี่ยมือไปตามแก้มของเธอ แก้มเนียนมาก และเขารู้ว่าหอมมากด้วย เธอมองเขาตาโต มีท่าทีลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนจะโน้มตัวมาหอมที่ข้างแก้มของเขา

ณัฐนันท์รู้สึกคันยุบยิบที่ใจ ทำไมน้องน่ารักจัง แก้มของเธอแดง ปากของเธอเม้มเข้าหากัน เขารู้ว่าเธอเขินแต่ก็ยอมให้กำลังใจเขา

ณัฐนันท์หอมลงข้างแก้มของเธอ สูดกลิ่นหอมเข้าปอด ใจเต้นรัว

“ชื่นใจจัง จริงๆอยากจูบแต่ตรงนี้ไม่เหมาะ ติดไว้ก่อนนะคะ สอบเสร็จพี่โทรหานะ”

พัลลภาพยักหน้าเอียงอาย

“ขอให้ทำข้อสอบได้นะคะ”

ณัฐนันท์ลูบผมของเธอ

“ขอบคุณค่ะ เพิร์ลอวยพรพี่แบบนี้ พี่คงสอบได้คะแนนเต็ม”

ใจอยากจะจูบมาก แต่กลัวสติหลุด ตอนบ่ายยังต้องสอบอีก เขาไม่ควรเดินเป้าตุงเข้าห้องสอบ เลยพยายามระงับใจเอาไว้

ความตั้งใจที่จะถอยห่างคงต้องพับไป ก็เธอเล่นมาตามหาเขาถึงที่นี่

เขามันประเภทคนเถื่อนไม่อยากทำลายเด็กใสๆแบบเธอ แต่เธอเล่นมาหาเขาถึงนี่ ถ้าอะไรจะเกินเลยไป ก็อย่าว่าเขาเลวนะ พยายามเลี่ยงแล้วจริงๆ เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูน แต่เป็นน้ำมันเบนซินที่จุดติดง่าย มีเชื้อไฟมาจ่อขนาดนี้ ไม่เผาไหม้ให้เป็นจุณก็ไม่ใช่เขาแล้วไหม

“พี่นัทไปสอบดีกว่าค่ะ เวลายังพอมีเผื่อได้ทวนกับเพื่อนอีกหน่อย ตอนบ่ายเพิร์ลก็มีเรียน เอาไว้เจอกันนะคะ”

พัลลภาบอกกับเขาเสียงหวาน และแววตาก็หวานมากด้วย

“ครับผม พี่สอบเสร็จพี่โทรหานะ”

พัลลภาพยักหน้าในใจแช่มชื่นไปหมด เธอเดินกลับมาขึ้นรถที่เพื่อนจอดรออยู่ ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปนั่ง สุธาสินีก็ถามทันที

“เป็นยังไงบ้างเพิร์ล พี่เขาว่ายังไง”

มองหน้าเพื่อนที่เห็นยิ้มออกมาก็พอจะนึกรู้ว่าคงปรับความเข้าใจกันแล้ว

“พี่เขาบอกว่าโทรศัพท์เสียเลยส่งซ่อม ยุ่งกับการอ่านหนังสือสอบด้วย เลยไม่ได้ติดต่อมา”

“แกเชื่อไหม”

สุธาสินีเช็คความรู้สึกของเพื่อน ว่าเพื่อนคิดยังไง เห็นหน้ายิ้มแย้มแบบคนมีความรักก็พอจะรู้ แต่อยากถามเอาคำตอบ

“ก็ เขาบอกแบบนั้น ฉันก็ควรเชื่อไหม หาเหตุผลที่เขาจะโกหกไม่ออก เขาก็ดูยุ่งจริงๆ ขนาดหนวดยังไม่ได้โกนเลย”

พัลลภาพยายามหาเหตุผลมาเสริมความเชื่อของตนเอง สุธาสินีถอนหายใจ

“อืมก็ดีแล้วแหละจะได้ไม่ต้องคิดมากอีก จำไว้นะเพิร์ล ฉันเป็นเพื่อนแก ที่พร้อมซัพพอร์ทแกเสมอไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันอยู่ข้างแกเสมอนะ”

พัลลภายิ้มออกมา รู้ว่าเพื่อนเป็นห่วง

“ขอบใจมากนะแก ไม่มีแกฉันคงแย่”

สุธาสินีส่งยิ้มให้เพื่อน

“ไม่เป็นไร เราเป็นเพื่อนกัน ไม่อยู่ข้างแกจะให้ไปอยู่ข้างใครล่ะจริงไหม”

พัลลภารู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากๆ มีครอบครัวดี เพื่อนดีชีวิตมีแต่สิ่งดีดี และดูเหมือนว่าแฟนดีดีก็กำลังจะมาโชคดีมากจริงๆ ปีนี้คงเป็นปีมงคลสำหรับเธอแน่ๆ

บทที่ 10

“น้องเพิร์ลกลับไปแล้วเหรอ”