ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 101

มันเด่นชัดมาก จนเขาอยากจะถามเซี่ยเชียนเกอว่าเธอรักเจียงฮ่านหรือรักเขา

ในชีวิตนี้ฝู้อวี้สิงไม่เคยหึงใครมาก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าพฤติกรรมของตนเองในขณะนี้คือการหึงหวง

......

ไม่นาน ซือเฉินที่ได้รับการกระตุ้นเดินลงไปข้างล่าง เขากล่าวกับฝู้อวี้สิงหนึ่งประโยค แล้วออกไปเดทกับฉินฮวน หลังจากนั้นเขาก็ออกไปจากวิลล่าของฝู้อวี้สิง

หลังจากซือเฉินไปแล้ว มีเพียงเซี่ยเชียนเกอกับฝู้อวี้สิงเหลืออยู่ในวิลล่าเพียงสองคนเท่านั้น

ฝู้อวี้สิงอารมณ์ไม่ดี ดังนั้นช่วงเวลาต่อจากนี้เขาจึงไม่สนใจเซี่ยเชียนเกอ และเซี่ยเชียนเกอก็รับรู้ได้ถึงความโกรธของฝู้อวี้สิง ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าที่จะเป็นฝ่ายพูดกับฝู้อวี้สิงก่อน

ทั้งสองจึงนั่งเงียบ

กลางดึก

เย่หยิ่งกลับมาด้วยร่างกายที่เต็มไปด้วยเลือด เขามาอยู่ด้านข้างฝู้อวี้สิงและกล่าวกับฝู้อวี้สิง "ท่านเก้า เจียงฮ่านถูกคนตระกูลเจียงช่วยไปแล้ว ผมไม่สามารถฆ่าเขาได้ แต่ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ผมจะหา โอกาสฆ่าเขาอีกครั้ง"

ฝู้อวี้สิงตอบรับคำหนึ่ง แล้วสั่งให้เย่หยิ่งส่งเขาไปผ่อนไปที่ห้อง

เซี่ยเชียนเกอนั่งอยู่บนโซฟาคนเดียว มองฝู้อวี้สิงด้วยความคับข้องใจ "ฝู้อวี้สิง ฉันไม่เข้าใจว่าฉันทำอะไรผิด ถึงทำให้คุณโกรธ! โกรธจนไม่สนใจฉัน"

ฝู้อวี้สิงหยุดสักครู่และตอบว่า "คุณไม่ได้ทำผิดอะไร"

เซี่ยเชียนเกอขมวดคิ้ว "แต่คุณโกรธ ดังนั้นเห็นได้ชัดว่าฉันทำผิด และยั่วยุคุณใช่ไหม?"

ฝู้อวี้สิงเหลือบมองเซี่ยเชียนเกอแวบหนึ่ง ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถโหดร้ายกับเธอได้

"ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย คุณไม่ได้ทำผิดอะไร ผมเองที่เป็นฝ่ายผิด ผมทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ และเย็นชากับคุณ คุณมานี่ แล้วขึ้นไปพักผ่อนที่ชั้นบนเป็นเพื่อนผม"

เซี่ยเชียนเกอกะพริบตา และรอจนกว่าเธอจะแน่ใจว่าฝู้อวี้สิงไม่ได้โกรธตนเองแล้ว เซี่ยเชียนเกอจึงวิ่งไปอยู่ด้านข้างฝู้อวี้สิง แล้วโน้มตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเขา: "ฝู้อวี้สิง ฉันไม่ชอบความรู้สึกที่คุณเย็นชาต่อฉัน คราวหน้าถ้าฉันทำอะไรผิด คุณก็บอกฉันตามตรง อย่าเย็นชากับฉันได้ไหม?"

ฝู้อวี้สิงพบว่าตนเองไม่สามารถทำอะไรเซี่ยเชียนเกอได้แม้แต่น้อย

เขาพยักหน้า "โอเค ต่อไปผมจะไม่ทำเย็นชากับคุณอีก"

"ถ้าอย่างนั้นต่อไปคุณก็อย่าโกรธฉันได้ไหม? ฉันกลัวคุณโกรธและเมินฉันที่สุดเลย นอกจากนี้ รูปลักษณ์ที่เงียบของคุณตอนนี้ก็ทำให้ฉันตกใจ"

ฝู้อวี้สิงมองท่าทางที่เซี่ยเชียนเกอออดอ้อนตนเอง เขากอดเซี่ยเชียนเกอไว้ในอ้อมแขนด้วยความจำใจ "งั้นต่อไปผมจะไม่ทำให้คุณตกใจอีกแล้ว? อืม?"

เมื่อเห็นว่าฝู้อวี้สิงไม่ได้โกรธตนเองแล้ว เซี่ยเชียนเกอพยักหน้า ออดอ้อนอยู่ในอ้อมแขนของฝู้อวี้สิง จากนั้นผละออกจากฝู้อวี้สิง แล้วเดินขึ้นชั้นบนกับเขา

เย่หยิ่งถูกฝู้อวี้สิงทิ้งไว้ข้างหลัง

เย่หยิ่ง "......"

หลังจากท่านเก้ามีภรรยาแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนโปร่งใสตลอดเวลา

โปร่งใสทุกที่ทุกเวลา

การเป็นเขานั้นยากลำบากจริง ๆ

......

โรงพยาบาล

ร่างกายของเจียงฮ่านเต็มไปด้วยเลือกและกำลังนอนอยู่บนเตียงผ่าตัด ขณะที่ป๋อเอี่ยนกำลังทำการผ่าตัดให้เจียงฮ่านอยู่

สามทุ่มครึ่ง

ป๋อเอี่ยนเข็นเจียงฮ่านออกมาจากจากห้องผ่าตัด คุณหญิงเจียงเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและถามว่า "คุณหมอป๋อ ตอนนี้สถานการณ์ของเจียงฮ่านเป็นอย่างไรบ้าง?"

ขณะที่ถอดหน้ากากป๋อเอี่ยนก็ตอบคำถามของคุณหญิงเจียง "ผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว"

ดวงตาของคุณหญิงเจียงขยับเล็กน้อย เธอถามป๋อเอี่ยนด้วยสีหน้าจริงจัง "ตามความคิดเห็นของคุณแล้ว สภาพตอนนี้ของเจียงฮ่านนั้นสามารถเจาะไขกระดูกเพื่อเทียบจับคู่ได้ไหม?"

ตอนนี้เจียงฮ่านอยู่ในสภาพนี้แล้ว คุณหญิงเจียงในฐานะแม่เลี้ยงของเจียงฮ่าน ไม่เพียงไม่เป็นห่วงเจียงฮ่าน แต่ยังคิดต้องการเจาะไขกระดูกของเจียงฮ่านอีก และเทียบจับคู่กับลูกสาวของเธอ?

ป๋อเอี่ยนไม่เห็นด้วยกับการกระทำของคุณหญิงเจียง