ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1013

บทที่ 1013 ยังมีอีกหนึ่งกระบวนท่า?

จ้าวอู่เจียงประสานมือคำนับ แล้วกล่าวอย่างจริงจัง

“หากเป็นการเผชิญหน้ากับศัตรูจริง ๆ ไม่ใช่แค่การประลองฝีมือ กระบวนท่านี้ของข้าคงไม่ทันได้ใช้ก็ถูกขัดจังหวะเสียก่อน”

หลัวเฟิงส่ายหน้า หากเป็นการประลองกับผู้ฝึกตนมนุษย์ที่ยังไม่ผ่านการทดสอบของขั้นจักรพรรดิ อย่างไรมันก็จะไม่ลงมือก่อน มันไม่อาจทำลายหน้าตาตัวเองเช่นนั้น

สิ่งที่จ้าวอู่หยางกล่าวเป็นความจริง แต่กระบวนท่านี้ก็แข็งแกร่งอย่างปฏิเสธไม่ได้ เหนือกว่าวรยุทธ์ของจ้าวอู่หยางมากนัก การที่เขาสามารถใช้มันได้ก็เป็นเรื่องน่าตกตะลึง

มันจะไม่หยิ่งผยองถึงขั้นปฏิเสธสิ่งที่แม้แต่ตัวมันเองก็ยากจะทำได้ อีกทั้งความถ่อมตัวของจ้าวอู่หยางยังทำให้มันรู้สึกชอบใจ

มันแอบคิดในใจ หากเป็นราชาหมาป่าคงจะยิ้มกว้างจนมุมปากแทบจะถึงหลังหู

“ข้ายังมีอีกหนึ่งกระบวนท่า” สีหน้าของจ้าวอู่เจียงเปลี่ยนไป ดวงตาพลันเต็มไปด้วยประกายสีม่วง

“ยังมีอีกหนึ่งกระบวนท่า?” ราชาเสือดำตกตะลึง กระบวนท่าเมื่อครู่ไม่ใช่พลังทั้งหมดของเขาหรือ?

ผู้คนรอบข้างที่กำลังมองดูอยู่ต่างหันไปมองจ้าวอู่เจียงด้วยความไม่อยากเชื่อ สงสัยว่าตนเองได้ยินผิดไปหรือไม่? การโจมตีด้วยสายฟ้ายังไม่พอ ยังมีอีกหนึ่งกระบวนท่าอีกหรือ?

นี่คือผู้ฝึกตนมนุษย์ที่ยังไม่ผ่านการทดสอบขั้นสูงสุดหรือ? แข็งแกร่งถึงเพียงนี้เชียว?

จ้าวอู่เจียงไม่สนใจสายตาประหลาดใจของผู้คนรอบข้าง เขาสูดหายใจลึก แล้วเอ่ยเบา ๆ

“ปีศาจสวรรค์! เทพประทานพร!”

พลังปีศาจมหาศาลแผ่ซ่านไปทั่วร่างจ้าวอู่เจียง หว่างคิ้วของเขาปรากฏลวดลายสีม่วงแดงในแนวตั้ง ราวกับดวงตาที่ปิดสนิท ด้านหลังของเขาปรากฏร่างมายาพร่าเลือนขึ้นอย่างฉับพลัน ร่างมายาสูงราวสามจั้ง พุ่งโจมตีราชาเสือลมดำอย่างรุนแรง

“ควบคุมฟ้าดิน?!” ราชาเสือลมดำตกใจ เหตุใดจ้าวอู่หยางจึงสามารถใช้วิชาควบคุมฟ้าดินของผู้แข็งแกร่งสูงสุดได้

แต่ไม่นานมันก็พบว่า นี่เป็นเพียงเคล็ดวิชาหนึ่ง

เพียงแต่ช่างคล้ายคลึงกับวิชาควบคุมฟ้าดินเหลือเกิน

มันสูดลมหายใจลึก ก่อนจะต่อยหมัดใส่ฝ่ามือร่างมายาที่ฟาดลงมา

ตู้ม!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน