ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 641

เหออันใช้เวลากว่าห้าชั่วโมงเล่นเกมดิ้นรนรวดเดียวจบ ตอนนี้เขาอัดแน่นไป ด้วยความสับสน

เกมนี้มันแปลกๆ รึเปล่า

เศร้าและหดหู่เกินไปมั้ย

เหออันไตร่ตรองตัวเองโดยไม่รู้ตัว

อืม ฉันน่าจะเลือกอะไรผิดไป

เกมแนวภาพยนตร์เชิงตอบโต้แบบนี้มีเส้นเรื่องหลายแบบ เกมดิ้นรนเองก็ เหมือนกัน

เหออันมองพล็อตของเกม มันเป็นเหมือนตาข่ายขนาดใหญ่ที่แตกแขนง ออกไปหลายสาย

ว่ากันตามปกติแล้ว แต่ละเวอร์ชันควรมีฉากจบอย่างน้อยสามถึงสี่ฉากเพื่อให้ เหมาะสมกับขนาดของเกม

นอกจากนั้นก็ควรจะมีตอนจบลับหรืออีสเตอร์เอ๊กถ้าซื้อเวอร์ชันรวยกับจนคู่ กัน

เพราะงั้นเหออันจึงตั้งใจไว้ว่าจะมาเล่นให้ครบทุกเส้นเรื่องหลังกินข้าวเสร็จ รอบนี้น่าจะได้ฉากจบดีๆ

ความรู้สึกเหมือนโต๊ะอาหารที่มีทั้งอาหารอร่อยและไม่อร่อยวางเรียงราย ถ้า กินอาหารไม่อร่อยเข้าไปก็ต้องกินอะไรอร่อยๆ เพื่อกลบรสแย่ ไม่งั้นรสจะติดอยู่ ในปากนาน

“บอกได้เลยว่าทักษะของบอสเผยนั้นค่อนข้างล้ำลึกทีเดียว ไม่ว่าจะไปถูกทาง หรือเปล่า แต่มาตรฐานก็เห็นได้ชัด

“ตอนแรกคิดว่าตีมชีวิตจริงจะน่าเบื่อ แต่เล่นแล้วไม่รู้สึกแบบนั้นเลย ถึงจะ จบแย่ทั้งคู่ แต่เนื้อหาก็กินใจมาก

“ถ้าจะวิเคราะห์แนวคิดของบอสเผยในเกมนี้ก็ต้องเล่นให้ได้ฉากจบทุกแบบ ก่อน”

เหออันรู้สึกถึงความตื่นเต้นและความคาดหวังอย่างที่ไม่ค่อยได้สัมผัสจาก เกมสแตนด์อโลนในประเทศ เขาอดใจรอกินข้าวให้เสร็จแล้วรีบมาเล่นให้ได้ฉาก จบอื่นๆ แทบไม่ไหว

…

…

วันอาทิตย์ที่ 4 กันยายน ตอนเที่ยง

เหออันนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ จุดบุหรี่สูบ แล้วไตร่ตรองถึงชีวิตเงียบๆ

เขาพยายามลองทางเลือกทุกแบบในเกมมาตั้งแต่เมื่อคืน

เขาให้ตัวเอกคนรวยเปลี่ยนงานอดิเรกตอนเด็ก เปลี่ยนคู่แต่งงานกับเปลี่ยน งานตอนโต

ส่วนตัวเอกคนจนก็ให้เปลี่ยนคอร์สตอนเด็ก พยายามวางแผนเก็บเงิน และ เปลี่ยนงานตอนโต

แต่ไม่ว่าจะพยายามขนาดไหน ไม่ว่าจะเปลี่ยนเส้นเรื่องไปยังไง ฉากจบทั้งสอง แบบกลับไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่น้อย!

ไม่ว่าคนรวยจะทำอะไร ก็จบที่โดนฆ่าในงานเซ็นหนังสือ

ไม่ว่าคนจนจะทำอะไร ก็จะกลับสู่วงจรอุบาทว์แห่งความจน

แน่นอนว่ามีความแตกต่างเล็กๆ ระหว่างทั้งสองเวอร์ชัน

ไม่ว่าตัวเอกคนรวยจะเลือกตัวเลือกถูกหรือผิด การเดินเรื่องของเกมก็ไม่ได้รับ ผลกระทบ เพราะเงินทุนจะทบคืนอย่างรวดเร็วทุกครั้งที่พลาด การเปลี่ยนไป ทำงานอื่นก็เป็นแค่การเปลี่ยนรูปแบบความสำเร็จ

ส่วนตัวเอกคนจน การเลือกตัวเลือกที่ถูกต้องนั้นมีผลกระทบ ถ้าเลือกผิด ก็จะ ถึงตอนจบภายในหนึ่งชั่วโมง ถ้าเลือกถูกก็จะยืดไปเป็นสามชั่วโมง พอให้ได้ลิ้มรส ความชื่นมื่นของชีวิตชนชั้นกลาง

ส่วนตอนจบลับ ไม่มีให้เห็นเลยแม้แต่น้อย!

ไม่มีตอนจบลับไม่เท่าไหร่ แต่ความเชื่อมโยงระหว่างเวอร์ชันคนจนกับเวอร์ชัน คนรวยก็ยังไม่มีเลย

ตอนแรกเหออันคิดว่าคนที่ฆ่าตัวเอกคนรวยน่าจะเป็นตัวเอกคนจนที่ฝันสลาย หรืออาจจะเป็นลูกชายของเขา แต่ถึงจะพยายามอยู่นานก็ไม่พบความเชื่อมโยง ระหว่างทั้งสองเวอร์ชัน

ไม่มีความเชื่อมโยงอะไรเลยสักนิดระหว่างตัวเอกคนรวย ตัวเอกคนจน และ ลูกของเขา

หมายความว่าจะซื้อเวอร์ชันคนจนหรือเปล่า ก็ไม่ได้ทำให้การเล่นเวอร์ชันคน รวยแตกต่างอะไรออกไป

นี่มันบ้ามากๆ!

เหมือนกับกำลังตะโกนบอกว่า จะดีมากถ้าไม่ซื้อสักเวอร์ชัน ถ้าอยากซื้อจริงๆ ก็ซื้อแค่เวอร์ชันคนรวยพอ

ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลยสักนิด!

เขาอดเอาทฤษฎีการออกแบบเกมมาใช้กับเกมนี้ไม่ได้ เรื่องที่สอนบอสหม่าไป มีอยู่สี่ประเด็นหลัก

เลือกกลยุทธ์การขายให้เหมาะกับเนื้อหาเกม เลือกแนวเกมที่มีส่วนแบ่งตลาดสูง ใส่ความคิดส่วนตัวของตัวเองลงไปในเกม วิเคราะห์และตอบความต้องการตลาด เกมดิ้นรนทำไม่ตรงตามทฤษฎีเลยสักข้อ! ทุกอย่างผิดเพี้ยนไปหมด!

เหออันรู้สึกว่าเกมนี้จะไม่สมบูรณ์แบบถ้าทำพลาดไปสักข้อ ถ้าพลาดไปสอง ข้อ ยอดขายก็จะน่าเป็นห่วง พลาดสามข้อเท่ากับดับอนาถ แต่ถ้าพลาดสี่ข้อ กรณีนี้ไม่เคยเห็นมาก่อน! อย่างน้อยๆ ก็น่าจะเลือกแนวเกมและกลยุทธ์ได้ถูกต้องเหมาะสมสิ สองข้อนี้ ง่ายที่สุดเลย พลาดทั้งสี่ข้อแบบนี้เกินเหตุไปรึเปล่า ส่วนสองข้อล่าง วิธีการที่เกมดิ้นรนใช้ก็ค่อนข้างมีปัญหา เหออันเคยสอนว่าเกมที่มีการสอดแทรกแนวคิดส่วนตัวจะต้องดูความ เหมาะสมและระดับการยอมรับของผู้เล่น แล้วเกมดิ้นรนสื่อสารแนวคิดส่วนตัวอะไรล่ะ กระตุ้นความเกลียดชัง? หรือดิ้นรนไปก็เปล่าประโยชน์? ชัดเจนว่าเกมนี้สมจริงมากพอสำหรับเกมแนวชีวิตจริง รายละเอียดชีวิตของ คนจนและคนรวยนั้นตรงกับข้อมูลสถิติของสหรัฐอเมริกา แต่ตอนจบน่ารังเกียจเกินไปรึเปล่า ที่สำคัญที่สุดเลยคือ การสนับสนุนว่าการดิ้นรนนั้นสูญเปล่าไม่ว่าจะบริบทไหน ก็ไม่ถูกต้อง การเอาความจริงมาตอกหน้าตรงๆ ไม่ได้ช่วยให้คำแนะนำอะไรที่เป็น ประโยชน์ และมีแต่จะทำให้รู้สึกอึดอัด คำพูดที่ว่า ‘ยอมจำนนต่อโชคชะตา’ ตรงกับแนวคิดเกมนี้เป๊ะ

ชีวิตจริงก็หดหู่มากพออยู่แล้ว ฉันรู้ดีว่าชีวิตมันบัดซบขนาดไหน จะเอาโทร โข่งมาป่าวประกาศอัดหน้าทำไม

ทำแบบนี้น่ารังเกียจไปรึเปล่า

เพราะงั้นความรู้สึกแรกของเหออันคือเกมมีเนื้อหาไม่เหมาะสม เพราะไม่มี การชี้แนะที่เป็นประโยชน์และไม่เป็นที่ยอมรับ แถมยังทำให้รู้สึกรังเกียจได้ง่าย

เรื่องการวิเคราะห์และตอบความต้องการของตลาดก็ยิ่งไปกันใหญ่

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน