ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 242

เผยเชียนเข้าไปจับมือเฉียวเหลียงทันที “อาจารย์เฉียว ผมได้ยินเรื่องคุณบ่อยมากๆ”

เฉียวเหลียงรู้สึกปลื้มใจที่อีกฝ่ายดูกระตือรือร้น เขารีบโค้งหัวให้เล็กน้อย “ยินดีที่ได้พบครับบอสเผย”

เผยเชียนมองประเมินอีกฝ่ายแล้วพบว่าศัตรูคู่แค้นดูดีทีเดียว คิ้วหนา ตาโต เครื่องหน้าหล่อเหลา ติดที่ดูเอื่อยเฉื่อยและท้วมนิดหน่อย

สภาพเขาเหมือนเด็กติดเกม แต่ไม่เหมือนเปาซวี่ เปาซวี่ทั้งหัวล้านและผอมแห้ง ส่วนอาจารย์เฉียวผมยังดก หุ่นอวบนิดหน่อย ดูค่อนข้างอ่อนแอ

เฉียวเหลียงตกใจที่เผยเชียนดูเด็กมาก เขากะไว้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายน่าจะอายุยังน้อย แต่ไม่คิดว่าจะเด็กขนาดนั้น

ไม่ว่าจะมองมุมไหน เขาก็ดูเด็กกว่าฉัน…

บอสเผยเป็นเจ้าของบริษัทตั้งแต่อายุยังน้อย แถมยังเพิ่งหาจุดยืนเล็กๆ ในวงการเกมได้ ถึงจะยังไม่ได้สร้างผลงานยิ่งใหญ่อะไร แต่เฉียวเหลียงก็อดรู้สึกอิจฉาและเวทนาตัวเองขึ้นมาไม่ได้

เผยเชียนเดินนำเฉียวเหลียงเข้าห้องรับแขก รินชาให้ จากนั้นก็คุยกันเล็กน้อย

“บอสเผย ผมพักมาพอแล้ว เรามาคุยเรื่องงานกันดีกว่าครับ” เฉียวเหลียงเอ่ยถึงเรื่องงานขึ้นมาก่อน

จริงๆ แล้วเขาไม่ต้องรีบร้อนอะไรขนาดนี้ รอคุยเรื่องงานหลังกินข้าวเที่ยงก็ได้

แต่บอสเผยดูแลเขาดีมาก ทั้งจัดโชเฟอร์ส่วนตัวให้ ที่พักก็หรูหรา ได้คะแนนเต็มสิบทุกอย่าง เฉียวเหลียงจึงต้องการแสดงให้อีกฝ่ายเห็นว่าเขาเองก็กระตือรือร้นอยากทำงาน

เผยเชียนพยักหน้า “ได้ครับ”

ปลางับเบ็ดเองขนาดนี้ ดีจริงๆ

เผยเชียนกะจะให้อาจารย์เฉียวได้มีเวลาพักอีกสักหน่อย จะได้เตรียมพร้อมทั้งกายและใจเพื่อรับมือกับความทรมาน แต่ในเมื่ออาจารย์เฉียวพูดขึ้นมาเองขนาดนี้ เขาก็ได้แต่ทำตามที่อีกฝ่ายต้องการ

เผยเชียนเตรียมสัญญาเอาไว้แล้ว “เซ็นสัญญากันก่อนครับ”

เฉียวเหลียงไล่สายตาอ่านสัญญาอย่างรวดเร็ว เนื้อหาในสัญญาคือสิ่งที่พวกเขาตกลงกันก่อนหน้านี้ เขาต้องเล่นเกมแปดชั่วโมงต่อวัน อัตราค่าแรงวันละห้าร้อยหยวน

ถ้าพักวันเสาร์อาทิตย์ก็จะได้เงินประมาณหนึ่งหมื่นหยวนต่อเดือน ถ้าไม่พักจะได้ค่าล่วงเวลา หมายความว่าจะหาเงินต่อเดือนได้เพิ่มอีก

ถึงจะตกลงเงื่อนไขต่างๆ มาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ก็ไม่ได้ลงรายละเอียดมากนัก เฉียวเหลียงไม่มั่นใจว่าในสัญญาจะมีเล่ห์เหลี่ยมหรือคำขอยากๆ อะไรหรือเปล่า

แต่พอได้เห็นสัญญาก็มั่นใจได้ว่าไม่มีอะไรแบบนั้น เขาแค่ต้องเล่นเกมแปดชั่วโมงต่อวันเพื่อเงินห้าร้อยหยวนเท่านั้น!

เฉียวเหลียงรู้สึกทึ่งมาก บอสเผยนี่ใจป้ำจริงๆ!

ในช่วงปีนี้ ค่าแรงหนึ่งหมื่นหยวนต่อเดือนถือว่าสูงมาก

แน่นอนว่าถ้าเฉียวเหลียงเกิดมุ่งมั่นและรับสปอนเซอร์ไม่หยุดหย่อน ก็น่าจะหาเงินได้หนึ่งหมื่นหยวนต่อเดือน

แต่ก็ต้องเหนื่อยสายตัวแทบขาด

เขาต้องอดหลับอดนอนตัดต่อคลิปและเขียนบทอย่างจริงจัง แถมยังต้องดวงดีมีลูกค้าจ่ายหนักถึงจะหาเงินได้มากขนาดนั้น

เทียบกันแล้วงานนี้สบายกว่ามาก เขาไม่ต้องทำอะไรเลย แค่เล่นเกมกลับใจคือฟากฝั่งให้ครบแปดชั่วโมงทุกวัน

เฉียวเหลียงอ่านสัญญาซ้ำสองครั้งก่อนเซ็นชื่ออย่างเบิกบานใจ

“โอเค ตามผมมาทางนี้เลยครับ”

เผยเชียนกับเฉียวเหลียงคุยเล่นกันระหว่างเดินออกจากออฟฟิศเถิงต๋า จากนั้นเสี่ยวซุนก็ขับรถพาทั้งสองไปร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูที่ใกล้ที่สุด

เผยเชียนไม่ได้ตั้งใจจะให้เฉียวเหลียงเล่นเกมที่ออฟฟิศเพราะหลี่หย่าต๋ากับพนักงานคนอื่นๆ รู้เรื่องเกมกันหมด ไม่ว่าจะเป็นอาวุธไหนดีที่สุด เส้นทางไหนง่ายสุด วิธีได้ผู่ตู้ และอื่นๆ

ถ้าให้เล่นเกมที่ออฟฟิศ เฉียวเหลียงก็จะสามารถถามคนอื่นๆ ได้ถ้าเอาแต่ตายไม่หยุด พอได้เคล็ดลับต่างๆ มา เกมก็จะง่ายขึ้น

เผยเชียนอยากให้เฉียวเหลียงได้รับประสบการณ์เหมือนผู้เล่นทั่วไป เขาต้องเล่นเกมกลับใจคือฟากฝั่งด้วยความรู้และพื้นฐานต่างๆ เริ่มต้นที่ศูนย์ การที่เขาจะได้รับประสบการณ์การเล่นแบบนั้นได้จะต้องกำจัดความเสี่ยงทั้งหมดออกไป

เฉียวเหลียงกินดื่มที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูได้ตามใจชอบ ได้เล่นเกมในคอมพิวเตอร์สเป็กสูง มีกาแฟและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่อั้น อาจารย์เฉียวไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องอะไรทั้งนั้น

ไม่นานทั้งสองก็มาถึงร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู

เป็นร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตง เดินสิบนาทีก็ถึงตึกเฉินฮว่าแกรนด์วิว

ถึงจะชื่อสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตง แต่จริงๆ แล้วไม่ได้ใกล้กับมหาวิทยาลัยฮั่งตงขนาดนั้น ต้องเดินไปประมาณสิบห้านาที

ในตอนแรกที่หาทำเลมาเปิดร้านอินเทอร์เน็ต พวกเขาพยายามเลี่ยงทำเลใกล้มหาวิทยาลัย

แต่ย่านนี้เป็นละแวกคนพลุกพล่าน ยอดหมุนเวียนไม่ได้ต่ำ หลังจากเรื่องเฉินเหล่ย ยอดธุรกิจก็เพิ่มสูงขึ้น ตอนนี้ขาดทุนไม่มาก กิจการเป็นที่สองรองจากร้านสาขาหลัก

ด้วยสาเหตุนี้เผยเชียนจึงเมินสาขานี้และไม่ค่อยแวะเวียนมาสักเท่าไหร่

ครั้งนี้เขาแวะมาที่นี่เพื่อนำทางอาจารย์เฉียว ต่อไปถ้าช่วงไหนอารมณ์ไม่ดี เผยเชียนก็จะแวะมาดูอาจารย์เฉียวเล่นเกม ทำแบบนี้ต้องอารมณ์ดีขึ้นแน่นอน

เผยเชียนแนะนำอาจารย์เฉียวกับผู้จัดการสาขาร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู จากนั้นก็ขึ้นไปชั้นสอง ต่อจากนี้ไปตรงนี้จะเป็นโต๊ะทำงานของอาจารย์เฉียว

คอมพิวเตอร์เครื่องนี้ลงเกมกลับใจคือฟากฝั่งเวอร์ชันเบต้าไว้แล้ว เวอร์ชันนี้จะอัปเดตไปพร้อมๆ กับกระบวนการค้นคว้าและพัฒนาเกม นอกจากนี้ยังมีระบบเก็บข้อมูลง่ายๆ ด้วย ในแต่ละวันมันจะบันทึกระยะเวลาการเล่นเกมของอาจารย์เฉียวว่าครบแปดชั่วโมงหรือเปล่า

ถ้าเล่นไม่ครบในหนึ่งวัน เขาสามารถเก็บเวลาเพิ่มในวันถัดไปได้ แต่ถ้าทำไม่ได้ก็จะโดนหักเงิน

แต่มีเรื่องหนึ่งที่ต้องระวัง ตอนนี้เกมกลับใจคือฟากฝั่งยังอยู่ระหว่างการพัฒนา เขาไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลเกมได้ หมายความว่าอาจารย์เฉียวจะอัดคลิปหรือคุยกันแฟนๆ เรื่องเกมนี้ไม่ได้

ที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเองก็ไม่ค่อยมีลูกค้า แถมโต๊ะอาจารย์เฉียวก็อยู่ในมุมปลอดผู้คน มั่นใจได้เลยว่าจะไม่มีใครมากวนเขาตอนเล่นเกม

ไม่นานทุกอย่างก็จัดแจงเสร็จเรียบร้อย

“ผู้จัดการสาขาจะเป็นคนจัดการเรื่องอาหารกับเครื่องดื่มในแต่ละวันให้ ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูยึดตามมาตรฐานความสะอาด คุณมั่นใจได้เลยว่าอาหารกับเครื่องดื่มของเราสะอาดและปลอดภัย

“พยายามทำตัวให้ชินกับสิ่งต่างๆ ไว้นะครับ เรามีงานเลี้ยงต้อนรับคุณคืนนี้ เดี๋ยวถึงเวลาแล้วจะมีคนมารับ

“ถ้าติดปัญหาอะไรให้บอกผู้จัดการสาขาได้เลย”

เผยเชียนช่วยคลายความกังวลใจให้อาจารย์เฉียว

เฉียวเหลียงประทับใจมาก “โอเคครับ!”

“ลองเล่นดูได้เลยนะครับ ผมต้องขอตัวก่อน ถ้ามีคำถามอะไรติดต่อผมได้เลย”

เผยเชียนไม่ได้จะอยู่ดูอาจารย์เฉียวทรมาน เขาเลือกกลับออกไปก่อน

ก็เหมือนสำนวนที่ว่า ‘เห็นชีวิตไม่คิดอยากฆ่า ไม่กล้ากินเนื้อเมื่อได้ยินเสียงเชือด’ เผยเชียนรู้สึกสงสารขึ้นมา เฮ้อ ฉันนี่จิตใจดีจริงๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน