ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 647

บทที่ 647 การปรากฏตัวของเซวียนหยวนจิ้ง

“การชดเชยข้า เจ้าต้องชดเชยแน่นอน” จ้าวอู่เจียงกอดเอวจินเหลียนที่อ่อนหวานเข้ามาใกล้ กระซิบที่หูของนางด้วยเสียงเย็นชาที่แฝงความแหบพร่าเหมือนปีศาจ

“แต่เจ้าจะชดเชยอย่างไรกับเรื่องที่เจ้าวางแผนร่วมกับฉุยซูจี?”

ในใจของจินเหลียนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว อู๋เจียงรู้ได้อย่างไรว่านางวางแผนนี้ไว้? หรือว่าเขาสันนิษฐานออกมาได้? ต้องมีสัญชาตญาณที่เฉียบคมมากถึงจะสันนิษฐานได้เช่นนี้ไม่ใช่หรือ

จินเหลียนใช้มือที่สั่นเทา จับชายกระโปรงแน่น ใบหน้าสวยกลายเป็นสีหน้าเศร้าสลดอย่างน่าสงสาร

“พี่อู๋เจียง ท่านเข้าใจผิดแล้ว ฉุยซูจีต่างหากที่คอยรบกวนข้า เขาถามข้าซ้ำๆ ข้าจึง… ข้าจึงเอ่ยชื่อท่านออกมา เพื่อขู่เขาให้ถอยหนี แต่เขากลับไปหาเรื่องท่าน…”

จ้าวอู่เจียงมองนางด้วยสายตาที่เย็นชาและพูดเสียงทุ้มต่ำ

“ข้าแนะนำให้เจ้าพูดความจริง ไม่เช่นนั้น วันนี้เจ้าอาจจะไม่ได้ออกไปจากที่นี่อีกแล้ว”

…

“ผู้ใดอยากออกไปจากที่นี่กัน?”

เสียงเย็นชาที่มีอำนาจดังขึ้น พร้อมกับพัดจีบถูกคลี่ออก เผยให้เห็นภาพวาดภูเขาและแม่น้ำ บนพัดยังมีตัวอักษรที่ดูเหมือนบทกวีหรือสัญลักษณ์บางอย่างปรากฏให้เห็นชัดเจน

พัดถูกโบกสะบัดเบาๆ สายลมเย็นผ่านไป เมื่อมองไปตามทิศทางของลม คนที่ถือพัดคือชายหนุ่มที่มีบุคลิกอ่อนโยนและเย็นชา มีลักษณะหล่อเหลาไร้ที่ติ

ชายหนุ่มมีคิ้วและดวงตาที่ดูงดงาม ใบหน้าอ่อนโยน แม้ว่าจะมีความนุ่มนวล แต่เขากลับหล่อเหลาเกินไป จนทำให้กลุ่มสาวๆ ที่ล้อมรอบเขามีแววตาเปล่งประกาย

“เซวียนหยวนจิ้ง ท่านหนีไม่รอดหรอก!”

“ใช่แล้ว บุรุษหล่อเช่นท่านเหมือนหิ่งห้อยในยามราตรี ไม่สามารถซ่อนตัวได้”

“เซวียนหยวนจิ้ง เจ้าต้องทำตามกฎของเรา เมื่อถูกลูกกลมปาโดนก็ต้องกลายเป็นสามีของเรา!”

สาวๆ ต่างพูดคุยด้วยเสียงเจื้อยแจ้ว

ในสายตาของพวกนาง ชายหนุ่มที่หล่อเหลาจนหาคนเปรียบไม่ได้คนนี้ เซวียนหยวนจิ้ง มีสีหน้าที่เย็นชาและเปล่งอำนาจออกมาอย่างมีเสน่ห์ยิ่งนัก

แต่พวกนางไม่รู้ว่า เซวียนหยวนจิ้งไม่ใช่ชายหนุ่ม แต่เป็นหญิงสาว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน