ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 654

บทที่ 654 จุดอ่อน

จินเหลียนค้นหาจุดอ่อนของจ้าวอู่เจียงในชั้นที่ห้าของหอคอยปีศาจ

ในบรรดาเครื่องทองสัมฤทธิ์ที่สูงใหญ่ หมอกม่วงและพลังปีศาจหนาทึบปกคลุมอยู่ทุกที่ ร่างที่งดงามและเย้ายวนของจินเหลียนยิ่งดูยั่วยวนมากขึ้น

แต่อยู่ดีๆ ชายหนุ่มก็หายไป

จ้าวอู่เจียงแยกตัวจากนางอย่างกะทันหัน ทำให้นางรู้สึกว่าไม่สามารถสัมผัสถึงการมีอยู่ของเขาได้อีก

“พี่อู๋เจียง อย่าเล่นเช่นนี้เลย…” เสียงของนางนุ่มนวล ใบหน้าสีชมพูแดงเรื่อ พูดด้วยเสียงอ่อนหวาน

แต่จ้าวอู่เจียงกลับนั่งสมาธิอยู่ข้างๆ นาง ตั้งใจฝึกตนและรับรู้ถึงพลังที่เพิ่งดูดซับมา

เขารู้สึกว่า ตนเองเข้าสู่สภาวะที่ลึกลับอย่างหนึ่ง สภาวะนี้มีความสำคัญอย่างมาก และสำคัญกว่าจินเหลียนมากมาย

สุดท้ายแล้วสตรีก็มีแต่จะทำให้เขาชักกระบี่ช้าลง เวลาจำเป็นเขาคือคนที่ไม่สนใจสตรี ในหัวใจเขาจะมีแต่กระบี่เท่านั้น

“พี่อู๋เจียง ท่านอยู่ที่ใด?” จินเหลียนพยายามค้นหาในความมืด แต่ไม่พบร่องรอยใดๆ ของจ้าวอู่เจียง

แม้ว่านางจะเรียกชื่ออู๋เจียงซ้ำๆ อู๋เจียงก็ไม่ได้ตอบสนองใดๆ

สุดท้ายแล้ว เขาคือบุรุษที่มีศีลธรรม ไม่เอาเปรียบคนและไม่รังแกจินเหลียนสตรีผู้อ่อนโยนมากเกินไปนัก

…

“ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้ว เอวของข้า…ฮื่อ…” หลี่ฉวนจวินทุบเอวของตนเองอย่างหนัก ถอนหายใจลึกๆ ออกมา

หลี่ฉวนจวินซึ่งถูกสตรีจากสำนักเทพบุปผาไล่ล่ามาหลายหมื่นลี้ วันนี้เขาพลัดหลงจากการไล่ล่าของพวกนางชั่วคราว

สำนักเทพบุปผาแทบจะหยุดการไล่ล่าเขาแล้ว แต่เหตุการณ์นี้กลับขยายไปทั่วทั้งแคว้นหัวอวิ๋น ทำให้โลกแห่งการฝึกตนของแคว้นหัวอวิ๋นสั่นสะเทือน ผู้บำเพ็ญทั้งชายและหญิงหลายคนต่างวิพากษ์วิจารณ์การกระทำของสำนักเทพบุปผาด้วยความสนุกปาก

ทำให้สำนักเทพบุปผาโกรธแค้นอย่างรุนแรง

แต่พวกเขาไม่สามารถจัดการกับคำวิจารณ์มากมายจากผู้บำเพ็ญทั่วแคว้นหัวอวิ๋นได้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน