เข้าสู่ระบบผ่าน

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 108

ยอดขาดทุนของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูทำให้เผยเชียนรู้สึกสบายใจขึ้นมาก

ซีรีส์เรื่องชีวิตประจำวันของบอสเผยกับเกมนักออกแบบเกมเหมือนจะทำเงินได้

ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูอีก หัวใจเขาคงจะรับไม่ไหว

โชคดีที่หม่าหยางไม่ทำให้เขาผิดหวัง!

เผยเชียนค่อยสงบใจได้หน่อย

ตอนนี้เขากังวลเรื่องเกมนักออกแบบเกมมากกว่า

ร้านอินเทอร์เน็ตของเขาน่าจะขาดทุนสามแสนหยวนต่อเดือนซึ่งดูเหมือนจะเยอะ แต่เอาเข้าจริงแล้วไม่ได้ถือเป็นเงินก้อนโตอะไรเลย

ส่วนซีรีส์ชีวิตประจำวันของบอสเผย…เผยเชียนได้แต่หวังว่าจะไม่มีสปอนเซอร์เข้า

“ต่อไปฉันต้องจับตาดูเกมนักออกแบบเกม จะให้เกิดอะไรผิดพลาดอีกไม่ได้!

“ฉันต้องเอาบทเรียนจากเกมฐานทัพกลางทะเลมาใช้

“รอบก่อนฉันไม่ได้สนใจเกมฐานทัพกลางทะเลเท่าไหร่ เห็นแค่โหมดเนื้อเรื่องกับปืนกิเลนเพลิงแปดร้อยแปดสิบแปดหยวนก็คิดว่าทุกอย่างโอเคแล้ว สุดท้ายดันไม่โอเคเลยสักนิด!

“รอบนี้ฉันต้องเล่นเกมตั้งแต่ต้นจนจบ!”

ใครๆ ก็บอกว่าเงินหายาก

แต่สำหรับฉัน ทำไมการเสียเงินถึงได้ยากขนาดนี้กันนะ!

วันที่ 25 มีนาคม…

เกมนักออกแบบเกมเสร็จสมบูรณ์อย่างเป็นทางการ ตอนนี้อยู่ในกระบวนการปรับปรุงและแก้ไขบั๊ก

เผยเชียนขอตัวเกมเวอร์ชันล่าสุดจากทีมพัฒนาเกมมาลงคอมพิวเตอร์ของตัวเอง เขาตั้งใจจะลองเล่นเองตั้งแต่ต้น!

ถึงจะรู้ผลลัพธ์ของทุกตัวเลือกดี แต่เผยเชียนก็อยากลองสัมผัสเกมดูเอง

เกมวางแผนจะปล่อยวันที่ 1 เมษายน

ใช่ ปล่อยวันเมษาหน้าโง่นี่แหละ!

ถ้าเผยเชียนเจออะไรที่อาจทำให้เกมดังขึ้นมาได้ เขาก็ยังเหลือเวลาแก้อีกเกือบสัปดาห์

ส่วนเรื่องโฆษณาเกม…

เผยเชียนเลิกพยายามแล้ว

ครั้งนี้ไม่เหมือนสองครั้งก่อน ตอนนี้บริษัทเถิงต๋าเป็นที่รู้จักมากขึ้น

ความโด่งดังของเกมแม่ทัพผีและเกมฐานทัพกลางทะเลทำให้บริษัทเป็นที่รู้จักไม่น้อย

ทุกเกมของบริษัทเถิงต๋าปล่อยให้เล่นผ่านแพลตฟอร์มทางการ ถ้าปล่อยเกมนักออกแบบเกมไป ผู้เล่นจากเกมแม่ทัพผีและเกมฐานทัพกลางทะเลจะต้องมาลองเล่นแน่!

เมื่อเป็นแบบนี้ เขาจะโฆษณาเกมหรือไม่ก็ไม่ได้ส่งผลต่อเกมนักออกแบบเกมมากนัก

ประเด็นอยู่ที่ตัวเกม

เผยเชียนใส่เนื้อหายั่วยุผู้เล่นเข้าไปเยอะมากซึ่งเป็นจุดที่เขามั่นใจที่สุด!

เขาเริ่มเกมตั้งแต่ตอนแรกสุด

ใส่ใจรายละเอียดทุกตัวเลือก ทุกผลลัพธ์ เสียงพากย์ทุกประโยค

“…ลู่หมิงเหลียงก็พากย์ไม่ได้แย่นี่ ทำเสียงกวนโอ๊ยแบบนี้ได้ยังไงนะ

“น่าเบื่อ

“เดินไปเดินมาโคตรน่าเบื่อ

“เสียงพากย์ก็พูดกวนอยู่นั่นแหละ ออกไปกระทืบลู่หมิงเหลียงเลยดีมั้ยวะ…

“ต้องเดินไปอีกนานแค่ไหนเนี่ย…

“เดี๋ยวนะ…”

เผยเชียนรู้สึกขึ้นมาว่าเกมนักออกแบบเกมทำให้เขาอยากเลิกเล่นสุดๆ

ถึงหร่วนกวางเจี่ยนจะออกแบบงานภาพและวางคอนเซ็ปต์ให้เกมออกมามีเอกลักษณ์มาก แต่เผยเชียนก็ยังรู้สึกว่าตัวเกมโคตรน่าเบื่อ

ทำไมน่ะหรือ

ก็เพราะตัวเลือกทุกข้อ บทพากย์ทุกบรรทัด เผยเชียนเป็นคนเขียนเองหมด!

เดินเข้าไปในห้องก็เจอตัวเลือกมากมาย

สำหรับผู้เล่น ประตูแต่ละบาน ตัวเลือกแต่ละข้อจะพาไปสู่ผลลัพธ์ที่พวกเขาไม่รู้

แต่เผยเชียนรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ถ้ารู้แล้วว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น เกมยังจะสนุกอยู่หรือ

ก็เหมือนดูหนังสืบสวนสอบสวนทั้งๆ ที่รู้ว่าฆาตกรคือใครและตอนจบเป็นแบบไหน ความตื่นเต้นระหว่างทางก็ลดน้อยลง

เผยเชียนอดทนเล่นเกมจนจบ เล่นไปถึงตอนจบสองสามแบบก็ได้ข้อสรุป

บทที่ 108 งานของหม่าอี้ฉวิน 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี