ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 91

พัลลภายิ้มกว้างเมื่อเขาถามแบบรู้ทัน

“ใช่ค่ะ เก่งจังจำได้ด้วย”

“แหม ก็คนนี้คนโปรดนี่คะ กินข้าวเสร็จเพิร์ลรีบกลับหรือเปล่า”

พัลลภาส่ายหน้า เธออยู่กับเขาได้ สักสี่ทุ่มค่อยกลับยังได้เลย

“ไม่ค่ะ พี่นัทจะชวนเพิร์ลไปไหนคะ”

“พี่จะรบกวนขับรถตามพี่ไปที่บ้านหน่อยได้ไหม พี่จะเอารถไปคืนที่บ้าน แล้วฝากเพิร์ลไปส่งพี่ที่คอนโดที อาทิตย์หน้าพี่จะได้รถคืนแล้วนะ หลังจากนั้นก็จะไม่มีเรื่องอะไรให้คนดีกังวลอีกแล้ว”

พัลลภายิ้มกว้าง เมื่อได้ยินแบบนั้น

“ได้ค่ะ มันจะไม่มีแบบนี้อีกแล้วใช่ไหมคะ พี่นัทรู้ใช่ไหมว่าเพิร์ลเสียใจเวลาที่รู้ว่าพี่นัทแอบมีใคร”

“ไม่มีอีกแล้วครับ เพิร์ลสบายใจได้นะ ว่าพี่จะไม่มีปัญหาเรื่องผู้หญิงให้เพิร์ลกังวลอีก”

เขาให้คำมั่นสัญญา เอาตรงๆคือก็สงสารเธอ ผู้หญิงคนอื่นเขาไม่คิดจะมีอีก ที่ยังคาราคาซังก็พริมานี่แหละ แต่จะให้ตัดพริมาก็ไม่ได้

“ขอบคุณนะคะ ที่ทำเพื่อเพิร์ล”

ณัฐนันท์จับมือเธอไว้ บอกตัวเองว่าหลังกลับจากสิงคโปร์กับพริมา ถ้ามันไม่น่าจะพัฒนาความสัมพันธ์ต่อกันได้ บางทีเขาอาจจะขอหยุดความสัมพันธ์แบบเพื่อนนอนกับพริมาจริงๆสักที บางทีก็รู้สึกว่าสงสารพัลลภา เขาไม่อยากให้เธอเสียใจ

หลังรับประทานอาหารเสร็จพัลลภาก็ขับรถตามณัฐนันท์ไปที่บ้านของเขา เป็นบ้านหลังใหญ่มีพื้นที่ค่อนข้างกว้าง ด้านข้างเหมือนกำลังสร้างบ้านอีกหลัง เธอขับรถตามเขาเข้าไปในบ้าน

เขาขับแคมรี่ไปจอดไว้ที่โรงจอดรถแล้วก็เดินกลับมาหาเธอที่รถและบอกให้เธอรอ

“เพิร์ลรอแป๊บหนึ่งนะ เดี๋ยวพี่มา ขอเอากุญแจรถไปเก็บก่อน”

พัลลภาเปิดประตูจะลงจากรถ

“พี่นัทคะ ให้เพิร์ลลงไปสวัสดีคุณพ่อคุณแม่ก่อนไหมคะ”

พัลลภาถามออกไปเพราะเธออยากลงไปทำความรู้จักกับที่บ้านของเขา

“ไม่ต้องหรอกครับสองทุ่มแล้ว พ่อกับแม่พี่ขึ้นนอนแล้ว เพิร์ลรอในรถนี่แหละ เดี๋ยวพี่มาแป๊บเดียวนะคนดี”

พัลลภามองตามหลังณัฐนันท์ที่เดินเข้าบ้านไป รู้สึกผิดหวังที่ไม่ได้เข้าไปทำความรู้จักกับที่บ้านของเขา

“อ้าว นัท ไหนบอกจะไปสิงคโปร์ไม่ใช่เหรอ”

เจ้นกที่นั่งดูทีวีรอสามีอยู่ถามอย่างแปลกใจ ที่เห็นน้องชายเข้าบ้านมาเวลานี้

“ไปพรุ่งนี้เช้าเจ้”

“แล้วคืนนี้นอนบ้านเหรอ”

ณัฐนันท์เอากุญแจรถไปเก็บไว้ที่ตู้กุญแจก่อนจะหันมาตอบพี่สาว

“เปล่านัทเอารถมาคืน เดี๋ยวจะไปแล้ว ไปก่อนนะ”

“อ้าว เดี๋ยวสินัท จะกลับยังไง”

เจ้นกถามอย่างเป็นห่วง

“มีคนมารับครับ ไปก่อนนะเดี๋ยวเขารอนาน”

ณัฐนันท์เดินออกจากบ้านไปเลยไม่เสียเวลาอยู่คุยกับพี่สาวอีก เขาเดินไปที่รถฝั่งคนขับ พัลลภากดกระจกลงมาคุยกับเขา

“คะ”

เธอเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม