ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 317

บทที่ 317 สำนักศรัทธาราษฎร (4)

บุรุษหนุ่มในชุดสีดำราวกับน้ำหมึกปรากฏสู่สายตาคนทั้งหมด เขามีร่างกายสูงตระหง่านยิ่งกว่าต้นสน ใบหน้าปกปิดด้วยหน้ากากทองแดง ทำให้ทุกคนผิดหวังเป็นอย่างยิ่ง ด้วยทุกคนล้วนอยากจะชมโฉมหน้าแท้จริงของเขา

บุรุษผู้นี้ยังอยู่บนขั้นบันไดที่ห่างไกลออกไปอีกร้อยกว่าขั้น แต่เสียงแหบแห้งของเขาก็ลอยมาตามสายลมให้ได้ยินว่า

“จ้าวอู่เจียงมาตามสัญญา ขอเรียนเชิญท่านธิดาเทพหยางเมียวเจิ้นออกมาพบด้วยเถิด”

“เฮอะ!” หลิ่วจี้ฉางยืนอยู่แถวหน้าสุด เขามองลงไปยังร่างบนขั้นบันไดและหัวเราะออกมาเบา ๆ

“หากบุรุษผู้นี้มีหน้าตาหล่อเหลา ไยเขาจะต้องปิดบังหน้าตา? ต่อให้ไม่ถึงขั้นอัปลักษณ์ แต่ก็คงไม่หล่อเหลาแต่อย่างใด เฉินตงเอ๋อร์ ข้าเกรงว่าเจ้าคงต้องผิดหวังเสียแล้ว”

แม่ชีน้อยผู้เป็นสหายกับหยางเมียวเจิ้นนามว่า เฉินตงเอ๋อร์ สถานะของนางค่อนข้างสูงส่ง ซ้ำยังมีผู้คนคอยปกป้องมากมาย นางเป็นหนึ่งในคนที่เห็นด้วยระหว่างการแต่งงานของหยางเมียวเจิ้นกับจ้าวอู่เจียง ดังนั้นหลิ่วจี้ฉางจึงรู้สึกไม่ชอบหน้านางเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

เฉินตงเอ๋อร์ได้ยินถ้อยคำเหยียดหยามของหลิ่วจี้ฉาง นางหาได้ตอบโต้ด้วยวาจาใด เพียงแค่ถือกระบี่ไม้ที่ห้อยแผ่นยันต์ประจำกายไว้ และจ้องมองไปยังร่างของบุรุษหนุ่มที่เดินขึ้นบันไดมาเรื่อย ๆ

“เกิดเสียงฟ้าคำรามในหุบเขา แสดงว่าคนผู้นี้มีขอบเขตพลังไม่ต่ำต้อย แต่ข้าเป็นถึงโอรสศักดิ์สิทธิ์ ข้าย่อมสามารถเอาชนะเขาได้ด้วยมือเพียงข้างเดียวเท่านั้น!” หลิ่วจี้ฉางมีแววตาเย็นชา บรรดาผู้คนรอบกายเขาต่างเงียบงัน

ไม่นาน หลายคนก็เริ่มทำการประจบประแจง ด้วยรู้ดีว่านักพรตหนุ่มผู้นี้จะกลายเป็นบุคคลสำคัญแห่งสำนักศรัทธาราษฎรในอนาคต

“สิ่งที่โอรสศักดิ์สิทธิ์พูดออกมาย่อมเป็นความจริง เหตุผลที่จ้าวอู่เจียงไม่กล้าเปิดเผยโฉมหน้าแท้จริง ย่อมต้องเป็นด้วยเขามีหน้าตาอัปลักษณ์เป็นแน่แท้”

“หากจะหาคนที่หล่อเหลาและแข็งแกร่งมากกว่าศิษย์พี่หลิ่ว เกรงว่าบุรุษแซ่จ้าวที่เดินขึ้นบันไดมาในวันนี้คงต้องอับอายขายหน้าแล้ว”

“เขาไม่รู้จักความกลัวบ้างหรือ คิดว่ามาที่นี่ในวันนี้ ศิษย์พี่หยางจะสามารถคุ้มครองเขาได้รึ? บัดนี้ต่อให้เป็นศิษย์พี่หยางก็ไม่สามารถคุ้มครองเขาได้อีกแล้ว!”

“ในความคิดเห็นของข้า สิ่งที่โอรสศักดิ์สิทธิ์พูดออกมานั้นถูกต้องทุกประการ เกรงว่าบุรุษแซ่จ้าวคนนี้คงมีดีแค่เล็กน้อย แต่ครั้งท่านธิดาเทพลงจาภูเขา เขาคงใช้อุบายจนท่านธิดาเทพหลงกล…”

“มีพลังเพียงต่ำต้อย ทว่าคิดเสนอหน้าขึ้นมาถึงที่นี่ ไม่จำเป็นต้องให้ศิษย์พี่หยางออกหน้า พวกเราบังคับให้เขาล่าถอยกลับไปเลยดีหรือไม่?”

“…”

เฉินตงเอ๋อร์กับกลุ่มแม่ชีน้อยไม่รู้จะทำอย่างไรอีกแล้ว พวกนางคิดไม่ถึงเลยว่าบรรดานักพรตหนุ่มจะเกิดความอิจฉาริษยาจ้าวอู่เจียงมากมายถึงเพียงนี้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน