ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 1361

บทที่ 1361 ในที่สุดจ้าวอู่เจียงก็ได้แสดงความเก่งกาจ

ซากศพเกลื่อนกลาดโดยที่ไม่มีการนองเลือด

พลังชีพและพลังวิญญาณของเหล่าปีศาจถูกปล้นชิงไปทั้งหมด

จ้าวอู่เจียงผู้ก่อเรื่องนั่งยอง ๆ อย่างสงบนิ่งบนก้อนหินแตก ฝ่ามือซ้ายของเขาบังคับเข็มเงินอยู่หลายเล่ม เขากำลังรักษาอาการบาดเจ็บให้ผู้อาวุโสเทียนหลาน

ไม่นาน ผู้อาวุโสเทียนหลานก็ถูกปลุกให้ตื่นขึ้น

ดวงตาของจิ้งจอกขาวขุ่นมัว มองไปรอบ ๆ อย่างงุนงง

“เจ้า… พวกปีศาจจากเผ่าหมาป่าสวรรค์และเผ่าพยัคฆ์คำรามเล่า?”

“ไม่ต้องกังวล พวกมันตายหมดแล้ว” จ้าวอู่เจียงนับจำนวนเข็มเงินบนร่างของจิ้งจอกขาว และพบว่าตนเองอาจจะฝังเข็มผิด

ตำแหน่งจุดชีพจรบนร่างมนุษย์นั้นเขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี แม้หลับตาก็ยังเสียบได้

แต่ตำแหน่งจุดชีพจรบนร่างจิ้งจอกนั้นแตกต่างกัน เขาเคยชินกับการฝังเข็มตามจุดชีพจรของมนุษย์ จึงเผลอฝังผิดไปชั่วขณะ

แม้ว่าหลินหลางจะเป็นจิ้งจอก แต่เขาก็ไม่เคยสัมผัสร่างจิ้งจอกของหลินหลาง อย่างมากก็แค่แปลงร่างให้มีหูจิ้งจอกและหางจิ้งจอกเท่านั้น

อันที่จริงจ้าวอู่เจียงไม่ได้ชอบสัตว์มีขน สิ่งที่เขาชอบก็แค่สตรีที่มีหูเหมือนสัตว์เท่านั้น

เขารู้สึกสะท้อนใจชั่วขณะ ไม่ว่าเมื่อไรก็ไม่ควรลืมที่จะเรียนรู้ ก่อนหน้านี้น่าจะได้ลูบคลำร่างของหลินหลางเพื่อสำรวจโครงสร้างร่างกายให้ดี ๆ บ้าง

“ตายกันหมดแล้ว…” จิ้งจอกขาวกล่าวด้วยลมหายใจอ่อนแรง

“เป็นไปได้อย่างไร… หรือว่าเป็นฝีมือของท่านเทพเต่าศักดิ์สิทธิ์…”

จ้าวอู่เจียงหรี่ตาลง ท่านเทพเต่าศักดิ์สิทธิ์คือใคร?

เขาได้ยินชื่อเรียกนี้อีกครั้ง ก่อนหน้านี้เคยได้ยินในศาลบรรพชน

“ไม่ใช่ฝีมือของท่านเทพเต่าศักดิ์สิทธิ์หรอก” จ้าวอู่เจียงกล่าวอย่างเรียบเฉย

ตึง!

ซากปรักหักพังที่อยู่ไม่ไกลพังทลายลงพาฝุ่นควันลอยฟุ้งอีกครั้ง

ซากปรักหักพังที่ผ่านการต่อสู้ครั้งใหญ่เช่นนี้ มักจะเกิดการพังทลายซ้ำเป็นครั้งที่สองหรือแม้แต่ครั้งที่สามได้ง่าย

“แล้วจะเป็นผู้ใดกัน หรือว่าเป็นท่านพญากิเลน?” จิ้งจอกขาวอ้าปากพูด ดวงตาของนางเต็มไปด้วยแสงริบหรี่ ในที่สุดนางก็เหลือบเห็นร่างที่ผอมแห้งเหล่านั้นในซากปรักหักพัง

ก่อนหน้านี้นางคิดว่าเป็นเพียงแผ่นไม้ที่พังทลายจากศาลบรรพชนที่เปื้อนฝุ่น แต่เมื่อพิจารณาอย่างละเอียดอีกครั้ง จึงพบว่าเป็นศพ

“ไม่ใช่ทั้งหมด…” จ้าวอู่เจียงเล่นเข็มเงินในมือพลางยิ้มกล่าวว่า

“ท่านรู้สึกดีขึ้นบ้างหรือไม่?”

“เช่นนั้นจะเป็นผู้ใดกัน?” เลือดลมผู้อาวุโสเทียนหลานเกือบจะเหือดแห้ง อีกทั้งได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้ยิ่งอ่อนแอลงไปอีก หลังจากฟื้นขึ้นมาก็รู้สึกงุนงงอยู่บ้าง

นางสงสัยไม่หยุด ก่อนจะมองไปที่จ้าวอู่เจียง

นางเอ่ยเสียงสั่น

“เป็นเจ้าหรือ…”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน