ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 18

หวงมองโจว “แกว่าไง”

โจวหยุดคิดสักพัก “ฉันว่าน่าจะได้”

คนอื่นๆ ก็พยักหน้ารับเหมือนกัน

หวงคิดต่อสักพัก “โอเค รับงาน! ไหนๆ ลูกค้าก็จ่ายเงินให้แล้ว เราลองใช้โอกาสนี้ตรวจสอบตลาดดูก็ดี”

“ถ้าคนไม่ชอบงานสไตล์นี้กัน คนเสียเงินก็คือลูกค้า เราก็จะได้รู้ว่างานสไตล์นี้ไปต่อไม่รอด”

“ถ้างานสไตล์นี้เป็นที่นิยม เราก็อาจตั้งสตูดิโอเป็นของตัวเองได้ ถ้าเราดัง อะไรก็เป็นไปได้หมด”

หร่วนกวางเจี่ยนพยักหน้า “คิดเหมือนฉันเลย!”

“ตอนนี้ก็เหมือนใช้งานลูกค้าสร้างชื่อเสียงให้เรา อีกอย่างลูกค้าก็จ่ายหนักด้วย สามสัปดาห์นี้เรามาทำงานให้เต็มที่ สร้างมาตรฐานให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อปิดงานได้อย่างงดงามกันเถอะ!”

“ถ้างานภาพออริจินัลชุดนี้ได้ผลตอบรับดีมากๆ เราก็ได้โอกาสสร้างชื่อเหมือนกัน อนาคตของเราต้องสดใสแน่!”

ในที่สุด พวกเขาก็ตกลงกันได้และเริ่มทำงาน

หร่วนกวางเจี่ยนร่างคอนเซปต์งาน ส่วนหวงทำหน้าที่ร่างภาพคร่าวๆ คนอื่นๆ ที่ไม่ค่อยเก่งและไม่ค่อยคุ้นเคยกับงานสไตล์นี้รับหน้าที่วาดรายละเอียดเพิ่มเติมและลงสี

ตามกระบวนการทำงานปกติ หร่วนกวางเจี่ยนต้องส่งภาพร่างงานออริจินัลให้เผยเชียนดูเมื่อร่างเสร็จ พอเผยเชียนยืนยันว่าตรงตามที่ต้องการค่อยเริ่มลงรายละเอียดต่อ

แต่ในเมื่อเผยเชียนไม่ได้สนใจเรื่องนี้จึงข้ามขั้นตอนนี้ไปได้

ทั้งห้องเริ่มปั่นงานกันอย่างขยันขันแข็ง

…

…

หอพักนักศึกษา มหาวิทยาลัยฮั่นตง

พริบตาเดียว สองสัปดาห์ก็ผ่านไป

เผยเชียนตรวจสอบระบบ

<ระบบแปลงความมั่งคั่ง>

<เจ้าของ: เผยเชียน>

<อัตราแปลงกำไรอยู่ที่ 100:1 อัตราการขาดทุนอยู่ที่ 1:1>

<วันปิดบัญชีครั้งต่อไป: อีก 16 วัน>

<หมายเหตุ: หากมีสินค้าที่ยังไม่ได้วางจำหน่ายในช่วงหนึ่งสัปดาห์ก่อนการสรุปบัญชี ระบบจะเลื่อนวันสรุปบัญชีออกไปและกำหนดวันขึ้นใหม่>

<เงินทุนระบบ: 8,792 (↓291,208)>

<ความมั่งคั่งส่วนบุคคล: 1607.6>

เผยเชียนใช้เงินทุนระบบไปแล้วสองแสนเก้าหมื่นหยวน เหลือเงินไม่ถึงหมื่นหยวน

นอกจากซื้องานภาพ เพลง เสียงเอฟเฟ็กต์ประกอบ และอุปกรณ์บริการเช่าเซอร์เวอร์คลาวด์แล้ว เผยเชียนยังซื้อเทมเพลตทักษะของเกมการ์ดมาด้วย

เขาไม่ได้ตั้งใจจะซื้อเทมเพลตนี้ แต่เผยเชียนก็ไม่รู้จะเก็บเงินทุนระบบที่เหลือไว้ทำไม

อย่างไรเสีย เงินทุนระบบที่ไม่ได้ใช้ก็ไม่ได้แปลงเป็นความมั่งคั่งส่วนบุคคลอยู่แล้ว เผยเชียนรับไม่ได้เพราะมันก็เหมือนกับเสียเงินทิ้งไปเฉยๆ

เขาใส่ระบบทักษะเข้าไปในเกมเรียบร้อย

ยกตัวอย่างเช่น ทักษะของกวนอูคือคมดาบจันทร์เสี้ยวมังกรเขียว ทักษะของจิวยี่คือแผดเผาผาแดง สร้างความเสียหายให้ศัตรูทั้งหมด ทักษะจิตโลหะของแฮหัวตุ้นทำให้ได้ค่าสถานะต้านทานเต็มที่กับลดความเสียหายในระยะเวลาหนึ่ง และอื่นๆ

ทักษะเหล่านี้ก็คล้ายๆ ทักษะของเกมการ์ดอื่นๆ ส่วนใหญ่ลอกมาจากเกมสามก๊กสุดคิวต์ ระบบทักษะล้วนคล้ายๆ กันและเทมเพลตทักษะนี้ก็ไม่ได้ต่างอะไร

เผยเชียนใส่ทักษะให้เหล่าตัวละครในเกม ใช้ของต่างๆ ที่ซื้อมาไปไม่มากก็น้อย

แน่นอนว่าระหว่างทำงาน เผยเชียนโยนงานที่ดูวุ่นวายไปให้หม่าหยางทำหมด

เอาเข้าจริง เผยเชียนไม่ได้คาดหวังว่าหม่าหยางจะใส่ทักษะให้ตัวละครได้ถูกต้องทั้งหมด จะดีมากถ้ามีข้อผิดพลาดหรือบั๊กบ้าง

แต่กลายเป็นว่าหม่าหยางค่อนข้างรอบคอบ หลังจากเขาจัดการระบบทักษะเสร็จ เผยเชียนก็มาตรวจดูและแปลกใจที่ไม่พบปัญหาอะไร

ทว่าจุดนี้ไม่ใช้เป้าหมายหลักในการทำให้เกมขาดทุน เผยเชียนจึงไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก

เงินที่เหลืออยู่แปดพันหยวนต้องจ่ายเป็นเงินเดือนให้หม่าหยางสามพันหยวนซึ่งจะจ่ายได้ตอนสิ้นเดือน

เผยเชียนคิดหาวิธีใช้เงินที่เหลืออยู่ห้าพันหยวน เขาควรจะไปหาซื้อของเพิ่มจากเว็บไซต์รวมทรัพยากร ชายหนุ่มต้องใช้เงินทุนระบบให้หมดไม่ให้เหลือแม้แต่แดงเดียว

แล้วทำไมความมั่งคั่งส่วนบุคคลเขาจึงเพิ่มขึ้นน่ะหรือ…

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน