ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 673

บทที่ 673 หยินเถาเอ๋อร์ถูกคุมขัง

เหตุการณ์ปั่นป่วนในสำนักเทพอสูรยังคงลุกลามต่อไป มีผู้บำเพ็ญในดินแดนหนานเหอและดินแดนอื่นๆ ในอาณาจักรแดนใต้รู้เรื่องนี้มากขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อเหตุการณ์นี้ลุกลาม เรื่องเก่าแก่ของสำนักเทพอสูรก็ถูกพูดถึงและคาดเดามากขึ้นเรื่อยๆ

ผู้ที่เป็นเจ้าสำนักเทพอสูรได้เสียชีวิตไปนานหลายปีแล้ว ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา สำนักนี้พึ่งพาอู๋ต้าห่ายและยอดฝีมือหลายคนช่วยสนับสนุนภรรยาเจ้าสำนัก เฉินชิวสุ่ย ให้ปกครองสำนักด้วยความราบรื่นตลอดมา

อู๋ต้าห่ายล้มเหลวในการเลื่อนขั้นครั้งที่แปดของระดับยอดฝีมือ แม้จะรอดชีวิตมาได้ แต่ก็ได้ยินว่าที่สามารถรอดชีวิตมาได้ก็เป็นเพราะอาศัยของวิเศษของสำนักเทพอสูรและการช่วยเหลือของสองบรรพบุรุษที่ทิ้งไว้เบื้องหลัง

สมบัติพิเศษที่สองบรรพบุรุษเหลือทิ้งเอาไว้นั้นยังมีอีกมากมาย เช่น แส้เทพอสูร และหอคอยปีศาจของสำนักเทพอสูร

กล่าวกันว่า ผู้บำเพ็ญของสำนักเทพอสูรฝึกฝนวิชาฟ้าปีศาจได้ก็เพราะพึ่งพาหอคอยปีศาจนี้

ในหอคอยปีศาจมีการปิดผนึกอสูรใหญ่ตนหนึ่ง ผู้บำเพ็ญของสำนักเทพอสูรจะดูดซับพลังปีศาจจากอสูรตนนี้อย่างต่อเนื่อง

อสูรใหญ่นี้ถูกใช้เป็นแหล่งพลังงาน ไม่เคยมีวันพักผ่อน ถูกทรมานอย่างสุดขีด ทำให้มันเกลียดชังผู้บำเพ็ญของสำนักเทพอสูรอย่างลึกซึ้ง

การตายของเจ้าสำนักเทพอสูรและการบาดเจ็บของอู๋ต้าห่ายเกิดขึ้นเมื่อผนึกของอสูรใหญ่คลายลง และพวกเขาพยายามผนึกมันอีกครั้ง

หากอสูรใหญ่ตนนี้ถูกปล่อยออกมา สำนักเทพอสูรจะถูกกวาดล้างจนหมดสิ้น

เรื่องราวเช่นนี้เริ่มแพร่หลายมากขึ้นในดินแดนหนานเหอ

เพียงแค่เปิดหอคอยปีศาจและปล่อยอสูรใหญ่ที่ถูกผนึกไว้ สำนักเทพอสูรจะไม่สามารถต้านทานได้ และสมบัติทุกอย่างของสำนักเทพอสูรรวมถึงทรัพย์สมบัติที่บรรพบุรุษทิ้งไว้จะถูกแบ่งกันไปตามใจชอบ

…

ดินแดนหนานเหอ สำนักเทียนเหอ

หยินเถาเอ๋อร์ที่เป็นร่างแยกของวิญญาณธาตุน้ำถูกกักขังมาเป็นเวลานานแล้ว

นางทำได้เพียงฝึกฝนอย่างเหนื่อยหน่ายทุกวัน ไม่มีสิ่งอื่นใดให้กระทำ

ในช่วงเวลาการฝึกฝนที่เหนื่อยหน่าย นางมักจะนึกถึงชายที่มีพลังปีศาจมากมายคนนั้น

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เมื่อเหตุการณ์ของสำนักเทพอสูรลุกลาม นางก็ได้ยินเรื่องราวนี้เช่นกัน และยิ่งนึกถึงเหตุการณ์ต่างๆ กับชายคนนั้น

นางนึกถึงช่วงเวลาที่ชายคนนั้นสามารถหนีไปได้ แต่เห็นว่านางถูกอู๋เจียงของสำนักเทพอสูรคุกคาม จึงกลับมาหานาง คำพูดของเขาที่บอกอย่างชัดเจนว่า “ข้าจะไม่ทิ้งเจ้าไว้คนเดียว” ยังคงก้องอยู่ในหูของนางไม่เสื่อมคลาย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน