บทที่ 689 แม่เฒ่าเทียนหลัน
ทุกคนรอคอยอยู่ครู่หนึ่ง จนกระทั่งกลุ่มสุดท้ายของศิษย์สำนักเทพอสูรและผู้แข็งแกร่งจากเผ่าปีศาจจิ้งจอกชิงชิวมาถึงริมทะเลสาบตอนเหนือ
ยอดฝีมือหญิงของเผ่าปีศาจจิ้งจอกชิงชิวเริ่มท่องมนต์หรือร้องเพลงบางอย่าง น้ำเสียงลื่นหูและอ่อนโยน
ทันใดนั้น บนผิวน้ำทะเลที่ระยิบระยับปรากฏแมงกะพรุนหลากสีลอยขึ้นมาในอากาศ
“นี่คือปีศาจน้ำชนิดหนึ่ง เรียกว่าไห่เยว่ มักอาศัยอยู่ในทะเลสาบแห่งนี้ ใช้สำหรับการเดินทางข้ามน้ำ”
หลินหลางมองดูแมงกะพรุนที่งดงามเหล่านั้นและยิ้มด้วยความแจ่มใส
“คนในเผ่าปีศาจจิ้งจอกชิงชิวหลายคนชอบไห่เยว่ มันงดงามเหมือนเป็นเทพธิดาแห่งผืนน้ำ แต่มีอายุขัยสั้นนัก”
จ้าวอู่เจียงถอนหายใจ หลินหลางอธิบายทุกอย่างให้เขาฟังด้วยความอดทน นางคงรู้ตัวตนของเขาแล้ว
เฉินชิวสุ่ยและคนอื่นๆ ขึ้นไปนั่งบนไห่เยว่ มันโยกเยกเบาๆ เหมือนเต้นระบำ และพาพวกเขาลอยไปบนผิวน้ำ
จ้าวอู่เจียงก็ขึ้นไปนั่งบนแมงกะพรุน ซึ่งชาวปีศาจจิ้งจอกชิงชิวเรียกว่าไห่เยว่ นับเป็นชื่อที่น่าฟังไม่น้อย
นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาเห็นแมงกะพรุนที่สามารถลอยอยู่ในอากาศ ครั้งแรกคือในหอคอยปีศาจ ภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาวระยิบระยับ
ไห่เยว่โยกเบาๆ ลมทะเลพัดผ่าน ทำให้จิตใจของจ้าวอู่เจียงค่อยๆ สงบลง
การเดินทางที่เหนื่อยล้า ในที่สุดก็ได้พบสหายเก่า
เขาคิดมาตลอดว่า คนแรกที่เขาจะได้พบหลังจากมาถึงโลกนี้ คือประมุขแห่งสุสานกระบี่หลี่ฉวนจวิน
แต่ไม่คาดคิดว่าจะเป็นหลินหลาง ผู้ที่เคยเป็นขุนพลสวรรค์ของชาวเผ่าอวี้จาง
โชคชะตาช่างน่าอัศจรรย์ใจ
เวลาผ่านไปเพียงชั่วอึดใจ ในทะเลสาบสีคราม จ้าวอู่เจียงเห็นเกาะหนึ่งปรากฏขึ้นในสายตา
เกาะนั้นเต็มไปด้วยต้นไม้และพืชพันธุ์หนาแน่น
คลื่นกระแทกหน้าผา บริเวณชายฝั่งของเกาะ มีสามร่างยืนอยู่
แมงกะพรุนลอยพาผู้คนไปยังชายฝั่ง
จ้าวอู่เจียงมองเห็นร่างทั้งสามที่ออกมารอต้อนรับอย่างชัดเจน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า