เข้าสู่ระบบผ่าน

ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1250

บทที่ 1250 สู้ไม่ได้ก็วิ่งหนี

เสียงคำว่า ‘ตาย’ ที่เต็มไปด้วยความไม่ยอมแพ้ ก้องกังวานไปทั่วทุกทิศ

ณ ท้องฟ้า วงวนได้หายไป และเยว่ปู้ฝานก็หายตัวไปด้วยเช่นกัน

หลี่ซ่านฉุนไม่สามารถเอาชนะจ้าวอู่เจียงได้เสียที ในใจเริ่มร้อนรน จึงลงมือรุนแรงขึ้นอีกหลายส่วน แทบจะเป็นการสู้แบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

รอบกายจ้าวอู่เจียงมียันตร์อาคมลอยวนไปมาไม่หยุด แต่ละอันมีความสามารถแปลกประหลาดแตกต่างกัน คอยขัดขวางการโจมตีของหลี่ซ่านชุนอย่างต่อเนื่อง

พลังวิชา เขาสู้ไม่ได้

แต่ยันตร์อาคมเขามีเยอะนี่

ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้เขาได้รับการถ่ายทอดวิชายันตร์อาคมจากจางหลินต้าวและได้รับการดูแลจากจางซวีคุนล่ะ?

ตอนนี้หากเขาจะหยิบออกมา ก็สามารถหยิบยันตร์อาคมที่ไม่ซ้ำกันออกมาเป็นกำ ๆ เพื่อต่อสู้กับศัตรูได้

การต่อสู้อันดุเดือดระหว่างจูกัดเซี่ยวไป๋กับเยว่ปู้ฝาน เขาเห็นอยู่กับตา แต่ไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงได้

วิชาลับของตระกูลจูกัดนั้นรุนแรงเกินไป บังคับให้แลกชีวิตต่อชีวิต

มือยักษ์ที่ดูชราภาพเมื่อครู่ คงเป็นของผู้เป็นใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังเยว่ปู้ฝาน

ไม่เช่นนั้นคงยากที่จะทำลายวิชาลับของตระกูลจูกัดได้

เหตุใดจักรพรรดิจึงไม่ลงมือกับเขา ในใจเขาคงจะเดาได้บ้างแล้ว เรื่องราวสอดคล้องกับความคิดบางอย่างที่เขาเคยคิดไว้ก่อนหน้านี้

ตอนนี้ เมื่อจูกัดเซี่ยวไป๋ล้มลงในกองเลือดด้วยลมหายใจรางเลือน

เขารีบโยนยันตร์อาคมหลายแผ่นพุ่งไปยังจูกัดเซี่ยวไป๋เพื่อปกป้องเขาไว้ทันที

เป็นไปตามคาด หวังปิ่งที่แอบซุ่มรออยู่ในที่ลับได้ฉวยโอกาสในช่วงเวลานั้นโจมตีจูกัดเซี่ยวไป๋อย่างไม่ให้ตั้งตัว

โชคดีที่มียันตร์อาคมคุ้มครอง จูกัดเซี่ยวไป๋จึงไม่ถึงกับต้องสิ้นใจลงตรงนั้น

แต่จ้าวอู่เจียงแอบรู้สึกว่า ถึงตนไม่ออกโรง จูกัดเซี่ยวไป๋ก็คงไม่เป็นอะไร

แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องลงมือ เขาก็จะไม่ลังเล

จูกัดเซี่ยวไป๋เคยช่วยเหลือเขามาหลายครั้ง มีบุญคุณต่อกันมาตลอด เขาจะไม่เอาการคาดเดาของตนไปเสี่ยง โดยเฉพาะกับคนที่มีบุญคุณและสนิทสนมกับตน

เขาอาจเสี่ยงกับตัวเองได้ แต่จะไม่เอาคนพวกนี้ไปเสี่ยง

“เจ้ายังมีเวลามาใส่ใจเรื่องอื่น จะบอกว่าไม่เห็นข้าอยู่ในสายตาเช่นนั้นหรือ?”

หลี่ซ่านฉุนผู้มีนิสัยเย็นชาไม่ร้อนไม่หนาว

แต่ตอนนี้ เมื่อเห็นจ้าวอู่เจียงยังสนใจคนอื่นในขณะต่อสู้กับตน มันทำให้เขาเสียหน้าอย่างแท้จริง

เขาเองก็ยังเอาชนะไม่ได้เสียที บัดนี้ความรู้สึกขุ่นเคืองทั้งหลายจึงพลุ่งพล่านขึ้นมาในชั่วพริบตา

บทที่ 1250 สู้ไม่ได้ก็วิ่งหนี 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า