ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 209

เผยเชียนเดินมองไปรอบๆ พลางครุ่นคิดอย่างหนัก

หลายร้านในละแวกนี้กำลังปรับปรุงใหม่ หมายความว่าถ้าเปิดภัตตาคารระดับสูงที่นี่ก็มีโอกาสสูงที่คนอื่นจะมาเจอ

ดังนั้นทำเลทั้งหมดที่เลือกไว้ก่อนหน้านี้จึงกลายเป็นใช้ไม่ได้สักที่

เผยเชียนเดินไปเรื่อยๆ จนถึงบริเวณใกล้ๆ ย่านพักอาศัยหมิงหยุนวิลล่าโดยไม่รู้ตัว

พอเห็นวิลล่าที่ตั้งอยู่ห่างออกไปบนเนินเขา ชายหนุ่มก็เริ่มครุ่นคิด

หมิงหยุนวิลล่าตั้งอยู่ที่เขาไร้ชื่อ (หรือก็แค่กองหินกองทราย) นอกเมืองจิงโจว วิลล่าส่วนมากจะอยู่ตรงตีนเขา มีบางส่วนที่ตั้งเหนือขึ้นไปเกือบครึ่งเขา วิลล่าเหล่านี้มีชื่อเรียกว่า ‘วิลล่ายอดเขา’

เท่าที่เผยเชียนรู้มา หมิงหยุนวิลล่าขายวิลล่าออกไปได้ไม่มาก โดยเฉพาะหลังที่อยู่ไกลขึ้นไปบนยอดเขา

ที่เป็นอย่างนั้นหลักๆ มาจากสองเหตุผล

เหตุผลแรกคือวิลล่าเหล่านี้ไม่มีมูลค่าด้านการลงทุน ราคาของมันสูงเกินไป มีไม่กี่คนที่จ่ายไหว

หมิงหยุนวิลล่าถือว่าอยู่เขตนอกเมืองจิงโจว คนที่จะซื้อวิลล่าที่นี่ ส่วนใหญ่มักมีอสังหาริมทรัพย์ในเมืองที่ราคาเท่าๆ กันอยู่แล้ว แถมคนส่วนใหญ่ยังไม่อยากอาศัยอยู่นอกเมืองด้วย

ถ้าจะซื้อวิลล่าไว้เป็นบ้านพักตากอากาศเผื่อนานๆ ทีแวะมาพัก อัตราความคุ้มค่าต่อราคาก็ถือว่าต่ำมาก

ดังนั้นวิลล่าพวกนี้จึงสูญเสียมูลค่าไปอย่างง่ายดายหลังจากซื้อไป เว้นเสียแต่ว่าจะมีเศรษฐีที่มีเงินมากจนไม่รู้จะเอาไปทำอะไรมาซื้อเล่นๆ ส่วนคนทั่วไปไม่มีใครคิดจะซื้อวิลล่าที่นี่

เหตุผลที่สองคือวิลล่ายอดเขาของหมิงหยุนวิลล่าสร้างโดยอ้างอิงมาตรฐานวิลล่ายอดเขาของต่างประเทศ ทุกหลังถูกออกแบบโดยสถาปนิกชื่อดังที่ลงมาดูงานด้วยตัวเอง ดังนั้นราคาจึงแพงกว่าวิลล่าบริเวณตีนเขามาก

ด้านบนมีกระทั่งสระน้ำไร้ขอบ รอบบริเวณจัดตกแต่งอย่างหรูหรา

หลังจากประกาศขาย หลายคนมองว่าไม่รู้จะซื้อไปทำไม

ส่วนหนึ่งเพราะแพงเกินไป อีกส่วนมาจากการที่พวกไฮโซที่คิดจะซื้อวิลล่านั้นมักอยากออกแบบวิลล่าตามใจตัวเอง บางคนไม่ชอบงานออกแบบนี้และยืนกรานจะให้ทำทุกอย่างแบบที่ตัวเองต้องการ

แบบวิลล่าของพวกไฮโซอธิบายได้ยากมาก บางคนอยากให้สร้างโดยอิงสถาปัตยกรรมแบบบาโรก มีโต๊ะหินอ่อนแบบสมัยก่อนที่นั่งได้แปดคน บางคนอยากได้วิลล่าสไตล์ฝรั่งเศสแต่งด้วยเครื่องเรือนไม้สีแดง บางคนอยากได้วิลล่าสไตล์เมดิเตอร์เรเนียนที่มีรูปปั้นสิงโตประดับอยู่หน้าทางเข้า บางคนอยากได้เป็นวิลล่าแนวคอตเทจมีสระปลาคาร์ฟ บางคนอยากได้วิลล่าสไตล์จีนผสมสไตล์สถาปัตยกรรมฟื้นฟูคลาสสิกของทางยุโรป

ที่ไล่มาทั้งหมดถือว่าเป็นแบบพื้นฐาน

พอซื้อวิลล่ามา สิ่งแรกที่พวกไฮโซทำคือทุบนั่นเปลี่ยนนี่ จากนั้นก็จ้างคนมาช่วยแปลงวิลล่าให้เป็นบ้านแบบที่ต้องการ แถมยังยืนกรานจะต่อเติมส่วนที่ไม่สามารถทำได้เพิ่มเข้าไปอีก

ไม่ใช่ว่าไฮโซทุกคนจะมีรสนิยมดี แต่พวกเขาล้วนมีวิลล่าแบบที่อยากได้ในใจแตกต่างกันไป

ด้วยเหตุนี้วิลล่ายอดเขาที่หมิงหยุนวิลล่าจึงตกอยู่สถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

แต่ละหลังถูกออกแบบและปรับปรุงให้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวเพื่อที่จะขายได้ราคาแพงๆ แต่พวกไฮโซกลับไม่ซื้อ

ถ้าซื้อวิลล่าที่นี่ไป พวกเขาก็ต้องมาแก้ทุกอย่างใหม่ ต้องใช้เงินล้านถึงสองล้านหยวน แทนที่จะทำแบบนั้น สู้ไปซื้อหลังที่ใกล้สมบูรณ์น่าจะดีกว่า

ถ้าคิดตามนี้อัตราคุณภาพต่อราคาจึงเท่ากับศูนย์

ดังนั้นวิลล่ายอดเขาจึงมียอดขายแย่ที่สุดในหมิงหยุนวิลล่า เรียกได้ว่าเป็นที่สุดของความล้มเหลว

ที่แย่ที่สุดคือ มีที่ดินผืนหนึ่งในบริเวณวิลล่ายอดเขาที่กำหนดไว้ว่าจะใช้เพื่อการพาณิชย์และที่อยู่อาศัย ดังนั้นจึงมีพื้นที่ส่วนเล็กๆ ในวิลล่าที่เอาไว้ใช้ในเชิงพาณิชย์ได้ ตามแผนเดิมวิลล่ากึ่งพาณิชย์นี้จะตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ แยกตัวออกจากส่วนที่เป็นวิลล่าเพื่อการพักอาศัยล้วนๆ สภาพจึงดูย่ำแย่เข้าไปอีก

แต่เผยเชียนกลับคิดว่าทำเลตรงนั้นไม่เลวเลย

ถ้าตั้งภัตตาคารตรงนั้น คนอื่นๆ ก็น่าจะหาเจอได้ยากกว่าเดิม

เทียบกับทำเลที่เลือกไว้ก่อนหน้านี้ ทำเลตรงนั้นน่าจะดีกว่า!

ในทางปฏิบัติวิลล่ากึ่งพาณิชย์สามารถใช้ในเชิงพาณิชย์อย่างเดียวได้ ขอแค่ติดตั้งอุปกรณ์ดับเพลิงและปรับให้ถูกสุขลักษณะตามที่กฎหมายกำหนด

เนื่องจากเผยเชียนจะเปิดภัตตาคารระดับสูง เขาจึงต้องทำให้ได้ตามมาตรฐานนี้

นอกจากนั้นเขายังต้องให้ความสำคัญเรื่องผลกระทบต่อผู้อาศัยในละแวกเดียวกันด้วย

ภัตตาคารอาจสร้างมลภาวะทางเสียง ก่อให้เกิดความไม่สะดวก เกิดปัญหาเรื่องการจัดการที่จอดรถ และอื่นๆ ที่อาจกระทบต่อการใช้ชีวิตของผู้อาศัย

แต่เรื่องนี้น่าจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร

นั่นก็เพราะวิลล่ากึ่งพาณิชย์ตั้งแยกออกมาจากวิลล่าเพื่อการอาศัยโดยเฉพาะ แถมวิลล่ายอดเขายังตั้งอยู่โดดๆ ไม่ได้ติดกับหลังอื่น

ตามแผนโครงการ วิลล่ากึ่งพาณิชย์มีทางเข้าออกส่วนตัว ทำให้ง่ายต่อการขับรถเข้าออก

อีกทั้งภัตตาคารก็ไม่น่าจะมีลูกค้ามากนัก อยากมากก็แค่ตอนเผยเชียนพาพนักงานมากินเลี้ยง พวกเขามาเพื่อกินอย่างเดียวไม่ได้ทำกิจกรรมอื่น เช่น การร้องเพลง พอสองทุ่มก็แยกย้าย เพื่อที่จะได้ไม่รบกวนผู้อาศัยในละแวก

เทียบกันกับทำเลที่เลือกไว้ก่อนหน้า ทำเลตรงนั้นตั้งอยู่ลึกกว่า น่าจะหาเจอยากยิ่งกว่าเก่า!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน