ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 247

พนักงานฉวนหมินรีวิวทำงานรวดเร็วมาก สองนาทีต่อมา พอหวังเผิงเปิดเข้าไปดูในแอปใหม่ก็พบว่ามีร้านไม่ระบุชื่อปรากฏขึ้นตรงที่ตั้งภัตตาคารนี้

แต่รายละเอียดอื่นๆ ว่างเปล่า ไม่มีข้อมูลอะไรเลย

หน้าข้อมูลของร้านอื่นๆ ในฉวนหมินรีวิวทำออกมาได้ดีมาก มีรูป ชื่อร้าน คะแนน บทรีวิว ค่าใช้จ่ายโดยเฉลี่ย ตำแหน่งที่ตั้ง และอื่นๆ

แต่ร้านนี้เป็นแค่หน้าเปล่าๆ ไม่มีอะไร

หวังเผิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มกรอกข้อมูลลงไป

ชื่อปล่อยว่างไว้เหมือนเดิม

ค่าใช้จ่ายโดยเฉลี่ย ดูจากมื้อนี้ก็จะเป็น มากกว่าห้าพันหยวน

เรื่องคะแนนค่อนข้างเป็นปัญหา

หวังเผิงอยากให้ 4.8 คะแนน แต่พอค้นดูร้านอื่นๆ ในเมืองจิงโจวที่ได้ 4.8 คะแนนแล้วก็พบว่าไม่มีร้านไหนสู้ภัตตาคารไร้ชื่อแห่งนี้ได้เลย

ทั้งรสชาติ บรรยากาศ และการบริการ จะให้แค่ 4.8 คะแนนก็คงไม่เหมาะ

ต้องให้คะแนนเต็ม!

หวังเผิงให้คะแนนห้าเต็มห้าในทุกเกณฑ์

รูปไม่มีเพราะร้านไม่ให้ถ่าย

หวังเผิงถ่ายรูปหน้าร้านมาได้ แต่ดูแล้วก็เป็นแค่วิลล่าธรรมดา ไม่สามารถบอกความสุดยอดข้างในได้ เขาคิดว่าลงรูปหน้าร้านไปก็ไม่ได้อะไรเลยตัดสินใจไม่ลง

จากนั้น หวังเผิงก็เขียนรีวิวอย่างจริงจัง

“ในภาพรวม ภัตตาคารนี้คือที่สุดในจิงโจวตอนนี้ ไม่มีร้านไหนเทียบได้ ผมสั่งอาหารไปสามสี่อย่าง วัตถุดิบที่ใช้เป็นของที่ดีที่สุดที่สามารถหาได้ในประเทศ และต้องจองล่วงหน้าวันถึงสองวัน อาหารรสชาติดีเยี่ยม น่าจะจ้างเชฟมาจากหลายที่ถึงมีเมนูอาหารหลากหลายขนาดนี้

“บรรยากาศร้านเงียบสงบมาก การตกแต่งต่างๆ อิงตามประเภทอาหารที่เสิร์ฟ มีความพิถีพิถันมาก

“การบริการดีเยี่ยม ไม่ต้องบอกอะไรเลย พนักงานจัดการดูแลให้ทุกอย่าง แต่กลับไม่รู้สึกรำคาญหรือเป็นการรบกวนเลย แปลกมาก

“ร้านนี้มีกฎห้ามถ่ายรูปโดยเด็ดขาด แต่ก็ช่วยให้ดื่มด่ำกับอาหารตรงหน้าได้เอร็ดอร่อยมากขึ้น

“สรุปสั้นๆ คืออิจฉาเพื่อนๆ ที่อยู่จิงโจวมาก”

หวังเผิงไม่ได้รีวิวเว่อร์เกินไป เขาเขียนจากประสบการณ์ตามจริง

แต่เขาโพสต์รีวิวด้วยบัญชีทางการที่มีสัญลักษณ์ตัววีสีแดง ของตัวเอง จึงมีความน่าเชื่อถือกว่ารีวิวของคนทั่วไป

