บทที่ 1172 เจ้าต้องเชื่อมั่น!
จ้าวอู่เจียงกำหมัดแน่นแล้วโบกมือไปทางจางซวีคุน ต้องการจะบอกว่าเขาต้องการทั้งหมด!
จางซวีคุนคิดว่าตนเองได้พรากทางเลือกมากมายไปจากจ้าวอู่เจียงโดยที่ไม่ได้ให้เวลาจ้าวอู่เจียงคิด จนทำให้จ้าวอู่เจียงโกรธเลยชูกำปั้นประท้วง
เขาถอนหายใจแล้วอธิบายอย่างใจเย็น
“เพราะเรื่องฐานะของสหายหญิงของเจ้าจำเป็นต้องอาศัยพลังมังกรของราชวงศ์เซียนต้าโจว ในอนาคตจะทำให้เกิดความเคลื่อนไหวในตระกูลจี และทำให้ตระกูลจีสังเกตเห็นนาง”
“ถ้าฐานะของเจ้ายังไม่พอ ก็ปกป้องนางไม่ได้”
“อย่างน้อยก็ในที่เปิดเผย”
“ดี” จ้าวอู่เจียงพยักหน้า จิบน้ำชาร้อน
“ข้าตกลงกับท่าน”
จ้าวอู่เจียงรู้เรื่องสถานการณ์ของเซวียนหยวนจิ้งมาก่อนแล้ว และรู้ว่าตนเองจะต้องตกลงกับจางซวีคุน เขาแค่ต้องการ ‘แสร้งทำเป็นรักษาท่าที’ เพื่อเพิ่มข้อต่อรองของตนเอง
เช่นตอนนี้ เขายังสามารถเลือกที่จะเป็นราชครู กลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เหมือนจางซวีคุน
จางซวีคุนพยักหน้าพอใจ เขารู้ว่าจ้าวอู่เจียงจะไม่ตกลงง่าย ๆ ตั้งใจเพิ่มข้อต่อรอง
แล้วถ้าจ้าวอู่เจียงจะเป็นทั้งฮ่องเต้และราชครูจะเป็นไรไป? อย่างน้อยราชวงศ์เซียนต้าโจวก็จะไม่แพ้ และอาจจะพุ่งทะยานขึ้นไปเพราะเรื่องนี้
จางซวีคุนคิดว่าแม้ตนจะตายในตอนนี้ ก็สมกับที่ได้ตอบแทนบรรพาจารย์ทุกรุ่นของสำนักศรัทธาปฐพีแล้ว
การเจรจาต่อรองระหว่างคนสองคนที่ต่างก็มีเล่ห์เหลี่ยมนับร้อยจบลงแล้ว
จางซวีคุนกล่าวว่า “ข้าจะไปจัดการความวุ่นวายก่อน” แล้วโยนสมุดบันทึกเล่มหนาให้จ้าวอู่เจียง จากนั้นก็กลายร่างเป็นควันสีเขียวหายวับไปในอารามอู๋เหวย
เหล่าองค์ชายยังคงสลบอยู่ในลานบรรพชนตระกูลจี และยังมีเชื้อพระวงศ์อีกไม่น้อยที่คุกเข่ารออยู่นอกลาน รอดูว่าเรื่องราวจะดำเนินต่อไปอย่างไร ดังนั้นจางซวีคุนจึงไม่รีรอช้า รีบออกไปกอบกู้สถานการณ์ทันที
คำพูดที่จะใช้แก้ไขสถานการณ์นั้น เขาได้เตรียมไว้พร้อมแล้ว ด้วยบารมีของราชครูเช่นเขา แทบจะไม่มีใครกล้าตั้งข้อสงสัย
จ้าวอู่เจียงเปิดสมุดบันทึกที่จางซวีคุนมอบให้ก่อนจากไป
ปกสมุดเป็นกระดาษสีเหลืองดิน มีรอยชำรุดหลายจุด
เมื่อเปิดปกออก ข้างในเป็นกระดาษจดหมายสีเหลืองอ่อนหลายแผ่น
เนื้อหาที่เขียนบนกระดาษเหล่านี้ ไม่ผิดคาด น่าจะเป็นจดหมายที่เขียนด้วยลายมือของประมุขและบรรพาจารย์เต๋าในอดีตอันยาวนานของสำนักศรัทธาปฐพี



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า