“ถ้าเขาไม่เอาไปล่ะคะ”
เมื่อได้ยินที่เขาบอกพัลลภาก็อดกังวลใจไม่ได้ เพื่อนๆของเขา เธอก็เจอนับครั้งได้แทบจะไม่รู้จักใครดีเลย คนที่คุยด้วยบ่อยที่สุดก็คือพี่ตี๋เพราะเขาเป็นเพื่อนในเฟสบุ๊คกับเธอ นอกนั้นแทบไม่รู้จัก
“เพิร์ลกังวลอะไรหรือเปล่าครับ ไม่ไว้ใจพี่เหรอ”
ณัฐนันท์สีหน้าน้อยใจ เอ่ยถามเธออย่างตัดพ้อ
“ไม่ใช่นะคะเพียงแค่ว่าเพิร์ลไม่รู้จักใครเลย ตอนแรกก็คิดว่าน่าจะมีแฟนของเพื่อนพี่ไปด้วย เพิร์ลจะได้มีเพื่อนบ้าง ถ้ามีแต่ผู้ชายเพิร์ลกลัวทำตัวไม่ถูก”
ณัฐนันท์นึกเห็นใจเธอ ว่าอาจจะกังวลได้ แต่เขารู้จักเพื่อนเขาดี ทุกคนนิสัยดีไว้ใจได้และเขามั่นใจว่าเขาดูแลเธอได้ ไม่มีอะไรต้องกังวลเลย
“ไม่เป็นไรนะคนดี พี่สัญญาว่าจะดูแลเพิร์ลอย่างดี เพิร์ลเป็นตัวของตัวเองได้เลยเพื่อนพี่มันสบายๆอยู่แล้ว นิสัยดีทุกคน รับรองว่าพี่ไม่ให้ใครมาวุ่นวายกับเพิร์ลแน่นอนพี่หวงเพิร์ลขนาดนี้ เชื่อพี่นะคะ”
พัลลภาพิศมองใบหน้าภายใต้กรอบแว่นสีดำ เธอเห็นเพียงรอยยิ้มอบอุ่นที่ส่งมาให้ แต่ไม่เห็นแววตาของเขา ในใจลึกๆก็อดกังลไม่ได้ ตอนแรกยังคิดว่ามีแฟนๆของเพื่อนเขาไปด้วยพอให้ได้พูดคุยหรือทำกิจกรรมแบบผู้หญิงด้วยกัน แต่พอมีแต่ผู้ชายไปเธอจะทำอะไรล่ะ
ณัฐนันท์มองหน้านิ่งๆของคนที่เขาอยากให้มาด้วย ก็อดใจเสียไม่ได้ หรือจะโกรธหน้าของเธอนิ่งมาก แววตาดูกังวล
“โกรธพี่เหรอครับ”
พัลลภาส่ายหน้า
“ไม่หรอกค่ะแค่อดกังวลไม่ได้ พวกพี่มีแต่ผู้ชาย เพิร์ลเป็นผู้หญิงคนเดียว เลยกลัวว่าจะเหงา”
พัลลภาพยายามฝืนยิ้ม
“งั้นเอาแบบนี้ไหม ถ้าระหว่างที่เราเดินทางไปถึงบ้านเพ ถ้าเพิร์ลรู้สึกไม่โอเคกับเพื่อนพี่ พี่พาเพิร์ลแยกออกมาแล้วเที่ยวกันสองคนดีไหมครับ เที่ยวในระยองก็ได้ อยู่กับพี่ไม่ต้องกลัวเหงา นะรับรองมีอะไรให้ทำเยอะแยะ”
ณัฐนันท์ปลอบใจเธอ เขาเป็นคนชวนเธอมา เขาต้องดูแลเธออย่างดีตลอดทั้งทริปอยู่แล้ว
พัลลภาเห็นความจริงใจของเขาที่ส่งมาก็พอทำให้เธอคลายใจลงได้บ้าง
“ก็ได้ค่ะ”
ณัฐนันท์จุมพิตเบาๆที่มือของเธอ
“เด็กดี”
พัลลภารู้สึกดีขึ้นมากเมื่อเขาเข้าใจและได้รับความใส่ใจจากเขา จริงๆเธอไว้ใจเขามาก แต่แค่ไม่รู้จักเพื่อนๆของเขาดีพอเลยกังวล แต่พอเขาให้ความมั่นใจเธอก็รู้สึกโอเคขึ้น
“บ้านพี่ตี๋อยู่แถวไหนคะ ไกลไหม”
พัลลภาชวนเขาคุย
พัลลภายกมือไหว้น้องรหัสของเขาและแน่นอนว่าพวกเขาอายุมากกว่าเธอ
“สวัสดีค่ะพี่เท็นพี่กาย”
“สวัสดีครับเพิร์ลพี่เท็นนะครับน้องรหัสพี่นัท”
“เอ๊ะสายรหัสนี่คัดตามหน้าตาหรือเปล่าคะ”
พัลลภาแกล้งแซวเพื่อทำความคุ้นเคย
“แน่นอนครับความหล่อมันดึงดูดกันเอง นี่หล่อตั้งแต่ต้นสายยันปลายสายเลยนะครับ"
เธอทักทายอย่างเป็นกันเองกับน้องรหัสของเขา ณัฐนันท์หรี่ตามองไอ้กายที่มองผู้หญิงของเขาตาปรอย แถมพอหันไปมองพัลลภา ฝ่ายนี้ก็ยิ้มหวานให้น้องรหัสเขากับน้องรหัสไอ้ตี๋เหลือเกิน
ในใจรู้สึกแปลกๆ หวงแหละ พอจะรู้ตัว ยิ่งกับไอ้กายที่แอบชอบเด็กเขาอยู่แล้วด้วย เขายิ่งหวง ไม่ค่อยชอบใจที่มันมองเธอตาหวานขนาดนั้น
“ไอ้กายคนนี้ของพี่ครับ มึงอย่ามองเพิร์ลตาหวานขนาดนั้น กูหวง”
ณัฐนันท์เดินไปโอบพัลลภาไว้อย่างแสดงความเป็นเจ้าของ ส่งผลให้คนที่โดนโอบหน้าแดงใจเต้นแรงขึ้นมาทันที รู้สึกดีที่เขาบอกว่าหวงและแสดงออกมาว่าหวงจริงๆ
***
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ของตายคนโปรด My Deceitful Lover