…

คืนนั้น

หลังจากหวังเผิงโพสต์รีวิวไปก็ได้ไลก์และคอมเมนต์กลับมามากมาย

เนื่องจากเป็นผู้ร่วมก่อตั้งฉวนหมินรีวิว บัญชีที่ใช้รีวิวของหวังเผิงจึงเป็นบัญชีทางการที่มีตัววีสีแดง และพนักงานฉวนหมินรีวิวเองก็กดสนับสนุนบัญชีเขาด้วย ถ้ามีสองบัญชีรีวิวร้านอาหารเดียวกัน รีวิวของหวังเผิงจะได้รับความนิยมกว่า

ขณะเดียวกันหวังเผิงเองก็เป็นคนน่าเกรงขามและมีความรับผิดชอบ เขาจะรีวิวทุกร้านที่เคยไปอย่างจริงจังเสมอ

ดังนั้นบัญชีของหวังเผิงจึงมีผู้ติดตามหลักหมื่น หลังจากโพสต์รีวิวไป ผู้ติดตามก็เห็นทันที

แต่พอเห็นหน้ารายละเอียดร้าน ชาวเน็ตก็ต้องงุนงงไปตามๆ กัน

ไม่มีรูป ไม่มีชื่อ!

ตรงชื่อร้านเว้นว่างไว้ หน้ารายละเอียดก็ดูจะเพิ่งสร้างขึ้นอย่างเร่งด่วน

เลื่อนต่อลงมาพบกับคะแนนห้าเต็มห้า ส่วนค่าใช้จ่ายโดยเฉลี่ยทำให้ทุกคนตื่นตะลึง

“ทางเว็บรีวิวเองเลยเหรอ”

“เว็บแนะนำเองขนาดนี้ ฉันว่าเดี๋ยวต้องดังเป็นพลุแตกแน่”

“จำได้ว่าเกณฑ์ให้คะแนนของบอสหวังโหดมาก แต่นี่ได้คะแนนเต็มเลยเหรอ หรือทางเว็บพยายามจะโปรโมตร้าน”

“ใครกันที่จ้างบอสเผยให้ช่วยโปรโมตได้ ต้องเงินหนามากแน่ๆ!”

“ทำไมร้านไม่มีชื่อล่ะ หรือว่าเป็นบั๊กระบบ”

“มีแค่บอสหวังที่รีวิว ไม่มีรูปเลย”

“ตกคนละห้าพันหยวนเหรอ สู้ราคาไม่ไหวหรอก! บอสหวังรวยนี่เนอะ ชาวบ้านอย่างเราก็ได้แค่มองตาปริบๆ…”

“มาตรฐานภัตตาคารระดับสูงของเมืองจิงโจวยังห่างชั้นกับภัตตาคารในปักกิ่งกับเซี่ยงไฮ้ จ่ายขนาดนั้นจะคุ้มจริงๆ เหรอ”

ทุกคนเริ่มฮือฮา

ถึงจะสู้ราคาไม่ไหว แต่พวกเขาก็มามุงคุยกันได้

ชาวจิงโจวหลายคนอึ้งกันใหญ่ มีภัตตาคารระดับสูงแบบนี้ในจิงโจวตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่เห็นเคยได้ยินมาก่อน

เหล่าไฮโซจากที่ต่างๆ ก็เริ่มสนใจภัตตาคารนี้ ถ้าหวังเผิงให้คะแนนห้าเต็มห้า ร้านนี้ก็น่าจะคุณภาพใช้ได้เลย ถ้ามีโอกาสไปจิงโจวครั้งหน้าต้องหาเวลาไปลิ้มลองแน่นอน

แฟนตัวยงหลายคนต่างเข้ามาคอมเมนต์ใต้โพสต์รีวิวของหวังเผิง ส่วนหวังเผิงเองก็คอยตอบคอมเมนต์อย่างกระตือรืนร้น

“ผมรู้ว่ารีวิวที่ดีต้องมีรูปอย่างน้อยสามรูป แต่ร้านนี้ห้ามถ่ายรูป ผมเลยไม่มีรูปมาฝาก”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน